ستاره استقلال در یک قدمی اخراج از باشگاه

مدافع افول کرده ای که تنها اخباری که پیرامون او شنیده می شود، حاشیه و درسر بوده! در ابتدای فصل بحث معافیت تحصیلی و مشمولیت سهرابیان مدت زمان زیادی مطرح بود و انرژی زیادی از مدیران باشگاه گرفت تا آن را حل و فصل کنند.

در ادامه مصدومیت های متوالی و زنجیروار مدتی طولانی سهرابیان را از تمرین و مسابقه دور کرد در حالیکه استقلال نیاز مبرمی به این بازیکن داشت و شرایط دفاعی آبی ها به وهیچ وجه خوب نبود. در آخرین شاهکار سهرابیان ویدئویی جنجالی و منشوری از وی منتشر شد که سبب شد در اختیار کمیته انضباطی قرار گرفته و از حضور در تمرینات منع شود.

سهرابیان فعلاً جایی در استقلال ندارد و حالا با این وضعیت احتمال کنار گذاشتن یا اخراج او به‌طور جدی مطرح شده. گفته می‌شود این تصمیم بی‌ارتباط با حاشیه‌های متعدد او از ابتدای فصل نیست؛ مسائلی که حالا احتمال قطع همکاری را بیش از هر زمان دیگری افزایش داده است.

ظاهرا باشگاه استقلال به این نتیجه رسیده که قید سهرابیان را برای همیشه بزند و در نیم فصل وی را در لیست فروش قرار خواهد داد تا از شر وی و حاشیه های این مدافع نیمکت نشین برای همیشه راحت شود.

 ای کاش لال بودم و جواب تیمسار خسروانی را نمی‌دادم

جواد الله‌وردی ملی پوش اسبق استقلال و پرسپولیس که این روزها ناخوش احوال است، همچنان از اتفاقات دربی معروف شش تایی‌ها با ناراحتی حرف می‌زند.

جواد الله وردی یکی از مدافعان ما در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ و البته جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین بود ولی هنوز هواداران فوتبال او را بیشتر با دربی معروف سال ۱۳۵۲ به یاد می‌آورند. همان مسابقه‌ای که پرسپولیس با ۶ گل تاج استقلال را شکست داد و بلافاصله پس از آن بازی عده‌ای شایعه کردند که الله وردی کم کاری کرد و دقیقاً به همین خاطر پس از مسابقه مذکور از تاج جدا شده و به پرسپولیس پیوست.

آقا جواد ظهر سه‌شنبه سفره دلش را باز کرد و پیرامون نکات بسیاری با ما همکلام شد:

    تقدیر من اینگونه بود که می‌بینید. به عنوان بازیکن تیم ملی در المپیک و جام جهانی حاضر شدم، کاپیتان تیم ملی جوانان و دانشجویان این مملکت بودم، برای تاج استقلال، پرسپولیس و پاس بازی کردم، فوق لیسانس خودم را از امریکا گرفتم ولی حالا نه بیمه دارم و نه بازنشستگی!

    الان که با شما صحبت می‌کنم دچار تنگی کانال نخاعی شده‌ام و هر دو زانوهایم نیز پروتز است. دوبار برای تاج مینیسک پاره کردم و دو مینیسک هم برای پرسپولیس دادم. دست، بینی و دنده‌هایم در این فوتبال شکسته شد و نمی‌دانم روزی که از این دنیا بروم، چه جسمی را با خود زیر خاک خواهم برد چون همه جای بدنم آثار مصدومیت فوتبال است.

با استقلال کاری ندارم، استقلال هم با من کاری ندارد!

    با استقلال کاری ندارم و این باشگاه هم با من کاری ندارد. شهریور ۱۳۵۲ من بازیکن تاج بودم و بعد از اینکه با ۶ گل مغلوب پرسپولیس شدیم، تیمسار خسروانی رئیس باشگاه تاج همه ما را جمع کرد و گفت: عکس‌هایتان را سردر باشگاه تاج می‌زنم و زیر آن می‌نویسم شما مایه ننگ هستید. همه بازیکنان تیم سکوت کردند ولی من نتوانستم سکوت کنم و پاسخ تندی به او دادم. همان پاسخ هم باعث شد لوازمم را بردارم و از تاج بروم. گاهی اوقات پیش خودم می‌گویم ای کاش لال بودم و جواب خسروانی را نمی‌دادم ولی بلافاصله به یاد معلم کلاس هشتمم می‌افتم. استاد کیومرث صابری فومنی موسس مجله وزین و تکرار نشدنی گل آقا که سال ۱۳۸۳ چشم از جهان فرو بست. استاد فومنی همیشه می‌گفت حرف حق را بگویید حتی اگر به خاطر آن گردنتان را بزنند. من هم چیزی که فکر می‌کردم حق و حقیقت است را بر زبان آوردم و از تاج رفتم.

    وقتی بازیکن ملی باشی و از تاج بیرون بروی، قاعدتاً پرسپولیس را انتخاب می‌کنی نه تیمی که در رده دهم جدول باشد به همین خاطر من هم راهی پرسپولیس شدم اما هیچ خیانتی نکردم.

    رضا درویش مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس بچه محل ماست و سه شنبه شب به مراسم روضه که ترتیب داده بود، رفتم. واقعا انسان خوب و با معرفتی است.

    من در این مملکت با وجود اینهمه سابقه‌ای که در فوتبال ایران دارم، نه بیمه هستم و نه حقوق بازنشستگی می‌گیرم. اگر دوستانی مانند همین آقای درویش، علی پروین، محمود خوردبین، حسین کلانی، نصرالله عبداللهی، بیژن ذوالفقار نسب و... نباشند و احوالم را نپرسند، واقعا دق می‌کنم.

    سالها در خبرورزشی مطلب می‌نوشتم و روزهای خوبی را کنار تک تک شما عزیزان سپری کردم. امیدوارم همه دوستان و عزیزانم در این رسانه، سلامت و موفق باشند.