نگاهی به سرگذشت عجایب هفتگانه جهان

عجایب هفت‌گانه که از قدیم در ذهن مردم دنیا هست، شامل هرم بزرگ جیزه، باغ‌های معلق بابل، نیایشگاه آرتمیس، مجسمه زئوس، آرامگاه هالیکارناسوس، تندیس غول‌پیکر رودس و فانوس دریایی اسکندریه هست. انتیپاتر صیدایی شعری نیز در خصوص عجایب هفتگانه جهان دارد.

«پیش از این به چشم خود دیده‌ام دیوار بابل پر عظمت را که گذرگاه ارابه‌ها است و نیز مجسمه زئوس را بر کرانه آلفوس، باغ‌های معلق و کولسوس آفتاب را، اُبهت اهرام سر به آسمان ساییده و آرامگاه بی‌کران ماسول را؛ ولی آن زمان که نظاره می‌کردم خانه آرتمیس را بنا شده بر ابرها، نبوغ آن همه اعجاز در نظرم رنگ باخت و با خود اندیشیدم: پس از المپ، خورشید چیزی به این عظمت ندیده‌است، هرگز.»

عجایب ۷ گانه جهان در یک نگاه

اسامی عجایبت هفتگانه جهان را برای شما گفتیم اما در جدول زیر شما اطلاعات کاملی از این عجایب به‌دست خواهید آورد.

تصاویری از عجایب هفتگانه

با عجایب ۷ گانه جهان آشنا شدید. در ادامه توضیحات بیشتری برای شما ارائه می‌دهیم و تصاویری از این عجایب برای شما داریم.

هرم بزرگ جیزه، مصر

متأسفانه هرم بزرگ جیزه، مصر تنها اعجوبه‌ای از عجایب هفتگانه جهان هست که باقی مانده است. از بقیه عجایب تنها مخروبه‌ای باقی مانده است. اهرام ثلاثه را به‌عنوان مقبره‌های سلطنتی، مابین سال‌های ۲۷۰۰ و ۲۵۰۰ پیش ‌از میلاد مسیح ساخته‌اند. خئوپس (خوفو) بزرگ‌ترین آنها است و بعد از آن خَفرع (خِفرِن) و مَنقُرع (میسرینوس) دو هرم کوچک‌تر هستند.

زیربنای هرمِ خئوپس حدود ۵ هکتار است و در ساختمان بنای آن بیش از ۲ میلیون بلوک سنگی به‌کار رفته است که وزن هر بلوک بین ۲ تا ۳۰ تُن است. تا قرن نوزدهم بنایی بلندتر از خئوپس وجود نداشت. برای ساخت اهرام ثلاثه از هیچ ابزار نوین یا تجهیزات نقشه‌برداری و اندازه‌گیری استفاده نشده است.

باغ‌های معلق بابل

باغ‌های معلق بابل به دستور پادشاه این سرزمین به خاطر همسر بیمارش ساخته شده است. احتمالاً این باغ‌ها ۶۰۰ سال پیش ‌از میلاد مسیح ساخته شده‌اند. باغ‌های معلق بابل در ارتفاع ۲۳ متری از سطح زمین روی یک محوطه‌ی آجری بزرگ قرار دارد و در اطراف آن پله‌هایی وجود داشت که محیط باغ‌ها شبیه صحنه‌ی تئاتر به نظر می‌رسد.

در ادبیات رومی و یونانی درباره‌ی این باغ‌ها صحبت شده است اما در کتیبه‌های خط میخیِ بابل هیچ شواهدی مبنی بر وجود این باغ‌ها دیده نمی‌شود. احتمالاً باغ‌های معلق بابل تنها مورد از عجایب هفتگانه جهان است که هرگز وجود خارجی ندارد.

مجسمه‌ی زئوس در المپیا

زئوس پادشاه خدایان و خدای رعدوبرق در ادبیات یونان بود. در اواسط قرن پنجم قبل ‌از میلاد، فیدیاس (پیکرتراش آتنی) مجسمه‌ی عظیم‌الجثه‌ای از زئوس را طراحی کرد. این مجسمه را به پرستشگاه زئوس در المپیا (محل بازی‌های المپیک باستانی) بردند. مجسمه‌ی زئوس با بالاتنه‌ای عریان، بر تخت چوبی زیبایی نشسته بود. ارتفاع این مجسمه‌ی غول‌پیکر که با طلا و عاج آراسته شده بود، به ۱۲ متر می‌رسید. مجسمه‌ی زئوس بیش از هشت قرن در المپیا بود اما کشیش‌ها در قرن چهارم پس ‌از میلاد مسیح، امپراتور روم را متقاعد کردند پرستشگاه را ببندد. مجسمه به پرستشگاه قسطنطنیه منتقل شد که در سال ۴۶۲ پس ‌از میلاد در یک آتش‌سوزی برای همیشه نابود شد.

معبد آرتمیس در افه‌سوس

بر اساس شواهد تاریخی معبد آرتمیس بارها ویران شده و دوباره در همان محل قبلی در افه‌سوس (شهری بندری در یونان و سواحل غربی ترکیه‌ی امروزی) بنا شده است. یکی از شگفت‌انگیزترین معابد آرتمیس را خرسیفرون (Chersiphron) معمار و پسرش متاگنس (Metagenes)، حدود ۵۰۰ سال قبل ‌از میلاد مسیح طراحی کردند. این معبد در ۲۱ جولای سال ۳۵۶ قبل ‌از میلاد در شبی که اسکندر متولد شد، آتش گرفت و سوخت.

حدود ۶ سال بعد (۳۵۰ سال قبل ‌از میلاد)، معبد دیگری را ساختند که معبد آرتمیسِ جدید تراسی به ‌وسعت بیش از ۳۷ متر مربع داشت که از هر طرف با پله‌هایی محصور شده بود. در این بنا، ۱۲۷ ستونِ ۱۸ متری از سنگ مرمر و یک مجسمه‌ی آرتمیس قرار داشت. این معبد هم تخریب شد. استراگوتس (Ostrogoths) در سال ۲۶۲ پس ‌از میلاد دست به تخریب این معبد زد.

آرامگاه هالیکارناسوس

بعد از درگذشت ماسولوس پادشاه کاریا (ناحیه‌ای در جنوب‌غربی آسیای صغیر) در سال ۳۵۳ قبل‌ از میلاد، همسرش بانو آرتمیسیا دستور داد آرامگاهی باشکوه برای شوهرش بسازند.

این بنای عظیم از سنگ مرمر سفید و ارتفاع آن احتمالاً ۴۱ متر بود. طبقه‌ی‌ زیرین این آرامگاه به شکل مستطیل بود، روی آن در طبقه‌ی میانی ۳۶ ستون وجود داشت و سقف آن نیز هرمی شکل بود. چهار مجسمه‌ساز روی قسمت بالای آرامگاه کار کرده بودند و یک مجسمه‌ی ۶ متری از سنگ مرمر همراه با یک ارابه‌ی چهاراسبه روی سقف ساخته بودند. این بنای عظیم در قرن سیزدهم به دلیل زلزله فروریخت.

غول رودس

غول رودس مجسمه عظیم‌الجثه‌ی برنزی از هلیوس (خدای خورشید) بود که رودیان در قرن سوم قبل ‌از میلاد آن را ساختند. طراح و معمار این مجسمه، چارز (Chares) نام داشت. جالب بدانید ساخت این مجسمه‌ی عظیم بیش از ۱۲ سال طول کشید. غول رودس با ۳۰ متر و نیم ارتفاع، بلندترین مجسمه‌ی دنیای باستان و ازجمله عجایب هفتگانه جهان است. این غول به مدت ۶۰ سال روی پای خود ایستاده بود اما زلزله‌ای مهیب آن را نابود کرد.

فانوس دریایی اسکندریه

آخرین اثر از عجایب هفتگانه جهان را سوستراتوس (معمار یونانی) در جزیره‌ی کوچک فاروس، نزدیک شهر اسکندریه ساخت. ساخت این برج نورانی عظیم، در سال ۲۷۰ قبل ‌از میلاد به پایان رسید. این سازه سه سطح داشته است. سطح پایین آن به شکل مربع، سطح میانی به شکل هشت‌ضلعی و سطح بالایی آن به شکل استوانه بوده است. در نوک این برج، یک مجسمه‌ی ۱۶ فوتی قرار داشت که احتمالاً متعلق به بطلمیوس دوم یا اسکندر بود. دانشمندان امروزی معتقدند ارتفاع آن حدود ۱۱۶ متر بوده است. فانوس دریایی اسکندریه، به‌تدریج براثرِ زلزله‌های متعدد از سال ۹۵۶ تا ۱۳۲۳ میلادی به‌کلی فروریخت.