واردات آلومینیوم چین و مخاطرات آن بر بازارهای جهان

Andy Home روزنامه‌نگار رویترز می‌گوید: چین در ماه ژوئیه بیشتر از صادرات، واردات انجام داده است. که این یک اقدام نادر به شمار می‌رود. با این وجود چین بر اساس اعلام موسسه بین‌المللی آلومینیوم، بزرگ‌ترین تولید‌کننده فلز سبک در جهان به شمار می‌رود که ۵۷ درصد از تولید جهانی را در ماه ژوئیه به خود اختصاص داده است.

به طور معمول چین به عنوان یک صادرکننده بزرگ محصولات آلومینیومی به شمار می‌رود. این کشور بین سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ حدود ۵.۲ میلیون تن آلومینیوم تولید کرده بدون آنکه برای تأمین نیاز خود به واردات آلومینیوم از بازارهای بین‌المللی نیازی داشته باشد.

سال ۲۰۰۹ آخرین باری بود که چین اقدام به واردات شمش آلومینیوم کرد.

اکنون و در حالی که مراودات جهانی چین با دیگر کشورها رو به بهبودی می‌رود این کشور تلاش می‌کند تا موقعیت خود را در بازارهای جهانی تثبیت کند.

بیشتر افراد انتظار دارند که این موج واردات مانند سال ۲۰۰۹ کوتاه‌مدت باشد، اما از آن زمان تاکنون جهان دچار تغییرات بزرگی شده است. ضمن این که ممکن است شاهد تغییرات اساسی ساختاری در بازار آلومینیوم باشیم.

نابسامانی در بازار آلومینیوم

چین در ماه ژانویه ۱۲۳ هزار تن و در ماه ژوئیه ۱۸۵ هزار تن مواد اولیه آلومینیوم وارد کرده است. به طوری که این میزان از مقداری که در دو ماهی که در سال ۲۰۱۳ وارد شده بود نیز بیشتر است.بیشتر تحلیلگران نیز بر این باورند که میزان آن در آینده بیشتر نیز خواهد شد.

آن چیزی که سبب شده نیاز چین به این فلز بیش از پیش باشد ایجاد پنجره آربیتراژ باز بین افزایش قیمت‌های معاملات آتی شانگهای (ShFE) و بورس فلزات لندن (LME) است.

آربیتراژ نقدی بین دو قرارداد در یک مرحله در ماه جولای به بالاترین سطح هفت ساله به میزان بالای ۲۰۰۰ یوان در هر تن رسید.

قیمت آلومینیوم در هر دو بازار در ماه مارس نابسامان شده است و این در حالی است که بازار شانگهای بهبود پیدا کرده و به صورت مداوم عملکرد بهتری از قیمت‌های LME دارد. همین امر نشان‌دهنده راه‌اندازی مجدد بازارهای چین است و در این میان انتظار می‌رود که نقش فلز آلومینیوم کفه سنگین‌تری نسبت به دیگر محصولات داشته باشد.

در حالی که واردات مس از چین در حال افزایش است میزان تولیدات آلومینیوم در این کشور با قوت ادامه می‌یابد. ضمن اینکه بهبودی در تولید فلز آلومینیوم با مشکلاتی که در زمینه زنجیره تأمین آن وجود دارد نیز همراه است.

به نظر می‌رسد باز شدن قفل سه ماهه اول چین در تولیدات به دلیل صرف‌نظر کردن از تولید برخی اشکال فلز و عرضه محصولات خاص مرتبط باشد. در همین حال همچنین به نظر می‌رسد تولید‌کنندگان محلی با متوقف کردن فروش و جمع‌آوری سهام به سقوط نرخ اولیه واکنش نشان داده‌اند که همین امر سبب شده تا دولت‌های محلی اقبال بیشتری به ذخایر استراتژیک خود داشته باشند.

 مشاهدات نشان می‌دهد که پنجره آربیتراژ با لندن در حال بسته شدن است و بدان معناست که محموله واردات اولیه فلز تا یک ماه دیگر کاهش خواهد یافت. با این حال ممکن است در نوع دیگری از واردات آلومینیوم این موضوع صدق نکند.

آلیاژ قراضه

واردات آلیاژ آلومینیوم ساخته نشده نیز در چند ماه گذشته افزایش یافته است. به نحوی که بین ماه‌های ژوئن و ژوئیه ۳۰۲ هزار تن واردات صورت گرفته است که این میزان حتی با توجه به بحران مالی گذشته نیز بی‌سابقه بوده است.

چین در طول تاریخ بیشتر از واردات خود آلیاژ آلومینیوم صادر کرده است. آلیاژ محصولی است که از قراضه فلز تولید شده و عمدتاً برای ساخت قطعات وسایل نقلیه در فرآیند ریخته‌گری استفاده می‌شود و به این معنی است که جریان تجارت، عمدتاً توسط شرکت‌های خودروسازی آسیایی در چین شکل گرفته است.

با این حال در دسامبر گذشته و قبل از پاندمی کووید-۱۹ و جداکردن قیمت‌های خود از لندن و شانگهای، چین واردکننده آلیاژ خالص شد.

از ابتدای امسال تاکنون چین ۵۲۴ هزار تن آلیاژ خالص وارد کرده است. این کشور سال گذشته بیش از صادرات آلیاژ خود در سال ۲۰۰۵ آلیاژ وارد کرد که مجموع خالص آن تنها ۲۷ هزار تن بود. و این نشانگر آن است که چیزی بیش از یک آربیتراژ ساده در میان است.

قابل‌توجه است که تأمین‌کنندگان برجسته آلیاژ چین، مالزی، کره جنوبی و هند هستند. هر سه کشور به مقصدهای اصلی برای قراضه آلومینیومی تبدیل‌شده‌اند.

صادرات قراضه ایالات‌متحده به چین از ۸۳۱ هزار تن در سال ۲۰۱۷ به ۳۱۵ هزار تن در سال گذشته کاهش یافت اما حمل‌ونقل آن به سه مقصد آسیایی از ۳۱۲ هزار تن به ۸۳۳ هزار تن در مدت مشابه افرایش داشت.