ایران یک فرصت میلیاردی آن سوی دنیا پیدا کرد
با وجود ظرفیت‌های گسترده برای همکاری اقتصادی، حجم تجارت ایران و ویتنام تنها به ۸ میلیون دلار در سال محدود شده است. اقلام کشاورزی و مواد اولیه محور مبادلات دو کشور هستند، اما فقدان زیرساخت‌های مالی، لجستیکی و توافقات جامع، فرصت‌های بزرگ توسعه تجارت را به محاق برده است.
بر اساس آخرین آمار، حجم مبادلات تجاری ایران و ویتنام در سال به حدود ۸ میلیون دلار می‌رسد که شامل صادرات و واردات دوجانبه است. این رقم ناچیز در مقایسه با پتانسیل‌های اقتصادی دو کشور، نشان‌دهنده فرصت‌های از دست‌رفته برای گسترش همکاری‌های تجاری است.
ترکیب کالایی مبادلات
به گفته رئیس اتاق بازرگانی خرمشهر، صادرات ایران به ویتنام عمدتاً شامل محصولات پتروشیمی، قیر، خشکبار (مانند کشمش و خرما) و برخی مواد معدنی است. در مقابل، واردات از ویتنام شامل قهوه، چای، فلفل، برنج، محصولات دریایی و کالاهای صنعتی سبک می‌شود. این ترکیب نشان می‌دهد که تجارت دو کشور بیشتر بر مواد اولیه و محصولات کشاورزی متمرکز است و سهم کالاهای با ارزش افزوده بالا و فناوری‌محور در آن بسیار اندک است.
موانع توسعه تجارت
رئیس اتاق بازرگانی خرمشهر معتقد است که پتانسیل‌های فراوانی برای گسترش تجارت بین ایران و ویتنام وجود دارد، اما موانعی مانند عدم شناخت کافی از بازارهای یکدیگر، مشکلات بانکی و مالی، چالش‌های لجستیکی و حمل‌ونقل، رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی، و نبود توافقات جامع تجاری، مانع از تحقق این ظرفیت‌ها شده است. این موانع باعث شده‌اند تا روابط تجاری دو کشور در سطحی پایین‌تر از حد انتظار باقی بماند.
فرصت‌های پیش‌رو
با رفع موانع موجود، به‌ویژه در حوزه زیرساخت‌های مالی و لجستیکی، ایران و ویتنام می‌توانند حجم تجارت خود را به‌طور قابل توجهی افزایش دهند. تقویت شناخت بازار، امضای توافقات تجاری جامع و سرمایه‌گذاری در بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل، می‌تواند راه را برای بهره‌برداری از پتانسیل‌های نهفته هموار کند.
ارسال نظر