بنزین یارانه‌ ای را حذف کنید

یکی از مشکلات صنایع تبدیلی نفت و گاز ایران، دولتی بودن در تمامی شئون آن‌هاست به این شکل که تامین کننده خوراک واحدهای پالایشی نفتی و گازی و همچنین صنایع پتروشیمی دولت است و واحدهای بالادستی تولیدکننده در این صنایع عمدتا تحت تملک دولت‌ها قرار دارند و به جهت دریافت نفت و گاز و برق ارزان و همچنین خوراک کاتالیستی با قیمت یارانه‌ای، ناچار به فروش محصولات خود به قیمت یارانه‌ای هستند.

یعنی دولت برای ارزان ماندن قیمت حامل‌های انرژی، در مرحله اقدام به پرداخت یارانه می‌کند: تحویل سوخت به واحدهای فرآوری، یارانه برای کاتالیزورها و خوراک و در نهایت یارانه بر سوخت یا فرآورده نهایی نیز، اعمال می شود تا ایران فروشنده ارزان‌ترین گازوئیل و همچنین سومین ارزان‌فروش بنزین در جهان لقب بگیرد.

اتلاف یارانه‌های غیرنقدی

همچنین ایران دارای بیشترین شبکه انشعاب گاز طبیعی است که به گواهی وزارت نفت، ضریب نفوذ گاز در کشور از مرز ۹۵ درصد جمعیت و صنایع نیز عبور کرده است که سبب شده تا ایران دارنده بزرگترین جمعیت مصرف کننده گاز در جهان باشد. ناکارآمدی بسیاری از صنایع در ایران مرهون، همین وضعیت بدخیم توزیع ناشایست یارانه‌های غیرنقدی است.

به علت دولتی بودن قیمت حامل‌های انرژی یاد شده، هرگونه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این صنایع غیراقتصادی به نظر می‌رسد. آزادسازی قیمت نفت و گاز و خوراک صنایع پالایشی و پلیمری کشور، باعث می‌شود که امکان رقابت برای بخش خصوصی فراهم شود.

همچنین آزادسازی قیمت بنزین، گازوئیل، سی‌ان‌جی، گاز شهری، آب و برق، باعث تلاش صنایع برای ارتقای تکنولوژی خود می‌شود و برای بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران خارجی نیز جذابیت پیدا می‌کند.

ناگفته پیداست که ارزان‌ترین بنزین جهان در کشور ونزوئلا توزیع می‌شود و آثار تورمی این سیاست کمونیستی، اقتصاد این کشور ثروتمند را به فلاکت کشانده است. در حال حاضر بخش عمده‌ای از کسری بودجه دولت ایران که اثر منفی بسیاری بر افزایش نرخ تورم دارد، ناشی از پرداخت یارانه‌های سیاهی از این قبیل است.

یارانه خوراکی برای فقرا

 یارانه سوخت که باعث ثروتمندتر شدن پرمصرف‌ها و فقیرتر شدن فقرا می‌شود، باید هرچه سریع‌تر حذف شود و جای خود را به یارانه خوراکی برای فقرا بدهد. اجرای طرح یارانه خوراکی در ایالات متحده، برزیل، کره جنوبی، آلمان، هند، تایلند، آرژانتین، گرجستان و بسیاری از کشورهای دیگر نتایج درخشانی در کاهش فقر و افزایش سطح رفاه عمومی جامعه داشت.

بسیاری از فقرا به دلیل عدم دریافت کالری و چربی کافی، توانایی جسمی لازم برای انجام کار را ندارند و همچنین به علت عدم دریافت فیبر، پروتئین، ویتامین و مواد معدنی کافی و آب سالم، هزینه‌های درمانی بسیاری را به نظام بهداشت کشور و همچنین میانگین سطح بهره‌وری نیروی انسانی کشور برجای می‌گذارند.

تهیه کارت‌های اعتباری برای خرید لبنیات، گوشت، مرغ، غلات، سبزیجات، میوه‌ها و چربی‌های کافی، هدفمندترین شکل پرداخت یارانه برای فقرای جامعه است.

تنظیم نسبت این کارت‌های اعتباری با شارژ کافی برای دریافت سرانه و به ازای هر فرد ۳۰ لیتر شیر ماهانه، ۵ کیلوگرم انواع لبنیات، ۵ کیلوگرم مرغ، ۲ تا ۳ کیلوگرم گوشت، ۱ کیلوگرم ماهی، ۳ کیلو ماکارونی، ۵ کیلو برنج، ۳ کیلو حبوبات، ۵ کیلو میوه و سبزی، ۲۵۰ گرم چربی‌های مفید، نمک یددار، ۱۲ کیلو نان غنی شده از روی و آهن و آرد سبوس دار از جمله تنظیمات نرمالی است که هر فرد برای سالم ماندن و داشتن توانایی لازم برای کار کردن، به مصرف آن نیاز خواهد داشت.

قیمت حامل‌های انرژی را آزاد کنید

آزادسازی قیمت سوخت و سایر حامل‌های انرژی و تخصیص تنها یک سوم درآمد ناشی از آن برای پرداخت یارانه خوراکی به مردم، نقش به سزایی در فقرزدایی و ایجاد امنیت خوراکی برای اقشار آسیب‌پذیر جامعه خواهد داشت. پرداخت یارانه‌های تورمی و غیرهدفمند، نه تنها اثر مثبتی بر کاهش فقر در کشور ندارد بلکه به شدت در افزایش تورم و به تبع آن گسترش فقر در کشور اثر خواهد داشت.

با مشاهده تجربه آمریکا و سایر کشورها می‌شود فهمید که این اقدام نقش سازنده‌ای در افزایش اشتغال صنایع غذایی داشته و به علت اینکه تولیدکنندگان مورد حمایت رانتی قرار نمی‌گیرند و مردم بر اساس اعتبار موجود در کارت خود، انتخاب خواهند کرد؛ فساد آن نیز بسیار ناچیز خواهد بود.

بدیهی است که کالاهای مضری نظیر چیپس و نوشابه در ذیل این یارانه قرار نمی‌گیرند.

 تامین منابع این طرح نیز، از محل آزادسازی کامل (نه پلکانی) قیمت سوخت و سایر حامل‌های انرژی و همچنین حذف یارانه‌های نقدی امکانپذیر است. شایان ذکر است که برقرار کردن این خط اعتباری یارانه‌ای برای مردم، از بسیاری از هزینه‌های یارانه‌ای دولت در بخش درمان نیز می‌کاهد.