عسل تغذیه‌ای نخریم؟

مدیرعامل تعاونی زنبورداران تهران: عسلی که در فروشگاه‌های بزرگ حدود ۲۰ هزار تومان فروخته می‌شود از نوع تغذیه‌ای است.

گسترش‌نیوز : کیفیت عسلی که در بازار عرضه می‌شود بسیار متفاوت است. بعضی از آنها باکیفیت و تعدادی هم، بی‌کیفیت هستند. طبیعی است که در این شرایط، قیمت‌ها هم اختلاف زیادی دارند. آیا برای تمایز انواع مختلف عسل، راه‌حلی وجود ندارد؟ آیا نمی‌توان به سردرگمی شهروندان پایان داد؟ برای یافتن پاسخ سوالات خود با مدیرعامل تعاونی زنبورداران تهران به گفت‌وگو نشستیم. با گسترش‌نیوز همراه باشید.

مدیرعامل تعاونی زنبورداران تهران گفت: «عسل، ابعاد و لایه‌های زیادی دارد. قبل از هر چیز باید گفت که شرایط اقتصادی کشور درحال‌حاضر خوب نیست. شاهد بیکاری جوانان، گرانی تجهیزات و عدم حمایت دولت هستیم. همه این عوامل دست به‌دست هم داده‌اند تا زنبورداران به تولید عسل «تغذیه‌ای» رو آورند تا کسب و کارشان، مقرون به صرفه باشد. عسل تغذیه‌ای لزوما بد نیست اما کیفیت آن بالا نیست. باید دید چرا زنبورداران به این سمت رفته‌اند؟ علاوه بر عوامل گفته شده، شرایط اقلیمی هم موثر بوده است. قبلا طبیعت غنی‌تر بود، شهد به وفور وجود داشت و بارش‌ بیشتر بود. اکنون شاهد کاهش بارندگی و در نتیجه ضعیف‌تر شدن طبیعت هستیم. در این شرایط زنبوردار نمی‌تواند به اندازه کافی عسل طبیعی تولید کند. مقدار تولید باید زیاد باشد تا جوابگوی هزینه‌ها باشد».

آیا نمی‌توان برای انواع مختلف عسل، یک نظام درجه بندی در نظر گرفت؟ مهدی نبی بیدهندی در پاسخ این سوال اظهارکرد: «بحث تدوین استاندارد عسل همیشه مطرح بوده است. کار درستی است و عسل باکیفیت باید معیارهای خاص خودش را داشته باشد ولی هنوز به نتیجه نرسیده است. عسل را در اولویت قرار نمی‌دهند. آن را نوعی کالای لوکس می‌دانند. سازمان‌های تعزیراتی باید به طور جدی به موضوع عسل هم وارد شوند چون پای سلامتی مردم در میان است. متاسفانه فقط به حوزه‌هایی مثل گوشت پرداخته می‌شود».

مسمویت‌زا نیستند ولی کیفیت بالایی ندارند

وی در ادامه افزود: «عسلی که به قیمت ۱۸ هزار تومان در فروشگاه‌های بزرگ فروخته می‌شود تغذیه‌ای است. این نوع عسل‌ها مسمومیت‌زا نیستند اما در واقع کیفیت و خواص عسل باکیفیت را ندارند و تفاوت چندانی با مربا ندارند».

وی در ادامه گفت: «وضعیت صادرات مطلوب نیست. تعدادی از همکاران به صورت پراکنده، وارد بازارهای خارجی شده‌اند. وقتی بحث صادرات در میان باشد باید به معیارهای بهداشتی توجه ویژه داشت. از همه مهم‌تر با مشکلات مربوط به دارو مواجه هستیم. در کشور ما هیچ داروی مشخص و تعریف‌شده‌ای برای زنبور وجود ندارد. آیا سازمان دامپزشکی توانسته است داروهای مناسب و استاندارد را برای زنبور تامین کند؟ از طرف دیگر آزمایشگاه‌های موجود به بحث زنبور عسل ورود نکرده‌اند. به سازمان دامپزشکی کشور پیشنهاد کردیم که در تمام استان‌ها، دست‌اندرکاران آزمایشگاه‌هایی که فعالیت می‌کنند را دعوت و آنها را در ارتباط با بیماری‌های زنبور عسل توجیه و آگاه کنند تا زنبوردار به صورت خودسرانه، به زنبورش آنتی‌بیوتیک ندهد. آزمایشگاه باید مشخص کند که نوع بیماری چیست تا داروی استاندارد تجویز شود. نوع آنتی‌بیوتیک و مواد داخل عسل در صادرات اهمیت دارند. این معضل در بخش کشاورزی هم دیده می‌شود. از سم مناسب استفاده نمی‌شود. بعضی سموم به زنبور عسل آسیب نمی‌رسانند اما اکنون بازار پر شده است از سموم بی‌کیفیت چینی که به حال زنبور مضر است».

وی در ادامه گفت: «کسب و کار زنبورداری سرمایه زیادی لازم ندارد بنابراین سرمایه‌گذاری در این حوزه توجیه اقتصادی دارد. البته در شرایط کنونی در حد تعادل دخل و خرج است. اگر دنبال مطرح شدن در بازارهای جهانی باشیم باید گفت که فعلا این شرایط فراهم نیست».

مهدی نبی ‌بیدهندی در ادامه افزود: «در کشور چین منطقه بسیار وسیعی را به کاشت انواع و اقسام درختان و گونه‌های گیانی اختصاص داده‌اند. گونه‌های شهدزا کاشته‌اند. در جریان یکی از سیمنارها گفتم که هنگام درختکاری فقط دنبال این نباشیم که تعدادی درخت میوه کاشته شود. روی این نوع گونه‌ها سرمایه‌گذاری شود. تعدادشان هم بسیار زیاد است. اگر این کار انجام شود زنبوردار در تامین شهد با مشکل مواجه نخواهد شد. چین به واسطه این قبیل کارهاست که توانسته بازار عسل جهان را به کنترل خود درآورد. به بسترسازی و سرمایه‌گذاری دولتی نیاز است. متاسفانه به این توصیه توجه نشد. مدیران مربوطه باید فعالیت بیشتری داشته باشند. خوشبختانه وزارت جهاد کشاورز بخش زنبورداری دارد. مدیران این بخش می‌توانند با مقامات دامپزشکی، جنگلبانی و... وارد مذاکره و تعامل شوند، نوع درختان مفید را پیشنهاد کنند تا ما هم مثل چین به این سمت حرکت کنیم».