صادرات / بازرگانی و صادرات / مناطق آزاد / واردات
منطقه آزاد تجاری سوغات آقای رئیس جمهور/ تهران و آنکارا توافق کردند
رئیس اتاق بازرگانی ایران و ترکیه در مجلس می‌گوید: توسعه شبکه ریلی بین دو کشور با هدف توسعه ترانزیت و ارتباطات تجاری و بازرگانی از دیگر موضوعات مورد توافق در این سفر بود که توسعه تجارت و ایجاد رونق اقتصادی در سایه آن را برای دو کشور به همراه خواهد داشت.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد، مبادلات تجاری تهران و آنکارا نسبت به ده سال گذشته کاهشی بوده است. البته مقامات ارشد دو کشور سال ها است که به دنبال افزایش تجارت در سطح ۳۰ میلیارد دلار هستند. از ۱۰ سال قبل هم دو کشور موافقتنامه تجارت ترجیحی امضا کردند تا اثرش را بر تجارت ببینند. اما امضا این موافقتنامه تاثیری قابل قبولی بر سطح تجارت نداشت. حالا پس از ۱۰ سال، روسای جمهور دو کشور به دنبال تشکیل منطقه آزاد تجاری هستند. منطقه تجاری که امید به رشد تجارت را افزایش می‌دهد. اما به ظن برخی تحلیلگران افزایش قاچاق را هم به همراه خواهد داشت.
به گزارش رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و ترکیه، عادل نجف‌زاده، پس از سفر ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، به ترکیه و دیدار با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، دو رئیس‌جمهور به توافق رسیده‌اند که یک منطقه آزاد تجاری در یکی از مناطق مرزی ایجاد شود. طبق این توافق، شهرستان خوی در نظر گرفته شده است تا به عنوان منطقه مرزی بین دو کشور برای تشکیل این منطقه آزاد تجاری مورد استفاده قرار گیرد.
رئیسی و اردوغان در این دیدار همچون گذشته بر افزایش سطح تجارت دو کشور به سطح ۳۰ میلیارد دلار تاکید کردند. برمبنای داده‌های موجود این رقم بیش از دو برابر حجم فعلی تجارت دو کشور است.
به گفته نجف‌زاده، سرمایه‌گذاری‌های گسترده دو کشور در منطقه آزاد تجاری ایران و ترکیه می‌تواند موجب رونق اقتصادی در منطقه مرزی و همچنین در سطح وسیع‌تر در دو کشور شود و گردش مالی بالایی را به دنبال خواهد داشت.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و ترکیه در مجلس می‌گوید: توسعه شبکه ریلی بین دو کشور با هدف توسعه ترانزیت و ارتباطات تجاری و بازرگانی از دیگر موضوعات مورد توافق در این سفر بود که توسعه تجارت و ایجاد رونق اقتصادی در سایه آن را برای دو کشور به همراه خواهد داشت.
تجارت ایران و ترکیه
تجارت بین ایران و ترکیه روابط تجاری قوی و گسترده‌ای را شامل می‌شود. ایران و ترکیه دو کشور با جمعیت بالا و بازارهای پویا هستند و این امر از اهمیت بالایی برای تبادلات تجاری بین دو کشور برخوردار می‌شود.
با توجه به قراردادها و توافقاتی که بین دو کشور امضا شده است، تجارت بین ایران و ترکیه به صورت قابل توجهی انجام می‌شود. محصولاتی همچون نفت خام، گاز، پتروشیمی، خودرو، ماشین آلات، مواد غذایی، الکترونیک و مصالح ساختمانی از جمله مواردی هستند که بین دو کشور تجارت می‌شوند.
به طور کلی، تجارت بین ایران و ترکیه در سال‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. با این حال، برخی مشکلات و موانع، از جمله تحریم‌های بین‌المللی و مسائل مربوط به نظام بانکی، می‌تواند تأثیری بر جریان تجاری دوجانبه داشته باشد.
تحریم‌های بین‌المللی چه تأثیری بر تجارت بین ایران و ترکیه داشته‌اند؟
تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران تأثیر قابل توجهی بر تجارت بین ایران و ترکیه داشته است. تحریم‌های بین‌المللی عمدتاً به دلیل برنامه هسته‌ای ایران و فعالیت‌های مرتبط با آن اعمال شده‌اند. این تحریم‌ها شامل محدودیت‌هایی در قبال صادرات نفت، گاز، صنایع پتروشیمی، بانکداری و تجارت بین‌المللی بوده‌اند.
تحریم‌های بین‌المللی بر تجارت بین ایران و ترکیه تأثیراتی متعدد داشته‌اند، از جمله:
۱.کاهش حجم تجارت: تحریم‌ها منجر به کاهش حجم تجارت بین دو کشور شده است. محدودیت‌ها بر روی صادرات و واردات می‌تواند به تنزل در تجارت و کاهش تبادلات بین دو کشور منجر شود.
۲.تغییر الگوی تجارت: تحریم‌ها ممکن است باعث تغییر الگوی تجارت بین دو کشور شود. به دلیل محدودیت‌ها در حوزه‌های خاص، تجارت ممکن است به سمت محصولات دیگری هدایت شود و الگوی صادرات و واردات تغییر کند.
۳.مشکلات مالی و بانکی: تحریم‌ها معمولاً باعث ایجاد مشکلات در عملکرد بانک‌ها و تسهیلات مالی بین دو کشور می‌شوند. این مشکلات می‌تواند به تأخیر در تسویه حساب‌ها، محدودیت‌ها در انتقال وجوه و کاهش دسترسی به منابع مالی منجر شود.
۴.افزایش هزینه‌ها: تحریم‌ها ممکن است باعث افزایش هزینه‌ها برای تجارت بین ایران و ترکیه شود. برای مثال، افزایش هزینه‌های حمل و نقل، بیمه و مراودات مالی به دلیل مشکلات بانکی و تأخیرها.
با این حال، باید توجه داشت که تحریم‌های بین‌المللی تأثیرات متنوعی بر تجارت دارند و در برخی موارد می‌توانند باعث رونق تجارت غیررسمی و قاچاق شود. همچنین، با توجه به تغییرات سیاسی و اقتصادی، الگوی تجارت بین ایران و ترکیه ممکن است متغیر باشد و تحریم‌ها نقش تنها در کاهش تجارت را نداشته باشند.
ارسال نظر