به خاطر یک مشت ریال دریا را بیابان می‌کنیم و برهوت می‌سازیم
قتل عام در دریای عمان/ جزئیاتی درباره جنایت چینی‌ها
در روزهای اخیر خبر اولیه قرارداد ۲۰ ساله سازمان شیلات با چین برای صید در عمق ۲۰۰ متری دریای عمان به صورت رسمی تایید شد. در حالی که کارشناسان بسیاری از آسیب رسان بودن حضور چینی‌ها در اقیانوس‌های ایران صحبت می‌کنند محمد جواد ظریف وزیر خارجه با حضور در یک برنامه تلویزیونی درباره این اقدام گفت: «نه، اجاره نداده‌ایم اجازه صید بهشون داده‌ایم و در قبالش پول میگیریم»
گسترش نیوز: صید گسترده توسط شناورهای چینی از جریان ماهی‌ها به طرف ساحل و عمق کمتر که قابل دسترس برای صیادان ایرانی با تجهیزات کمتر است جلوگیری می‌کند.
اسماعیل کهرم بوم شناس، فعال محیط‌زیست و مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در امور محیط طبیعی در گفت‌وگو با گسترش نیوز و در پاسخ به سوالی مبنی بر دورنمای قرارداد بیست ساله صیادی و دریانوردی با چین در دریای عمان و شرایطی که صید آنها به زیست بوم منطقه تحمیل می‌کند، می‌گوید: در قدیم خواننده‌ای امریکایی به نام کت استیونز که به اسلام گروید و با نام یوسف اسلام فعالیت خود را ادامه داد آهنگی داشت که در قسمت اصلی آن می‌خواند: قایق‌های بزرگ می‌آیند تا بر ما پیروز شوند پس از ساحلت محافظت کن در غیر این صورت آنها کلید موفقیتت را می‌دزند. این قایق‌های بزرگ همیشه مسئله بودند.
وی ادامه داد: ما حدود ۵۰۰ ماهیگیر سنتی در منطقه داریم که هر روز سوار بر یک قایق قدیمی و مفلوک می‌شدند با چهار نفر جاشو که جانشان را کف دست گرفتند و یک سبد کوچک که غذای خانواده‌هایشان را از دریا تامین کنند. با یک یا دو نوبت ماهیگیری سفره اینها پر میشد. جنوبی‌ها معتقدند ماهی اگر سر سفره نباشد غذا بی‌فایده است و سیر نمی‌شود. اینجا این سوال مطرح می‌شود که قایق‌های بزرگ چطور کار می‌کنند؟
فعال محیط‌زیست ایران می‌افزاید: قایق‌های بزرگ اولا سیری ناپذیر هستند. به عنوان مثال انبار آنها صدها تن گنجایش دارد. به یخچال‌هایی مجهز هستند که پس از صید ماهی با وزن یک یا دو تن منجمد می‌کند. در واقع در طول سفر هیچ مشکلی به لحاظ فساد محصول ندارند. دو یا سه ماه روی آب هستند و کاملا از ماهی‌ها مراقبت می‌کنند. یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد قایق‌های بزرگ برخورداری از سونار یا رادار دریایی است. ما این فناوری را فقط در ادوات نظامی داریم. به این صورت که امواجی را به آب میفرستند و محل تجمع ماهی‌ها را تشخیص می‌دهند و به آن حمله می‌کنند. پس از شناسایی تور را به پایین و در عمق ۸۰ تا ۲۰۰ متری میفرستند و کل گله را صید می‌کنند. کاری که ماهیگیر سنتی نمی‌تواند و می‌بازد!
بدترین قسمت قایق‌های بزرگ دستگاهی به نام تول یا یک تور فلزی دنباله دار است که حیوان را با خود می‌کشد. قایق با سرعت زمینی حدود ۲۲ تا ۳۰ کیلومتر حرکت می‌کند و این تور هر چیزی را به داخل خود می‌کشد یا به زبان ساده‌تر جارو می‌کند و چیزی را باقی نمی‌گذارد. انتهای این تور باریک می‌شود و شبیه قیف است به هر چیزی فشار خرد کننده‌ای وارد می‌کند تا جایی که دلفین، نهنگ و حتی گاو دریایی را در خود جای می‌دهد و استخوانشان را خرد می‌کنند. هنگامی که این قایق‌ها مخزن خود را روی عرشه خالی می‌کنند فقط ۴۰ درصد این موجودات برایشان به درد بخور است باقی موجوداتی که مرده‌اند را به صورت لاشه به دریا باز می‌گردانند. این گوشه‌ای از جنایتی است که این تورها در دریای عمان می‌کنند. ماهیگیر سنتی کی به این اعماق دسترسی دارد؟
مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست با اشاره به اظهار نظرهای مدیران سازمان شیلات و دریانوردی می‌افزاید: خیلی جالب است که ما می‌شنویم شیلات می‌گوید این قایق‌ها ۲۰۰ متر را حفر می‌کنند کاری به این موجودات ندارند. یعنی نمی‌فهمند پایه حیات در اقیانوس‌ها از ۲۰۰ متر به بالا شروع می‌شود. صدف‌ها، نرم تنان، حلزون‌ها و... که در آن عمق زندگی می‌کنند پایه حیات را می‌سازند. به این ترتیب دریا بیابان می‌شود. با این قراردادها از محیط‌زیست ایران برهوت می‌سازیم.
اسماعیل کهرم با بیان اینکه وقتی غذا را از ۵۰۰ ماهیگیر بومی منطقه و خانواده‌هایشان که به ۲۰۰۰ نفر می‌رسند، می‌گیرید آنها را مجبور به مهاجرت به حاشیه شهرها و حلبی آبادها می‌کنید، آنوقوت صیاد مغرور برای امرار معاش مجبور به تجارت مواد و کار سیاه می‌شود. با چنین تصمیماتی زندگی اینها از هم می‌پاشد. روستاها را تهی کردند و حلبی آبادها را آباد!
ارسال نظر