فرار پول حقیقی از بورس ؛ شهریور با خونریزی آغاز شد !

بورس تهران در ادامه روند فرسایشی تابستان، نخستین هفته شهریورماه را نیز با کاهش آغاز کرد و بار دیگر موجی از نارضایتی میان سهامداران به‌وجود آورد. روندی که نشان می‌دهد بی‌توجهی مدیران بازار سرمایه و وعده‌های تکراری نه تنها امیدی برای سرمایه‌گذاران باقی نگذاشته، بلکه خروج پول حقیقی از بورس را تشدید کرده است.

از بین رفتن سرمایه و اعتماد سرمایه گذاران

بر اساس داده‌های هفتگی، شاخص کل بورس در هفته‌ای که گذشت با افت بیش از ۴۴ هزار واحدی به سطح دو میلیون و ۴۳۱ هزار واحد رسید؛ محدوده‌ای که پیش‌تر در آذرماه سال گذشته تجربه شده بود. چنین بازگشتی به عقب، به معنای از دست رفتن ماه‌ها سرمایه و اعتماد عمومی است. در همین مدت، صف‌های فروش پرحجم و خروج مستمر پول حقیقی به وضوح ادامه یافت و رکود بازار را عمیق‌تر کرد. تنها در یک هفته، بیش از هزار میلیارد تومان سرمایه از گروه‌های بانکی، صندوقی، خودرویی، شیمیایی، فلزات و نفتی خارج شد؛ رقمی که نشان می‌دهد نه تنها صنایع بزرگ بلکه کل بازار در بی‌اعتمادی گرفتار است.

این وضعیت در حالی رقم می‌خورد که پس از جنگ دوازده روزه و شرایط متلاطم اقتصادی، انتظار می‌رفت سازمان بورس و وزارت اقتصاد با برنامه‌های عملی و تصمیمات فوری برای تقویت بازار وارد عمل شوند. اما واقعیت نشان داد که حمایت‌ها بیشتر در سطح شعار باقی مانده و هیچ اقدام مشخصی برای بازگرداندن رونق صورت نگرفته است. همین بی‌عملی نیز موجب شد سهامداران خشمگین مقابل وزارت اقتصاد تجمع اعتراضی برپا کنند.

اعتماد سهامداران در حال نابودی است

در این میان، حجت الله صیدی رئیس سازمان بورس که سال گذشته وعده ۵۰۰ میلیارد دلاری شدن بورس را داده بود، این روزها بار دیگر به وعده‌پردازی تازه روی آورده است. صیدی اخیراً گفته است امیدوار است با تثبیت شرایط کنونی، بازار سرمایه به‌زودی وارد فاز رونق شود. اما تجربه سال‌های اخیر به‌روشنی نشان می‌دهد این دست سخنان، بیشتر شبیه دلخوشی‌های مقطعی است تا برنامه‌ای واقعی برای نجات بازاری که میلیون‌ها نفر سرمایه‌های خود را در آن گذاشته‌اند.

آنچه امروز در بازار سهام دیده می‌شود، چیزی جز شکاف میان حرف و عمل نیست. بورس ایران در حالی به پایین‌ترین سطوح ماه‌های اخیر سقوط کرده که اعتماد سهامداران به‌عنوان مهم‌ترین سرمایه این بازار، روزبه‌روز در حال نابودی است.

وعده‌های غیرعملی و نبود سیاست حمایتی روشن، مسیر بورس را به سمت بحرانی عمیق‌تر سوق داده است؛ بحرانی که تا زمانی که مسئولان وزارت اقتصاد و سازمان بورس و بانک مرکزی از موضع انفعال (از موضوعاتی نظیر نرخ بهره بالا) خارج نشوند، نه تنها جبران نمی شود بلکه می‌تواند ضربه‌ای جدی‌تر بر بدنه اقتصاد و اعتماد عمومی وارد کند.