خاطرات کودکی ۴میلیون ناقابل

یکی از خوراکی هایی که در دوران کودکی برایمان خیلی جذابیت داشت آدامس هایی بودند که همراهشان برچسب هایی بود که می‌توانستیم آن هارا یا روی دفترمان بچسبانیم، یا روی دیوار و یا اینکه بر روی دستانمان گذاشته و بعد از گذشت چند ثانیه آن را بکنیم و از ذوق اینکه انگار خالکوبی کرده‌ایم تا مدت‌ها به آن نگاه کنیم.

البته این نکته را باید همه ما که در دوران کودکی از این آدامس‌ها استفاده کرده‌ایم بدانیم که طعم آدامس‌ها در آن دوران واقعا متفاوت بود. آدامس هایی که دیگر تنها نامشان مانده و یا اینکه در گوشه انباری برچسبی از آن هارا پیدا می‌کنیم.

یادم می‌آید که در آن زمان یعنی زمان کودکی، سکه‌های ۲۵تومانی را از مادرمان می‌گرفتیم و به تنها مغازه‌ای که در انتهای خیابان وجود داشت می‌رفتیم. سکه را به صاحب مغازه می‌دادیم و یک عدد آدامس که حتما دقت می‌کردیم برچسب دار باشد، بر می‌داشتیم. بعد با کلی ذوق و شوق تا خانه می‌دویدیم و آدامس را باز می‌کردیم تا ببینیم چه برچسبی دارد. اگر باب میل ما بود که سریعا با مقداری آب دهان آن را خیس می‌کردیم و روی دستمان می‌چسباندیم. اگر هم باب میل نبود که روی دفتر می‌چسباندیم و یا اینکه اصلا استفاده نمی‌کردیم. البته این امکان هم وجود داشت که عکس داخل آدامس تکراری باشد. در این صورت کمی قیافه مان توی هم می‌رفت و ناراحت می‌شدیم.

منتظر می‌ماندیم تا دوباره صبح شود و همان سکه ۲۵ تومانی که الان با آن فحش هم نمی‌دهند را از مادرمان می‌گرفتیم و مجدد به مغازه می‌رفتیم. مغازه دار دوباره یک آدامس به ما می‌داد ولی دوست داشتیم خودمان انتخاب کنیم تا شاید عکس آن با دیروز فرق کند و بهتر باشد. بچه بودیم و تصورات کودکانه‌ای هم داشتیم. آدامس را که خریدیم تا در خانه می‌رفتیم که ببینیم امروز چه برچسبی دارد. از شانس ما برچسب تکراری بود و یادمان می‌آمد که چند روز پیش این برچسب را روی دستمان چسبانده بودیم. البته خوراکی‌های دوران کودکی فقط آدامس نبود. بلکه آلوچه و لواشک و بستی لیوانی با طرح زی زی گولو هم می‌خریدیم. اما چون این مدل آدامس‌ها برچسب داشت، برایمان جالب بود.

بعضی از این آدامس‌ها عکس‌های عاشقانه داشت و بعضی دیگر عکس کارتن‌های دوران کودکی بودند. اما چیزی که برای ما یعنی پسرها بیشتر جذاب بود، آدامس هایی بودند که عکس فوتبالیست هارا داشت. فوتبالیست‌های دوران کودکی ما، کسانی مثل علی دایی، مهدی مهدوی کیا و... بودند که ذوق داشتیم برچسب آدامسمان یکی از این افراد باشد. البته عکس فوتبالیست‌های خارجی هم داشت اما ایرانی‌ها برایمان جذاب تر بود.

تابستان که می‌شد، هرچقدر برچسب داشتیم را جمع می‌کردیم و به کوچه می‌رفتیم. می‌خواستیم درواقع به دوستانمان نشان دهیم که برچسب‌های بیشتری داریم و درواقع خودمان را بالاتر بدانیم. اما بودند کسانی که کلی برچسب داشتند و اصلا معلوم نبود این همه عکس را از کجا آورده‌اند. خلاصه که دور هم جمع می‌شدیم و با آن برچسب‌ها بازی می‌کردیم. درواقع یک بازی بود به اسم رنگ لباس که علاوه بر کارت‌های فوتبالی، با برچسب‌های آدامس‌های فوتبالی هم بازی می‌کردیم. کسانی که این بازی را تجربه کرده‌اند می‌دانند که در آن لحظه بازی، چه استرسی به ۲ طرف منتقل می‌شد. تازه کلی هم تماشاگر داشتیم که وجود همان افراد هم استرس را بیشتر می‌کرد. استرس داشت؛ چراکه هرکس برنده می‌شد، می‌توانست کارت‌های طرف مقابل هم برای خود کند و اینجوری کارت بیشتری داشت.

درکل باید گفت دوران کودکی با برچسب‌های آدامس‌های متفاوت و همچنین بازی با همان برچسب ها، رنگ بوی دیگری داشت و کلی خوش می‌گذشت. آدامس هایی مثل خرسی که البته هنوز هم هست اما مزه قدیم را نمی‌دهد؛ آدامس لاویز که برچسب‌های عاشقانه داشت، آدامس پولو که انقدر بزرگ بود که به راحتی جویده نمی‌شد و البته بوی بسیار خوبی هم داشت. این آدامس‌ها برچسب دار بودند و بسیار بسیار برایمان جذاب بود.

کسانی هستند که این برچسب هارا از گذشته جمع آوری کرده‌اند و در قالب یک آلبوم نگهداری کرده و در سایت‌ها به فروش می‌رسانند. با کمی کنچکاوی و البته جست و جو، متوجه شدیم که آگهی فروش برچسب‌های آدامس‌های کودکی، بسیار زیاد است و با قیمت‌های بالایی آن هارا به فروش می‌رسانند. کم‌ترین قیمتی که برای تعدادی از برچسب‌های آدامس بود مبلغ ۵۰۰هزار تومان و بالاترین نرخ مبلغ ۴میلیون تومان بود. البته هستند کسانی که برای یادآوری خاطرات گذشته، این عکس هارا خریداری کنند. البته ناگفته نماند که این برچسب ها، بوی قدیم را نمی‌دهند.