انتقال آب دریای خزر یک پروژه موفق زیست محیطی نیست

استاد دانشکده منابع طبیعی تربیت مدرس گفت: انتقال آب دریای خزر مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی را برای مردم مازندران در بردارد.

به گزارش پایگاه خبری گسترش به نقل از ایسنا، عبدالواحد خالدی، با بیان اینکه انتقال آب خزر مشکلات زیست‌محیطی فراوانی را در مازندران به دنبال خواهد داشت، اظهار کرد: پروژه انتقال آب خزر به سمنان که انتقال آب بین حوزه‌ای نام دارد را نمی‌توان به عنوان یک پروژه موفق به لحاظ زیست‌محیطی دانست. وی با بیان اینکه انتقال آب بین حوزه‌ای یعنی حوضه آب خیز آنها متفاوت است، تصریح کرد: حوزه آب خزر و سمنان که ایران مرکزی است ربا هم متفاوت بوده و انجام این پروژه حتی با مطالعات دقیق زیست‌محیطی در بلند مدت دچار مشکلات متعدد و غیر قابل بازگشت خواهد بود. خالدی با اشاره به اینکه در کشورهای توسعه یافته در اینگونه طرح‌ها حتی سد‌سازی انجام نمی‌شود، گفت: انجام این پروژه نیاز به بررسی و تحقیق زیست‌محیطی با توجه به نیاز آبی رودخانه‌ها داشته که باید لحاظ شود. استاد دانشگاه تربیت مدرس خاطرنشان کرد: در مورد انتقال آب خزر کیفیت آب از لحاظ شوری از جمله مسائل مهمی است که در مورد انتقال آن به سمنان باید مورد بررسی قرار گیرد. وی تصریح کرد: این پروژه در دنیا دیگر انجام نمی‌شود مگر در کشورهای خاصی که مشکل آب شرب دارند و انتقال آب آن با هدف تامین آب شرب منطقه باشد و چون از لحاظ سیاسی و امنیتی تامین این امر حائز اهمیت بوده انجام می‌شود. این استاد دانشگاه اظهار کرد: میزان برداشت میزان چه حجمی از آب خزر در انتقال آبی بسیار دارای اهمیت بوده چرا که موجب عقب نشینی سواحل و مشکلات زیست‌محیطی خواهد بود. خالدی گفت: کیفیت آب در مبدا و اضافه شدن برخی آلاینده‌ها به آن در مقصد موضوعی است که باید مورد بررسی قرار گیرد چرا که در استان مقصد آب مصرفی تبدیل به فاضلاب شده و قرار است این حجم از فاضلاب به کجا برود. این مدرس دانشگاه یادآور شد: انتقال آب خزر به دو روش سقلی یعنی با توجه به شیب زمین تونل احداث شده و این مستلزم این است تا استان مقصد در ارتفاع پایین تر از مبدا باشد که منطقه سمنان بالاتر از خزر است و دومین راه پمپاژ آب به وسیله دستگاه پمپاژ که در قسمتی از خزر نصب می‌شود صورت می‌گیرد. خالدی افزود: مقدار پمپاژ آب در هر ثانیه مهم بوده چون می‌تواند موجب مکش رسوبات شده و روی صنعت صید و صیادی که در مازندران رواج دارد تاثیرات زیادی از محل پمپاژ تا چند کیلومتر داشته باشد. وی خاطرنشان کرد: پمپاژ آب خزر و عقب رفتن ناگهانی و سریع در یک دوره کوتاه زندگی بسیاری از گونه‌ها که در عمق کم سواحل زندگی می‌کنند را به خطر می‌اندازد و تا ایجاد بستر کم عمق جدید دریا محیط لازم برای تخم ریزی و ادامه حیات این گونه‌ها نبوده و قطعا چرخه زندگی آنها با خطر مواجه است. خالدی گفت: در کشور تمامی جوانب برای انجام چنین پروژه‌هایی بررسی نشده و بعد از اجرا شدن طرح به مدت ۱۰ تا ۲۰ سال آینده آن متوجه مشکلات عمده و غیرقابل جبران خواهیم شد همانند پروژه انتقال آب کوهرنگ چهار محال بختیاری به زاینده رود اصفهان که دو استان را دچار چالش‌های جدی کرده است.