مقابله با تورم عمومی

تورم افسارگسیخته چندین دهه است که اقتصاد ما را به‌شدت می‌آزارد و مردم هر ساله بخش مهمی از ثروت خود را از دست می‌دهند. عجیب آنکه ما در شرایط رونق، تورم داریم و در شرایط رکود هم، تورم داریم. همچنین، دلایل زیادی برای تورم از سیاست خارجی گرفته تا افزایش نقدینگی و تورم انتظاری وجود دارد.بدون شک دولت‌ها و بانک‌ها با چاپ پول و مالک شدن دارایی مردم، اقدام نادرستی انجام می‌دهند. دارایی مردم حق مردم است و نباید تنها با چاپ پول و افزایش نقدینگی، کسی یا کسانی آنها را صاحب شوند.

تورم یک بیماری اقتصادی است که در کمال تاسف و تعجب، ایرانی‌ها بخش مهمی از سرمایه‌های خود را در این بیماری اقتصادی سرمایه‌گذاری می‌کنند. می‌خرند تا گران شود و تصور می‌کنند با احتکار و کاهش عرضه و بالا رفتن قیمت‌ها، آنها سود می‌کنند. این ظلم به هموطنان است. در ضمن هرکس قادر است تنها یک یا چند کالا یا خدمات را به جامعه عرضه و هزاران کالا یا خدمت را باید از همین بازار خریداری کند و بدون شک سود سرمایه‌گذاران در تورم صفر یا منفی خواهد بود. همه تلاش می‌کنند گران‌تر بفروشند و تحت‌فشار قرار گرفته‌اند.

بخش مهم دیگری از تورم، تورم انتظاری است. چند سال پیش، رئیس‌جمهوری امریکا تهدید کرده بود، 6 ماه بعد تحریم‌هایی را ضد ایران اعمال خواهد کرد. بدون آنکه ایران مبادلات سنگین تجاری با امریکا داشته باشد، ۶ ماه قبل از اجرایی شدن تحریم‌ها، بازارهای داخلی شروع به نوسان شدید کردند.

این تورم انتظاری بارها توسط مقامات کشورهای غربی با وارد کردن شوک‌های سیاسی، اتفاق افتاد و در بسیاری از موارد، منشأ تهدید داشت، نه

کمبود.استقبال از تورم، بخش دیگری از گرفتاری اقتصاد ایران است. معمولا در تمام جوامع هنگام بروز تورم، تقاضای آن کالا کم می‌شود؛ اما در ایران تقاضا به‌شدت افزایش می‌یابد و وضع بدتر می‌شود. بسیاری از اقتصادهای دنیا، قادر به پاسخگویی به تقاضای انفجاری شبیه ایران نیستند.

اما راهکار چیست؟ ما قادر نیستیم تورم عمومی در تمام کالاها و خدمات را با نخریدن پاسخ دهیم؛ اما قادر هستیم با صنایع و تولیداتی که بیشترین تورم را ایجاد می‌کنند، آن‌هم بدون دلیل موجه، با نخریدن، مقابله جدی کنیم. این باعث خواهد شد که صنایع مختلف تلاش کنند، در صدر فهرست نباشند و رودرروی مردم قرار نگیرند.ضربه به محصولاتی که حقوق مصرف‌کننده را رعایت نمی‌کنند، باعث تلاش برای پایین نگه‌داشتن قیمت‌ها می‌شود.بسیاری از نیازها غیرضروری هستند و قابلیت به تعویق انداختن و حتی حذف از سبد خرید را دارند.اکنون تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان قادر هستند هزینه‌های اضافی خود را که برخی از آنها نتیجه رقابت ناسالم است، مثل هزینه اجاره، به مصرف‌کننده نهایی منتقل کنند.بخش توزیع ما اکنون تا جایی قیمت‌ها را بالا می‌برد که فروش متوقف شود و این بخش اکنون دیوار بلندی بین تولید و مصرف به‌وجود آورده است. نه نظارتی هست و نه رقابتی. رقابت قادر است، خیلی از واحدها و رفتارها را حذف کند. از سوی دیگر، سود سرشار و بدون حساب‌وکتاب بخش توزیع، باعث نرخ نجومی واحدهای تجاری شده است.

مقابله بخشی با تورم عمومی می‌تواند باعث تنبیه اصنافی شود که اکنون به‌شدت تلاش می‌کنند، بدون زحمت سهم بیشتری از کیک اقتصاد را به خود اختصاص دهند.