چطور ایده نو به کسب و کار تبدیل می‌شود؟

مهدی مدنیان، عضو یکی از سکوهای تامین مالی جمعی، گفت: کسانی که ایده‌ای دارند و هنوز در مراحل ثبت آن هستند برای جذب سرمایه می‌توانند از روش تامین مالی جمعی که در حال حاضر در ایران فعال شده استفاده کنند. آن‌ها باید از طریق ایجاد استارت آپ‌ها و سرمایه گذارهای خطر پذیر (vc) مسیر خود را دنبال کنند.

وی در رابطه با مراحل تامین مالی از طریق این روش جدید بیان کرد: سرمایه گذاری جمعی یک روش مکمل برای تأمین مالی است که در سال ۲۰۰۶ از ایالات متحده آغاز شده است. در حقیقت این مدل تامین مالی امکان تأمین بودجه پروژه‌های جدید، مشاغل نو، کسب و کارهای نوپا یا کارهایی که نیاز ساده به سرمایه در گردش دارند، را فراهم می‌کند. جایی که کانال‌های سنتی بانکی فقط راه حل‌های محدودی ارائه می‌دهند.

این کارشناس تامین مالی بیان کرد: روش تامین مالی جمعی از قدرت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کند و هزینه‌های عملیاتی آن نیز محدود است. در ایران با عنایت به نیاز بنگاه‌های اقتصادی به منابع مالی، جهت فعالسازی ظرفیت‌ها و ارتقاء توان رقابت‌پذیری به منظور رشد و بازدهی هر چه بیشتر آن ها، پلتفرم‌های تامین مالی جمعی زیر نظر فرابورس ایران پا به عرصه گذاشته اند.

وی ادامه داد: شرکت فرابورس ایران در این مسیر دستورالعمل‌های لازم را تنظیم کرده و از طرف دیگر به شرکت‌هایی در این راستا مجوز اعطا کرده است.

مدنیان عنوان کرد: در این میان شرکت‌هایی از پیشگامان تامین مالی جمعی، با دریافت مجوزهای لازم، تامین مالی طرح‌های شرکت‌های کوچک و متوسط را جهت تامین مواد اولیه، توسعه محصول، خرید دستگاه‌های مورد نیاز، سرمایه در گردش، ایجاد خطوط تولید جدید، بازاریابی و فروش محصول و... تا سقف ۱۰ میلیارد تومان به روش جذب سرمایه گذاران از طریق سکوی تامین مالی جمعی انجام می‌دهند. در طول یک سالی که از شکل گیری سکوهای تامین مالی جمعی در ایران گذشته است ۹ طرح بر روی سکوهای تامین مالی جمعی منتشر شده است.

این کارشناس در رابطه با روش تامین مالی جمعی بیان کرد: روش کار به این صورت است که یک طرح بعد از طی مراحل اعتبارسنجی و کسب نماد از فرابورس، برای مدت زمان محدودی در سکو منتشر می‌شود. این سکو قبلا ابزارهای لازم برای ارتباط و نظارت و واریز پول را فراهم نموده است. همزمان با انتشار طرح در سکو، کمپین‌های تبلیغی طرح در سایت‌های خبری، وبلاگ‌ها، شبکه‌های اجتماعی فعال می‌شوند و افراد نامحدودی از طرح بازدید می‌کنند و تعداد زیادی از آن‌ها به میزانی که تمایل داشتند در طرح سرمایه گذاری می‌کنند. مبالغ جمع شده زیر نظر فرابورس در یک حساب پرداخت در صف قرار می‌گیرند. پس از پایان دوره تکمیل سرمایه و یا رسیدن به هدف مالی طرح، پول به حساب شرکت متقاضی برای اجرای طرح واریز می‌شود.

وی ادامه داد: برای سرمایه گذاران طرح، از طرف فرابوس اوراق گواهی شراکت صادر می‌شود. این اوراق معاف از مالیات است و در بازار ثانویه فرابورس قابلیت خرید و فروش دارد. اعطای گواهی مشارکت به سرمایه گذاران در قالب جدید و تحت وب، هسته اصلی این مدل را شکل می‌دهد. مدل مذکور به این صورت است که افراد در پروژه‌ای خاص، در یک کسب وکار سرمایه گذاری می‌کنند و در ازای آن سهمی از منافع حاصل از آن پروژه را دریافت می‌کنند.

مدنیان در رابطه با فرآیند اجرایی از طرف سرمایه گذار گفت: در این روش سرمایه گذاران پس از ورود کد سجامی بصورت آنلاین با ارتباط با سامانه سپرده گذاری مرکزی احراز هویت می‌شود و می‌توانند در هر یک از طرح‌هایی که بر روی سکو منتشر شده است سرمایه گذاری کنند. اشخاص حقیق به میزان ۵ درصد مبلغ هر طرح مجاز به سرمایه گذاری هستند و برای اشخاص حقوقی محدودیتی در این خصوص وجود ندارد.

این کارشناس تامین مالی با اشاره به فرآیند اجرایی سرمایه پذیر (متقاضی) گفت: ارائه طرح توسط متقاضی به سکو جهت ارزیابی و تامین مالی، ارسال مشخصات متقاضی به سامانه‌های ارزیابی و اعتبارسنجی و دریافت نتیجه آن با ارزیابی بر اساس الگوریتم‌های حرفه‌ای، از مراحل اجرایی سرمایه پذیر است.

وی گفت: تعیین نمره اعتباری، دریافت وثایق و تضامین لازم از متقاضی و عقد قرارداد، درصورت نیاز اخذ ضمانت نامه توسط متقاضی از صندوق‌های پژوهشی (نانو، تهران، نوین و...)، دریافت مبلغ کارمزد توسط سکو، ارسال طرح به فرابورس و دریافت نماد، انتشار طرح توسط سکو و نمایش طرح بر روی سکو، آغاز دوره سرمایه پذیری و جمع آوری وجوه سرمایه گذاران برای طرح توسط سکو، از دیگر مراحل اجرایی سرمایه پذیر است.