این گروه از کارگران رسماً خانه نشین شدند
قطعی گسترده برق در شهرک‌های صنعتی اطراف تهران، از جمله چهاردانگه و سهند، کسب‌وکارها را به مرز تعطیلی کشانده است. با خاموشی‌های طولانی‌مدت در روزهای دوشنبه و پنجشنبه، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها با کاهش تولید، اخراج کارگران و افزایش هزینه‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، در حالی که برخی با خرید ژنراتورهای گران‌قیمت به دنبال راه‌حلی برای ادامه حیات هستند.
شهرک صنعتی چهاردانگه، واقع در نزدیکی جاده ساوه، روزهای دوشنبه و پنجشنبه از ساعت ۸ صبح تا ۸ شب و گاهی تا نیمه‌شب برق ندارد. این در حالی است که پیش‌تر قطعی برق سه روز در هفته بود. این شهرک که در دو سویش صنایع چوبی و در مرکز آن صنایع فلزی مانند تراشکاری فعال هستند، در روزهای میانی هفته زیر آفتاب سوزان تابستان نیمه‌تعطیل است. با وجود عبور دکل‌های بزرگ انتقال برق از کنار شهرک، کارگاه‌ها در خاموشی به سر می‌برند و تنها تعداد محدودی با درهای باز به فعالیت ادامه می‌دهند.
تغییر روزهای کاری و کاهش نیروی انسانی
کاهش نیروی کار اتباع غیرمجاز پس از اجرای طرح اخراج، فشار مضاعفی بر کارگاه‌ها وارد کرده است. کارگران ایرانی دستمزدهای بالاتری (بین ۲۰ تا ۴۰ میلیون تومان بسته به تخصص) مطالبه می‌کنند که هزینه‌های تولید را افزایش داده است. مهدی، صاحب یک کارگاه تراشکاری اجاره‌ای، می‌گوید: «روزهای کاری را تغییر داده‌ایم و جمعه‌ها کار می‌کنیم تا پنجشنبه‌ها تعطیل باشیم. به دلیل کاهش سفارش‌ها، از ۸ کارگر به ۳ کارگر و از ۱۵ سفارش هفتگی به ۵ سفارش رسیده‌ایم.» برخی کارگاه‌ها به خرید موتور برق روی آورده‌اند که بین ۸۰ تا ۱۳۰ میلیون تومان قیمت دارد و با بنزین یا گاز شهری کار می‌کند.
ژنراتورها، ناجی شهرک سهند
در شهرک صنعتی سهند، واقع در نزدیکی جاده جعفرآباد جنگل، برخی واحدها با استفاده از ژنراتورهای سنگین سه‌فاز به فعالیت ادامه می‌دهند. رئوف، صاحب یک واحد قطعه‌سازی خودرو با ۳۵ کارگر، می‌گوید: «چند سال پیش ژنراتوری با موتور گازوئیلی کامیون ولوو خریدم که ۲۵۰ آمپر تولید می‌کند. مصرف سوله من ۱۲۰ آمپر است و در زمان قطعی، به سوله‌های اطراف هم برق می‌رسانم.» اما هزینه بالای سوخت گازوئیل، نگهداری ژنراتور و نیاز به سیم‌کشی جدید و دستگاه استابلایزر، این راه‌حل را برای بسیاری غیراقتصادی کرده است.
اخراج کارگران و معضل اتباع غیرمجاز
اخراج کارگران اتباع غیرمجاز، بازار کار را پیچیده‌تر کرده است. برخی کارفرمایان، صرف‌نظر از ملیت کارگران، تنها به دنبال نیروی ماهر و متعهد هستند. محمد، کارگر ایرانی شهرک سهند با درآمد ماهانه ۲۴ میلیون تومان، می‌گوید: «کارفرماها کارگران غیرمجاز را پنهان می‌کنند و برخی از آن‌ها ماه‌هاست از کارخانه خارج نشده‌اند.» اما قطعی برق و کاهش سفارش‌ها، فرصت‌های شغلی را به شدت کاهش داده و حتی اخراج اتباع، شرایط اشتغال را بهبود نبخشیده است.
نبود آمار دقیق از بیکاری ناشی از قطعی برق
احسان سهرابی، فعال کارگری، اظهار می‌کند: «داده‌های دقیقی از میزان بیکاری ناشی از قطعی برق در شهرک‌های صنعتی وجود ندارد. مرکز آمار ایران یا بانک مرکزی باید این اطلاعات را ارائه کنند.» وی افزود: «تابستان امسال تعدیل نیرو در شهرک‌های صنعتی رخ داده، اما نبود سامانه‌ای برای ثبت داده‌های اشتغال و بیکاری، برنامه‌ریزی برای رفع مشکلات را دشوار کرده است.» سهرابی با اشاره به مشکلات اقتصادی کارفرمایان، از جمله ورود کالاهای چینی و قطعی برق، می‌گوید: «کارفرمایان برای حفظ سرمایه خود، ابتدا نیروی انسانی را اخراج می‌کنند.»
چشم‌انداز مبهم برای شهرک‌های صنعتی
ترکیب مشکلات اقتصادی، اخراج اتباع غیرمجاز، قطعی برق و کاهش سفارش‌ها، شهرک‌های صنعتی اطراف تهران را در تنگنا قرار داده است. در حالی که برخی با ژنراتورها و تغییر روزهای کاری به دنبال بقا هستند، نبود حمایت کافی و داده‌های دقیق، آینده این واحدها را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.
ارسال نظر