چین دست به دامن ایران شد؟

داده‌های اقتصادی چین در حالی ضعیف است که واردات بیشتر کامودیتی‌ها تا حدود زیادی تحت تاثیر قر ار نگرفته و به نظر می‌رسد ورود منابع کلیدی مانند نفت خام، سنگ آهن و زغال‌سنگ در ماه آگوست شتاب گرفته است.

اداره ملی آمار روز پنجشنبه اعلام کرد که شاخص رسمی مدیران خرید PMI از ۴۹.۳ در ماه جولای به ۴۹.۷ در ماه آگوست رسید.

در حالی که رویترز پیش‌بینی کرده بود شاخص مدیران خرید در ماه آگوست به ۴۹.۴ می‌رسد، نتیجه همچنان پایین‌تر از سطح ۵۰ بود که مرز تشخیص انقباض و انبساط اقتصادی است.

شاخص مدیران خرید ضعیف در کنار داده‌های اقتصادی، نشان دهنده بدتر شدن رکود دارایی، کاهش رشد اعتبار و مخارج ضعیف مصرف کننده است.

این داده‌های اخیر طبیعتا بر روی واردات کامودیتی‌ها نیز تاثیرگذار خواهد بود، اما حجم در بزرگترین خریدار کالا در جهان متوقف شده و در برخی موارد حتی افزایش یافته است.

بر اساس داده‌های ردیابی کشتی‌های ریفینیتیو، پیش‌بینی می‌شود واردات سنگ آهن در ماه آگوست به ۱۰۶.۱ میلیون تن افزایش یابد، در حالی که تحلیل‌گران کالایی کپلر آن را ۱۰۸.۱ میلیون تن تخمین زده‌اند.

اگر داده‌های گمرک با پیش‌بینی‌ها مطابقت داشته باشد، این ماه قوی‌ترین ماه برای واردات سنگ آهن در سال جاری خواهد بود که افزایش قابل توجهی نسبت به رقم رسمی اعلام شده ۹۳.۴۸ میلیون تن نشان می‌دهد.

برای هفت ماه نخست سال، داده‌های گمرک نشان می‌دهد که واردات سنگ آهن با ۶.۹ درصد افزایش به ۶۶۹.۵ میلیون تن رسیده که نسبت به ضعف مشاهده شده در بخش‌های کلیدی مصرف کننده فولاد در ساخت و ساز و ساختمان، عملکرد قابل توجهی است.

بخشی از دلیل تقویت واردات سنگ آهن، نیاز به بازسازی ذخایر بنادر بوده که در هفته منتهی به ۱۸ آگوست به کمترین میزان خود در سه سال گذشته یعنی ۱۱۶.۹ میلیون تن رسیده است.

اگرچه میزان ذخایر در هفت روز منتهی به آگوست کمی بهبود یافت و به ۱۱۸.۶ میلیون تن رسید اما در این برهه از سال، همچنان پایین‌تر از هنجارهای تاریخی باقی مانده است.

فعالیت‌های تولیدی چین در ماه آگوست برای پنجمین ماه متوالی کاهش یافت اما با سرعت کمتر از حد انتظار، فشار بر پکن را برای افزایش حمایت‌های سیاسی از اقتصاد راکد حفظ کرد.

مشابه سنگ آهن، واردات زغال‌سنگ از طریق دریا به چین نیز در ماه آگوست قوی خواهد بود و رفینیتیو واردات آن را ۳۱.۲ میلیون تن تخمین می‌زند، در حالی که کپلر ۳۴.۳ میلیون تن برآورد کرده است.

واردات زغال‌سنگ از ماه مارچ به بعد افزایش یافته چرا که این کشور به تولید حرارتی روی آورده تا انرژی آبی ضعیف‌تر از حد معمول را جبران کند.

همزمان تولید زغال‌سنگ داخلی نیز در هفته‌های اخیر با افزایش بازرسی‌های و افزایش قیمت‌های داخلی محدود شده است. قیمت‌های محلی بالاتر به معنای رقابتی بودن زغال‌سنگ از طریق دریا است که به افزایش واردات به ویژه از اندونزی و به طور فزاینده‌ای از استرالیا کمک کرده که شاهد لغو ممنوعیت غیررسمی واردات در اوایل سال جاری با بهبود روابط میان دو کشور بود.

همچنین انتظار می‌رود واردات نفت خام در ماه آگوست نسبت به ماه جولای افزایش داشته باشد، به طوری که موسسه ریفینیو وادرات نفت خام را ۱۱.۷۲ میلیون بشکه در روز تخمین می‌زند که از رقم رسمی ۱۰.۳۳ میلیون بشکه در ماه جولای بیشتر است.

نتیجه جولای ضعیف‌ترین نتیجه از ماه ژانویه بود و بهبود در ماه آگوست بیشتر منعکس کننده قدرت صادرات سوخت‌های تصیفیه شده چین است تا تقاضای داخلی قوی.

اینکه چین در واردات نفت خام، قدرت خود را حفظ کند تا حدود زیادی به این بستگی دارد که آیا پالایشگاه‌های این کشور به صادرات حجم زیادی از گازوئیل و بنزین ادامه می‌دهند یا خیر؟

مطمئنا افزایش قیمت نفت خام ناشی از کاهش مداوم تولید توسط گروه اوپک پلاس و کاهش داوطلبانه تولید یک میلیون بشکه‌ای در روز توسط صادرکننده بزرگ یعنی عربستان سعودی است که احتمالا پالایشگاه‌های چین را تشویق به کاهش واردات و روی آوردن به ذخایر فراوان خود خواهد کرد.

افزایش قیمت نفت خام از ژوئن به بعد – با توجه به فاصله زمانی سفارش و دریافت محموله - باید در واردات نفت خام چین از پس از سپتامبر ظاهر شود.

به طور کلی، به نظر می‌رسد که عواملی غیر از قدرت اقتصاد چین پشت واردات هنوز جامد سنگ آهن، زغال‌سنگ و نفت خام هستند.

یکی از کالاهای اصلی که به نظر می‌رسد بیشتر با داده‌های ضعیف مطابقت دارد، مس است که واردات مس خام در هفت ماهه اول سال ۱۰.۷ درصد نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۲ کاهش داشته است.