آمریکا به دنبال مسدود کردن مسیرهای مالی ایران | ماموریت جان هورلی در خاورمیانه
سفر جان کی. هورلی، معاون وزارت خزانهداری آمریکا برای اطلاعات مالی و تروریسم، به خاورمیانه و اروپا بخشی از استراتژی «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه ایران بود. این سفر با هدف تشدید تحریمهای نفتی، جلوگیری از دور زدن تحریمها و قطع منابع مالی محور مقاومت انجام شد و هرچند در اسرائیل و امارات به توافقات مهمی منجر شد، اما در ترکیه و لبنان با مقاومت و محدودیت روبهرو گردید.
جان کی. هورلی، معاون وزارت خزانهداری آمریکا برای اطلاعات مالی و تروریسم، هفته گذشته نخستین سفر خود پس از انتصاب در آوریل ۲۰۲۵ را به خاورمیانه و اروپا انجام داد. این سفر در چارچوب سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ علیه ایران طراحی شده بود و کشورهای اسرائیل، امارات متحده عربی، ترکیه و لبنان مقصدهای اصلی آن بودند. تمرکز هورلی بر اجرای تحریمهای نفتی، جلوگیری از دور زدن تحریمها و قطع منابع مالی گروههای متحد ایران بود.
هورلی که سابقهای ۲۵ ساله در پروندههای تحریم و پولشویی در وزارت دادگستری آمریکا دارد، با هدف هماهنگی با شرکای منطقهای برای اجرای قطعنامههای شورای امنیت پس از فعالسازی اسنپبک و توقف صادرات نفت ایران سفر کرد. اهداف اصلی او شامل افزایش فشار بر خریداران نفت ایران (مانند چین و هند)، مهار دور زدن تحریمها از طریق امارات و ترکیه، و محدودسازی منابع مالی محور مقاومت بود.
موفقیت در اسرائیل و امارات
در اسرائیل، هورلی با مقامات دفاعی دیدار کرد و توافقی برای تحریمهای ثانویه بر بانکهای لبنانی حاصل شد؛ اقدامی که از نگاه نتانیاهو «فرصتی برای امنیت» و کاهش تهدید حزبالله محسوب شد. در امارات نیز محمد بن زاید توافق برای تحریم شرکتهای اماراتی و نظارت بانکی را پذیرفت. این توافق با محاسبه اقتصادی امارات (حفظ تجارت ۱۰۰ میلیارد دلاری با آمریکا) توجیه شد، هرچند تجارت ۷ میلیارد دلاری با ایران مانع توقف کامل دور زدن تحریمها گردید.
چالش در ترکیه و لبنان
در ترکیه، اردوغان تحریمها را «تهدید اقتصادی» دانست و توافق کامل را رد کرد. او با تأکید بر سیاست مستقل ترکیه و نیاز به واردات گاز از ایران، تنها به نظارت محدود بر بانکها رضایت داد. در لبنان نیز تمرکز هورلی بر قطع منابع مالی حزبالله با مخالفت مقامات لبنانی مواجه شد؛ آنان با باور به حمایت ایران، توافق را محدود کردند.

ارزیابی نهایی سفر
ترامپ این سفر را «موفق» خواند و آن را بخشی از سیاست «صلح از طریق قدرت» دانست. با این حال، دستاوردهای هورلی بیشتر در هماهنگی با اسرائیل و امارات نمود یافت و عدم توفیق در ترکیه و لبنان نشان داد که فشار حداکثری آمریکا با موانع جدی منطقهای روبهرو است. کاهش دور زدن تحریمها از نگاه واشنگتن یک موفقیت محسوب میشود، اما پرسش باقی است که آیا این دستاوردها صرفاً روی کاغذ باقی خواهد ماند یا در عمل محاسبات منطقهای را تغییر خواهد داد.