آرایشگران چطور بورس‌باز شدند؟

گزارش‌های قبلی گسترش‌نیوز نشان می‌دهد که بیکاری و آرزوی دایر کردن یک کسب‌وکار پردرآمد با سرمایه کم باعث که اشباع بازار یکی از مشکلات بزرگ این صنف باشد اما کرونا ثابت کرد که بالاتر از سیاهی هم رنگی هست. صنف آرایشگران جز اولین صنوفی بود که تعطیل شد و اکنون که آمار مبتلایان افزایش یافته تعطیلی دوباره آن را تهدید می‌کند. پایان مجالس شادی و عروسی و مهمانی‌ها و تعطیلی مدارس؛ وضعیت معیشتی صنفی که بیشتر اعضای آن از خدمات بیمه‌ای استفاده نمی‌کنند را با خطر جدی مواجه کرده است. با گسترش‌نیوز همراه باشید.

کاهش ۵۰ درصدی درآمد

محمد ۲ سال است که در یکی از آرایشگاه‌های تعاونی مرکز شهر کار می‌کند. وقتی نرخ مصوب اصلاح فقط ۸ هشت هزار تومان باشد و نصف آن سهم مدیر آرایشگاه باشد (آرایشگاه‌های تعاونی به فروشگاه‌های زنجیره‌ای مثل اتکا تعلق دارند و سبک واگذاری آنها مزایده‌ای است) آرایشگران باید تندزن باشند. برایم توضیح می‌دهد که: «قبلاً حداقل ۲۰۰ هزار تومان درآمد روزانه‌ام بود اما حالا ۸۰ هزار تومان شده است. درآمد همکارانی که تجربه و سرعت کمتری دارند بیشتر از ۵۰ هزار تومان نیست». محمد صاحب دو فرزند است و ۲ سال قبل به امید کسب درآمد بیشتر از مشهد به تهران نقل‌مکان کرده اما کرونا همه چیز را به هم ریخته است.

عصاره سخنانی که محمد در ادامه به من می‌گوید آن است که نباید همه چیز را به حساب کرونا و ترس از آن گذاشت: «وقتی بسیاری از مردم و صاحبان مشاغل آزاد، با تعطیلی و کاهش درآمد مواجه می‌شوند یکی از اولین هزینه‌هایی که حذف می‌کنند آرایشگری است».

علی آقا ۴۵ ساله از بیست سالگی دست به قیچی شده است و چند سالی است که نزدیک میدان ولیعصر مغازه دارد. مودبانه از مشتریانی که برایش مانده است می‌خواهد بیرون، منتظر بمانند تا نوبت آنها فرا برسد. برایم توضیح می‌دهد که بیشتر مشتری‌هایش گذری نیستند و سختگیری‌های او و شاگردش باعث شده خطر کرونا را به جان بخرند. می‌گوید: بازار آرایشگران از اواخر اردیبهشت ماه کمی رونق گرفته اما بعید است به این زودی‌ها به وضعیت سابق بازگردد.

بهنام در ادامه اضافه می‌کند:

نرخ ارزان همچنان آرایشگاه‌های تعاونی را سرپا نگه داشته و گرنه وضعیت واحدهای دیگر به مراتب بدتر است. بهنام ۲۸ ساله، دو سال از عمر خود را صرف یادگیری آرایشگری و شاگردی کرده و حالا در سنندج مغازه دارد. صاحب مغازه نرخ را ۵۰۰ هزار تومان افزایش داده و بهنام حالا باید ماهانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان اجاره پرداخت کند. برایم توضیح می‌دهد که: «کرونا برای بعضی مالکان اصلاً مهم نیست. به نظر من باید در این شرایط دولت کاری کند که مالکان نتوانند اجاره‌ها را این‌قدر بالا ببرند. خیلی از آرایشگران تازه‌کار پول کافی برای اجازه مغازه در خیابان‌های اصلی را ندارند اما حالا دیگر کارد به استخوان رسیده است. بعضی روزها دو یا سه مشتری دارم. تقریباً هیچ پس‌اندازی ندارم».

یک تحلیل اقتصادی

تحلیل اقتصادی که بهنام در ادامه ارائه می‌کند در نوع خود جالب است: «پدرم مخالف است اما گر این وضعیت ادامه پیدا کند آرایشگری را کنار می‌گذارم. به نظر من یکی از دلایل رونق بورس آن است که بسیاری از مردم، درآمد گذشته را ندارند. به بورس اعتماد ندارم اما ترس از بیکاری و اجاره آخر ماه، باعث شده با پس‌اندازم سهام بخرم. خیلی از مردم همین کار را کرده‌اند، امیدوارم حرف‌وحدیث‌هایی که درباره بورس گفته می‌شود صحت نداشته باشد و اتفاق بدی نیفتد. خیلی از دوستان و همکاران همین کار را کرده‌اند. می‌گویند صندوق‌های سرمایه‌گذاری سود خوبی می‌دهند. شما در این باره اطلاعات دارید؟».

مردم دست به قیچی شده‌اند

وی در ادامه گفت: «اعضای خانواده، آرایشگر یکدیگر شده‌اند. وقتی از مشتری درباره آرایشگری که مویش را اصلاح کرده است سوال می‌کنم می‌گوید برادرم یا همسرم اصلاح کرده است. مردم مثل گذشته‌ها، دست به قیچی شده‌اند. مشتریان ثابت هم حالا هر دو یا سه بار یک‌بار اینجا می‌آیند. تعدادی از مشتریان ترجیح می‌دهد در خانه خودشان اصلاح شوند و من هم به خانه مردم می‌روم اما این کار هم باعث می‌شود مشتریان گذری خود را از دست بدهم. شرایط برای همه همکاران سخت شده است. همکار ماهر و معروفی که قبلا هر روز حداقل ۲۰ اصلاح داشته اکنون به زحمت ۴ مشتری دارد. من فکر می‌کنم اکثر همکاران ۷۰ یا ۸۰ درصد مشتریان خود را از دست داده‌اند. از همه بدتر تعطیلی مدارس و غیرحضوری شدن آنهاست. از اصلاح و گریم داماد هم خبری نیست».