کمپین سطل زباله منبع ویروس

ناصر بزرگمهر / مدیر مسئول

همیشه در زندگی،کسانی می مانند که فردا را می بینند، چه باک اگر من جز آنان نیستم،مهم این است که فرزندم، فرزند دوستم،همکارم،همسایه ام میمانند.

مگر نمیگویند،هرچیز که مرا نمی کشد،مرا قویتر می کند، پس آنها که میمانند قویترند،این تنها قانون جنگل نیست، قانون زندگیست. در هر بلا و هر حادثه ای،افرادی میروند و افرادی زنده میمانند،کسی که با سرعت رانندگی می کند، امکان تصادف بیشتری نسبت به کسی که احتیاط می کند دارد.باید باورداشت که رعایت بهداشت،در همه زمانها لازم بوده و هست، مردم کشورهای اسکاندیناوی،از بهداشت بهتری برخوردارند،امروز نتیجه آن را می بینند.

سالهاست که در بسیاری از کشورها،زباله از منازل تفکیک میشود، هر خانه برای خودش چند سطل بزرگ دارد که زباله تر،بازباله پلاستیک،کاغذ،شیشه و باغبانی تفکیک میشود. صدبار نوشتیم که این حداقل کاری است که شهرداری می تواند انجام دهد،هزینه آن از همین تفکیک کاغذ وپ لاستیک در می آید،تازه شما که بلدید از مردم هم بگیرید،به درآمدهایتان افزوده خواهد شد،زباله را طلای کثیف نام گذاشته اند،ثروت بادآورده است که از ان غفلت کرده اید،حساب و کتابش هم سخت است،داستان زباله گردی و عدم رعایت بهداشت هم جمع میشود،شهرداری تهران میتواند محله به محله شروع کند.خریدن و تهیه چند هزار ماشین رفت و روب کوچه ها،این رفتگران دلسوز شهری را نجات خواهد داد.

برای از بین بردن بیماریها،باید کارهای زیربنایی انجام شود، اگر افراد دلسوز وپاکدستی در شهرداری ها و شوراهای شهر وجود داشته باشد.

آدمی که پا نداره، ردپا هم نداره،این وضعیت امروز جامعه ماست.هیچ مسئولی از خودش ردپایی نمیگذارد،هیچ تفاوتی بین این شهردار و آن شهردار وجود ندارد،تفاوتی بین این مدیرکوتوله و آن مدیر لی لی پوتی وجود ندارد، چون اصلا پا ندارند که بخواهند ردپایی ازخدمت وعشق به کاری که میکنند ازخودباقی بگذارند.

ویروس کرونا این روزها همه‌ را گرفتار کرده و همه نگرانند که چگونه خود وخانواده‌ی خودرا از این تهدید به دور دارند؛اما آنکه نیازمندتر و بی‌پناه‌تر است تدبیری هم نمیتواند بیندیشد.

کودکان زباله‌گرد،غذای کافی و مناسب ندارند.دیدن این بچه ها در کوچه ها،دل هر آدمی را ریش ریش می کند، کودک زباله‌گرد بهداشت ندارد.اکثرا مهاجر هستند،سواد خواندن ندارند،حمام نمیروند،بیمه و مرخصی ندارند، دسترسی به دارو و درمان ندارند،اوراق هویت ندارند و این روزها بیشترین احتمال ابتلا به بیماری و کمترین امکان حمایت از خود را دارند.

باید به آنها کمک کنیم،شوراهای شهر،موضوع زباله گردی راحل نمایند و زباله گردها را در کارخانجات طلای کثیف با امکانات مناسب بکار گیرند،اگر پایی باشد تا ردپایی بماند.

لطفا در پراکندن این یادداشت بکوشید تا به گوش شهرداری چی ها برسد.