دروازه ترانزیت ایران زیر سلطه افغانستان و ترکیه رفت !
یادداشت تفاهمی میان راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران، راه‌آهن دولتی ترکیه و اداره خط راه‌آهن افغانستان در راستای تقویت و توسعه همکاری‌های متقابل در بخش ریلی به امضا رسید.
در راستای تقویت نقش کلیدی جمهوری اسلامی ایران در مسیرهای ترانزیتی اوراسیا، یادداشت تفاهم مهمی میان مقامات عالی‌رتبه راه‌آهن ایران، راه‌آهن دولتی ترکیه و اداره خط راه‌آهن افغانستان منعقد شد. این سند که توسط جبارعلی ذاکری، معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل راه‌آهن ایران، ویسی کورت، رئیس هیئت مدیره و مدیرکل راه‌آهن دولتی ترکیه و محمد اسحاق صاحب‌زاده، معاون وزیر فواید عامه و رئیس اداره خط راه‌آهن افغانستان امضا شد، نقطه عطوفی در توسعه حمل‌ونقل ریلی منطقه محسوب می‌شود.
هدف محوری این تفاهم‌نامه، نه تنها تعمیق مناسبات دوجانبه، بلکه پایه‌ریزی یک همکاری سه‌جانبه مؤثر است که منجر به بهره‌وری حداکثری از مسیرهای موجود و نوسازی زیرساخت‌های مشترک خواهد شد. کارشناسان معتقدند که این اتحاد، می‌تواند به کاهش چشمگیر هزینه‌های لجستیکی و زمان ترانزیت کالا بین آسیا و اروپا کمک شایانی کند.
یکپارچگی منطقه‌ای؛ تسهیل عبور و به حداکثر رساندن ظرفیت‌ها
بخش قابل توجهی از این تفاهم‌نامه بر تسهیل فرآیندهای فنی و عملیاتی عبور از مرزها متمرکز است. این امر به معنای کاهش بروکراسی‌های مرزی و ایجاد رویه‌های مشترک برای کنترل‌های گمرکی و فنی قطارها خواهد بود. دستیابی به حداکثر ظرفیت حمل و نقل ریلی، یکی از اولویت‌های اصلی این همکاری است، چرا که وابستگی به مسیرهای دریایی پرهزینه را کاهش داده و اطمینان بیشتری به زنجیره تأمین منطقه می‌دهد. ایجاد یک کریدور ریلی پایدار و قابل اتکا، کلید اصلی اتصال بازار سه کشور و فراهم آوردن بستر لازم برای رشد تجارت منطقه‌ای در پنج سال آینده خواهد بود. این هماهنگی فنی، نویدبخش سفری بی‌وقفه برای قطارهای باری خواهد بود.
اشتراک دانش و توسعه آینده‌نگر؛ افق ۵ ساله همکاری‌های ریلی
این تفاهم‌نامه که برای یک دوره پنج ساله تنظیم شده است، فراتر از هماهنگی‌های صرفاً عملیاتی حرکت کرده و برنامه‌ریزی دقیقی برای تبادل دانش فنی را در بر می‌گیرد. طرفین توافق کردند که در زمینه‌های حیاتی چون دیجیتالی کردن راه‌آهن، مدیریت پیشرفته ترافیک و تخصیص ظرفیت، تخصص‌های خود را به اشتراک بگذارند.
همچنین، توسعه منابع انسانی از طریق بازدیدهای فنی متقابل برای مدیران ارشد و کارکنان عملیاتی، یکی از تعهدات مهم این سند است. از دیگر محورهای اصلی مورد تأکید، برنامه‌ریزی مشترک برای تعمیر و نگهداری زیرساخت‌های ریلی و ارتقاء سطح بهره‌برداری آن‌ها بود. امضاکنندگان بر این باورند که سرمایه‌گذاری مشترک در آموزش و فناوری، ضامن بقا و موفقیت این کریدور در بلندمدت خواهد بود. این همکاری سه‌جانبه نشان می‌دهد که سه کشور عزم جدی برای تبدیل شدن به یک محور لجستیکی قدرتمند در آسیا را دارند.
