وضعیت اضطراری در جنوب تهران | هوای برای تمامی گروه‌ها ناسالم شد!
با فرا رسیدن ماه‌های پایانی سال، آلودگی هوا در تهران به یکی از جدی‌ترین چالش‌های شهری تبدیل می‌شود. افزایش مصرف سوخت فسیلی، تردد خودروهای شخصی و صنعتی، و وضعیت نامطلوب حمل‌ونقل عمومی، همگی دست به دست هم می‌دهند تا کیفیت هوا در پایتخت کاهش یابد. این وضعیت به‌ویژه در صبح‌های سرد و ساکن شدن هوا در لایه‌های پایینی جو، شدت بیشتری پیدا می‌کند و شاخص‌های آلودگی هوا بارها وارد محدوده خطرناک می‌شوند.
یکی از مهم‌ترین عوامل آلودگی هوای تهران، ذرات معلق ریز (PM۲.۵ و PM۱۰) است که به راحتی وارد ریه و خون انسان می‌شوند. این ذرات می‌توانند باعث تشدید بیماری‌های قلبی، تنفسی و حتی اختلالات روانی شوند. طبق گزارش‌های سازمان محیط زیست، در برخی روزهای آلوده، میزان این ذرات بیش از ده برابر حد مجاز توصیه شده جهانی است، و کودکان، سالمندان و بیماران قلبی و ریوی بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارند.
منابع آلودگی هوا در تهران تنها محدود به خودروها نیست. صنایع فعال در اطراف شهر، نیروگاه‌ها، سیستم‌های گرمایشی خانگی و حتی فعالیت‌های ساختمانی سهم قابل توجهی در انتشار آلاینده‌ها دارند. به‌ویژه در فصل زمستان، استفاده گسترده از بخاری‌ها و موتورخانه‌های نفت و گاز باعث افزایش انتشار ذرات معلق و گازهای سمی مانند دی‌اکسید نیتروژن می‌شود
با وجود هشدارهای مکرر کارشناسان، سیاست‌ها و مدیریت شهری هنوز نتوانسته‌اند پاسخ مؤثری به بحران آلودگی هوا بدهند. محدودیت‌های تردد، اعمال سهمیه‌بندی سوخت و تعطیلی مدارس در روزهای آلوده، تنها راهکارهای کوتاه‌مدت هستند. نبود استراتژی بلندمدت برای بهبود حمل‌ونقل عمومی، توسعه حمل‌ونقل پاک و جایگزین‌های سوختی، باعث می‌شود مشکل هر ساله تکرار شود.
پیامدهای اجتماعی و اقتصادی
آلودگی هوا تنها یک مسئله زیست‌محیطی نیست؛ بلکه پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نیز به همراه دارد. کاهش بهره‌وری کاری، افزایش مراجعات پزشکی، تعطیلی مدارس و کاهش کیفیت زندگی شهروندان، نمونه‌هایی از آثار مستقیم و غیرمستقیم آلودگی هوا هستند. خانواده‌ها اغلب ناچارند کودکان و سالمندان خود را در خانه نگه دارند، و این امر می‌تواند فشار روانی و اقتصادی زیادی ایجاد کند.
کارشناسان محیط زیست تأکید دارند که راه حل اصلی بهبود کیفیت هوا، ترکیبی از سیاست‌های سخت و فرهنگ‌سازی است. کاهش استفاده از خودروهای شخصی، افزایش آگاهی شهروندان درباره روزهای آلوده، و تشویق به استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و پاک، می‌تواند به کاهش شدت بحران کمک کند. مشارکت مردمی، به‌ویژه در کاهش آلودگی خانگی و مصرف سوخت، نقش مهمی در اثرگذاری این راهکارها دارد.
اگر اقدامات عاجل و جامع انجام نشود، تهدید آلودگی هوا در تهران می‌تواند پیامدهای بلندمدتی برای سلامت و توسعه شهری داشته باشد. توسعه حمل‌ونقل پاک، کنترل انتشار آلاینده‌های صنعتی، اصلاح سیستم‌های گرمایشی، و سیاست‌های تشویقی برای کاهش تردد خودروهای شخصی، باید در اولویت برنامه‌های مدیریت شهری قرار گیرد. بدون این اقدامات، هر ساله شهروندان تهرانی با بحران هوای آلوده و پیامدهای جدی آن مواجه خواهند بود.
هوای مناطق جنوبی پایتخت قرمز شد
وزش باد و گردوغبار، هوای مناطق جنوبی شهر تهران را در عصر روز گذشته برای تمامی گروه‌ها ناسالم کرد. براساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوا، درحالی‌که متوسط شاخص کنترل کیفیت هوا در تهران در ساعت ۱۶:۰۰ روز گذشته در محدوده ۸۰ واحدی یعنی قابل قبول برای تمامی گروه‌ها بود؛ این شاخص در برخی محلات منطقه ۲۰ به بیش از ۱۵۰واحد یعنی محدوده خطر برای تمامی گروه‌ها رسید.
همچنین در این زمان، این شاخص در منطقه ۱۹ تهران برابر ۱۳۳، در منطقه ۱۱ برابر ۱۱۹، در منطقه ۹ برابر ۱۱۶ واحد قرار داشت، قرارگیری این شاخص در بازه ۱۰۰ تا ۱۵۰ واحدی به مفهوم وضعیت زیان‌بار برای گروه‌های حساس است. کاهش بارندگی در پاییز امسال باعث شده تا با وزش باد، ریزگردها در هوا جریان یابند و این موضوع باعث افزایش بیش از حد مجاز غلظت ذرات آلاینده بیش از ۲.۵ میکرون و بیش از ۱۰ میکرون در هوا شود.
