|
کدخبر: 286623

روزی جهانی برای مبارزه با بیماری قرن

«من هستم و خواهم بود»

سرطان که امروزه لقب بیماری قرن را به آن داده‌اند، می‌تواند در همه افراد و در تمامی گروه‌های سنی، جنسیتی، نژادی و قومی اعم از غنی و فقیر رخ دهد و هیچ‌کس از این امر مستثنی نیست.

 امروزه سرطان دومین علت مرگ و میر در جهان به شمار می‌رود و میزان ابتلا به آن همواره در سراسر دنیا رو به افزایش است. مطابق با آمارهای ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۸ حدود ۹ میلیون نفر جان خود را در اثر ابتلا به سرطان از دست داده‌اند. هرچند بنابر اعلامیه وزارت بهداشت آمار ابتلا به سرطان در ایران کمتر از متوسط جهانی می‌باشد اما سرطان در ایران نیز با روند رو به رشدی مواجه است و متوسط نرخ بروز آن در کشور سالانه ۱۵۸ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر گزارش شده است. این درحالی است که با به‌کارگیری چهار مؤلفه اصلی کنترل سرطان، شامل پیشگیری از ابتلا، تشخیص به‌هنگام، اقدام به درمان و مراقبت‌های تسکینی، می‌توان از ابتلا به بسیاری از سرطان‌ها جلوگیری کرده و آمار مرگ و میر در اثر ابتلا به آن را نیز کاهش داد.در سال ۲۰۰۸ اتحادیه کنترل بین‌المللی سرطان ([۲]UICC) چهارم فوریه مصادف با 15 بهمن را روز جهانی سرطان نامید. این روز که هر ساله با هدف افزایش آگاهی در مورد سرطان در سراسر دنیا برگزار می‌شود فرصت مغتنمی است تا تمامی دولت‌ها، سازمان‌ها و افراد جامعه برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری تلاش کرده و بدین ترتیب میلیون‌ها نفر از مرگ ناشی از سرطان نجات یابند.هدف اصلی این روز کاهش چشمگیر بیماری و مرگ ناشی از سرطان است و فرصتی برای تجمع جامعه بین‌المللی برای پایان دادن به بی عدالتی ناشی از رنج قابل پیشگیری از سرطان است. سازمان ملل متحد از ناظرین این روز است. روز جهانی سرطان اطلاعات غلط را هدف قرار می‌دهد، آگاهی را افزایش می‌دهد و بدنامی اجتماعی را کاهش می‌دهد. ابتکارات متعدد در روز جهانی سرطان برای نشان دادن حمایت از مبتلایان به سرطان اجرا می‌شود. یکی از این حرکات #NoHairSelfie است، یک جنبش جهانی برای کوتاه کردن موهای سر خود از نظر جسمی یا مجازی است تا نمادی از شجاعت برای افرادی باشد که تحت معالجه سرطان قرار دارند.

سپس تصاویر شرکت کنندگان در رسانه‌های اجتماعی به منتشر می‌شود. صدها رویداد در سراسر جهان نیز اتفاق می‌افتد. علت نام‌گذاری روز جهانی سرطان، حفظ جان انسان‌ها از میلیون‌ها مرگ‌ومیر اکثراً قابل‌پیشگیری به‌واسطه سرطان از طریق ارتقا سطح آگاهی، آموزش راجب سرطان و ترغیب دولت‌ها و افراد در سراسر جهان برای انجام اقدامی برای این بیماری و فرصتی برای تجمع جامعه بین‌المللی برای پایان بی‌عدالتی ناشی از رنج قابل‌پیشگیری از سرطان است.

علائم و نشانههای سرطان

سرطان در آغاز، هیچ نشانه‌ای ندارد. علائم و نشانه‌های آن زمانی ظاهر می‌شوند که سلول‌ها رشد کرده و ریشه دوانده باشند. نشانه‌های این بیماری بستگی به نوع و محل آن دارد، بسیاری از این علائم بین تمامی سرطان‌ها مشترک هستند و برخی علائم، اختصاصی می‌باشند. علائم موضعی ممکن است به سبب توده توموری یا جراحتی که به علت وجود تومور ایجادشده است، ظاهر شوند. برخی علائم در طی سرطان وجود دارند که صرفاً در محل ایجاد تومور ظاهر نمی‌شوند بلکه بدن را به‌صورت کلی و سیستمیک درگیر می‌کنند، این علائم شامل کاهش وزن ناخواسته، تب، خستگی مفرط و تغییرات پوستی می‌باشد.

«ما میتوانیم. من میتوانم»

هرسال برای این روز یک شعار اعلام می‌شود، در چند سال اخیر شعار و درون‌مایه روز جهانی سرطان برای3 سال پیاپی انتخاب‌شد.شعار «ما می‌توانیم. من می‌توانم» برای این روز در ساله‌ای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ در نظر گرفته‌شد و بیانگر این است که هر فرد می‌تواند سهم خود را برای کاهش بار جهانی بیماری سرطان انجام دهد. از آنجایی که سرطان زندگی فرد مبتلا را به طرق مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهد، تمام مردم توانایی انجام فعالیت‌های گوناگون در این زمینه را برای کاهش تأثیر سرطان بر زندگی افراد، خانواده‌ها و جوامع دارند. شعار «من هستم و خواهم بود» برای این روز در سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ در نظر گرفته‌شد.

سخن پایانی

سرطان، پایان زندگی نیست و خیلی‌ها توانسته‌اند با شکست سرطان جشن بهبودی بگیرند. بیماران سرطانی نیاز به حمایت دارند؛ سرطان هزینه دارد، درد دارد ولی نداری این بیماران درد مضاعفی است بر درد سرطان که تلاش می‌کنیم اجازه ندهیم اینگونه بیماران روند درمان را رها کنند. متاسفانه در بسیاری از موراد روزگار بیماران سرطانی با درد نداری گره خورده و بسیاری از این بیماران زمان مراجعه به مراکز درمانی با مشکلات جدی مواجه می‌شوند. از هزینه درمان گرفته تا مشکلات اسکان. به همین دلیل بسیاری بر ضرورت احداث «همراه‌سرا» برای بیماران و همراهان تاکید دارند. حتی در برخی موارد روند درمان به دلیل فقر مالی قطع می شود. بنابراین حمایت‌های مالی و معنوی از این بیماران و خانواده‌ها از ضرورت‌هایی است که علاوه بر دولت‌ها بر عهده خیربن نیز می‌باشد.

ارسال نظر

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    سایر رسانه ها