۲۵ سال وعده‌های بی‌نتیجه؛ این کارگران هنوز طلبکارند
کارخانه چینی سروش شیراز، یکی از واحدهای برجسته تولید ظروف چینی در جنوب ایران، بیش از دو دهه است که با رکود و بلاتکلیفی دست‌وپنجه نرم می‌کند. پیگیری‌های بی‌وقفه کارگران برای دریافت مطالبات معوقه‌شان از سال ۱۳۷۸ تاکنون به جایی نرسیده و اکنون بدهی کارخانه به آن‌ها به ۵۰ میلیارد تومان رسیده است. نماینده کارگران هشدار می‌دهد که بدون دخالت فوری نهادهای نظارتی، حقوق این زحمت‌کشان برای همیشه ضایع خواهد شد.
کارخانه چینی سروش شیراز که در دهه‌های گذشته به عنوان یکی از واحدهای شاخص تولید ظروف چینی در جنوب کشور شناخته می‌شد، از اواخر دهه هفتاد شمسی به دلیل مشکلات مالی و مدیریتی دچار وقفه در فعالیت شد. پیگیری‌های کارگران این مجموعه برای دریافت مطالبات معوقه و تعیین تکلیف وضعیت کارخانه از سال ۱۳۷۸ ادامه دارد، اما با وجود تشکیل جلسات متعدد در سطح استانداری، فرمانداری، اداره کل کار و مراجع قضایی، هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده است.
کاهش نیروها از ۲۵۰ به ۱۱۰ نفر و بازنشستگی اجباری
در سال‌های اولیه مشکلات، بیش از ۲۵۰ نفر در این کارخانه مشغول به کار بودند، اما با گذشت زمان و تعطیلی تدریجی، شمار نیروها به کمتر از ۱۱۰ نفر کاهش یافت. بیشتر این کارگران اکنون بازنشسته شده‌اند و با حقوق ناچیز زندگی می‌کنند، در حالی که مطالبات قانونی‌شان همچنان پرداخت نشده است. نماینده کارگران تأکید می‌کند که بسیاری از این افراد، به ویژه زنان نان‌آور خانواده، با مشکلات معیشتی جدی روبه‌رو هستند.
انباشت مطالبات؛ از ۸۵۰ میلیون به ۵۰ میلیارد تومان
به گفته نماینده کارگران، مطالبات اولیه در سال ۱۳۷۸ حدود ۸۵۰ میلیون تومان بود، اما با احتساب تأخیر چند دهه‌ای و انباشت بدهی‌ها، اکنون مجموع مطالبات به حدود ۴۰ تا ۵۰ میلیارد تومان رسیده است. بخشی از این مبلغ، حدود ۲۰ میلیارد تومان، مربوط به ۷۳ کارگر اصلی است. کارگران می‌گویند هیچ دستگاهی پاسخ روشنی درباره سرنوشت کارخانه و پرداخت حقوق‌شان ارائه نکرده است.
پیگیری‌های بی‌ثمر؛ جلسات، نامه‌نگاری و سفر به تهران
محمد حق‌جو اردکانی، نماینده کارگران شرکت چینی سروش شیراز، با اشاره به بیش از دو دهه پیگیری بی‌ثمر، انتقاد کرد و گفت: از سال ۱۳۷۸ تاکنون هیچ نهادی پاسخگوی حقوق معوقه و وضعیت معیشتی بیش از ۱۰۰ کارگر این مجموعه نبوده است. وی افزود: از همان سال تا امروز بارها نامه‌نگاری کرده‌ایم، به تهران رفته‌ایم، با استاندار، فرماندار، امام جمعه، مدیرکل کار، دادگستری و صنعت و معدن جلسه داشته‌ایم، اما هیچ نتیجه‌ای نگرفتیم. تمام وعده‌ها فقط در حد حرف باقی ماند.
وضعیت فعلی کارخانه؛ فعال اما بدون حقوق کارگران
حق‌جو اردکانی با اشاره به فعالیت محدود فعلی این مجموعه گفت: کارخانه هنوز فعال است، اما نه به شکل گذشته؛ حتی مدیرکل کار جدید استان هم در جلسه‌ای که ۲۵ شهریور با حضور مسئولان تأمین اجتماعی برگزار شد، اعلام کرد که کارخانه در حال کار است اما پاسخ روشنی درباره وضعیت حقوق کارگران نداد. وی ادامه داد: در جلسات متعدد با مدیران کل اقتصادی و معاون استاندار هم شرکت کردیم، اما متأسفانه هیچ اقدام مؤثری صورت نگرفته است. حتی دو نفر از کارگران به‌عنوان وکیل قانونی پیگیر پرونده شدند اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد.
درخواست فوری از نهادهای نظارتی
نماینده کارگران در پایان خاطرنشان کرد: بیشتر همکاران بازنشسته شده‌اند و با حقوقی بسیار ناچیز زندگی می‌گذرانند، اما همچنان طلب‌های چند ده ساله‌شان را نگرفته‌اند. حدود ۴۵ تا ۵۰ نفر از این کارگران که زن هستند، نان‌آور خانواده هستند و مشکلات معیشتی جدی دارند. وی افزود: درخواست ما از مسئولان این است که پس از ۲۵ سال، حق این کارگران زحمت‌کش را بدهند. از تمامی نهادهای نظارتی، دادگستری و وزارت کار می‌خواهیم این موضوع را به‌صورت ویژه بررسی کنند تا حق کارگران چینی سروش شیراز که عمر و جوانی خود را در این کارخانه گذاشتند، پس از سال‌ها بی‌پناهی، احقاق شود.
