رتبه فولاد ایران تک رقمی خواهد شد

در صنعت فولاد حدود پنج میلیون تن ظرفیت خالی وجود دارد که با به کار گرفتن تمام قوای صنعتگران و اتکا به توان داخلی قطعا می‌توان این خلا را پر کرد و جایگاه ایران را از رتبه دهم به نهم ارتقا داد.

در سال‌های گذشته صنعت کشور به صورت وابسته به سایر کشورها فعالیت می‌کرد و قطعات و تجهیزات به صورت عمده از طریق واردات تامین می‌شدند و با مرور زمان شرکت‌ها به صورت منفرد و انجمن تولیدکنندگان فولاد به نمایندگی از جانب دیگر شرکت‌ها و به صورت تجمیعی تصمیم گرفتند که در بخش بومی‌سازی تحولی را ایجاد کنند و در این رابطه جشنواره و نمایشگاه آهن و فولاد ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۹۷ در برج میلاد برگزار شد و کارخانه‌های تولیدکننده در زنجیره آهن و فولاد و واحدهای تامین‌کننده که توانایی تامین تجهیزات و مواد را دارند در این رویداد شرکت کردند و در ادامه اتفاقات خوبی رقم خورد. به عبارت بهتر نمایشگاه فضایی برای خودنمایی شرکت‌های تامین‌کننده فولادی بود و در مقابل شرکت‌های تولیدی نیز نیازهای خود را شناسایی کرده و در واقع پیوندی بین تامین‌کننده و تولیدکننده برقرار می‌شود.

در نخستین نمایشگاه و جشنواره فولاد تفاهم‌نامه‌های زیادی بین تامین‌کنندگان و مصرف‌کنندگان قطعات که کارخانجات آهنی و فولاد بودند، منعقد گردید و تا به امروز ادامه یافت. در حال حاضر بیش از ۸۵ درصد نیاز قطعات و مواد مصرفی کارخانه‌ها اعم از انواع قطعات یدکی، روغن‌ها، مواد نسوز، گریس‌ها، مواد مصرفی و فروآلیاژها در داخل ساخته می‌شود و صنعت فولاد در این زمینه با قطع وابستگی به یک خودکفایی عمیق رسید. این جشنواره در سال ۱۳۹۸ تکرار شد و مبنا بر این است که در خرداد ماه سال جاری نیز این رویداد برپا شود که در صورت فروکش کردن شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا نمایشگاه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به صورت فیزیکی برگزار خواهد شد.

فولاد ایران در بین تولیدکنندگان دنیا تا چند سال گذشته در رتبه هفدهم قرار داشت اما با ظرفیت‌هایی که به این صنعت اختصاص داده شد در سال گذشته به جایگاه دهم ارتقا یافت و در سال جاری با توجه به ظرفیت‌هایی جدیدی که اعمال شده و فقط باید به مرحله تولید برسد می‌توان رتبه و جایگاه صنعت فولاد کشور را تک رقمی خواهد کرد. گفتنی است که ظرفیت تولید فولاد در کشور از ۳۰ میلیون تن در سال عبور کرده است و اتفاقات خوبی در این انتظار این صنعت بالنده بوده و در بین ده کشور تولیدکننده نخست دنیا قرار خواهد گرفت.

در این رتبه‌بندی کشور چین در مقام نخست قرار گرفته که شرایط کاملا متفاوتی دارد و تولید بیش از ۵۰ درصد فولاد دنیا در چین اتفاق می‌افتد و با فواصل خیلی نزدیک به هم اتحادیه اروپا و ایالت متحده امریکا در رده‌های دوم و سوم قرار می‌گیرند. کشورهای روسیه، اوکراین هند، کره جنوبی و ترکیه نیز پیش از ایران در این رتبه‌بندی جهانی جا خوش کرده‌اند که با افزایش ظرفیت تولید ایران جایگاه نهم را تصاحب خواهد کرد.

در جهت رونق بومی‌سازی و ارتقای توان تولید در نخستین دوره از جشنواره فولاد سامانه‌ای برای ثبت اطلاعات تامین‌کننده‌ها و تولیدکننده‌ها رونمایی شد و برنامه‌نویسی و طراحی سایت نیز انجام شد و اکنون در حال بارگزاری و آغاز استفاده شرکت‌های مصرف‌کننده و تامین‌کننده است. در این سامانه هر دو طرف نیازها و توانمندی‌های خود را بارگزاری کرده تا با به اشتراک گذاشتن یک بانک اطلاعاتی کامل و جامع بتوان در مسیر داخلی‌سازی گام‌های راسخ برداشت.

صنعت فولاد نیز همانند سایر صنایع با چالش‌ها و موانعی مواجه است، در این بین بخش خصوصی مسیر خود را ادامه می‌دهد و معضلات این صنعت با توجه به نام‌گذاری سال که به مانع‌زدایی‌ها مزین شده اغلب خطاب به دولتمردان و مسئولینی است که به نوعی می‌توانند در تسهیل فعالیت‌های اقتصادی و تولید نقش داشته باشند. صنعتگران امیدوار هستند که در سال جاری وزرات صمت با اتخاذ تصمیمات درست شرایطی فراهم شود که علاوه بر افزایش میزان تولید و ظرفیت‌های خالی نیز پر شود.

 گفتنی است که ظرفیت‌های خالی موجود که بیش از ۳۵ میلیون ظرفیت وجود دارد اما فقط ۳۰ میلیون تن تولید فولاد صورت می‌گیرد. در صورت تولید کامل ظرفیت‌ها، فولاد مازاد در کشور چیزی حدود ۱۸ میلیون تن برآورد شده است در این صورت باید شرایطی مهیا شود که این میزان فولاد مازاد صادر شود. در حال حاضر برای صادرات و معاملات بین‌الملل یک فرصت طلایی محسوب می‌شود چراکه قیمت‌های جهانی صعودی بوده و از طرفی کشور به ارزآوری نیاز دارد و در صورت رفع موانع و امکان انجام صادرات تسهیل خواهد شد.

یکی از موانعی که باعث شده همچنان در این صنعت ظرفیت‌های خالی وجود داشته باشد و با تولید کامل ۳۵ میلیون تن فاصله ایجاد شود، بحث خوراک و مواد اولیه است. تعرفه‌های صادراتی مواد اولیه قطعا موجب می‌شود که خوراک در شرکت‌های داخلی بهتر تامین شود و در نهایت اصلاح تعرفه‌های صادرات در خصوص مواد اولیه باید اجرایی شود چراکه در صورتی که مصرف‌کننده مواد اولیه در داخل کشور وجود دارد دیگر نیازی به صادرات این نوع مواد نیست.