وعده‌ای به کارگران که عملی نشد

فرامرز توفیقی درباره حق مسکن کارگران، گفت: حق مسکن دیگر از الویت دولت خارج شده است و به نوعی توهین به خانواده‌های کارگری است.

 وی بیان کرد: خانواده‌های کارگری نسبت به دولت بد بین شده‌اند. معاونت وزارت بهداشت اعلام کرده است که هزینه بهداشتی برای مقابله با کرونا برای یک خانواده ۴نفره در ماه حدود یک میلیون و ۶۰۰هزار تومان است. به این معنی است هزینه سلامت در خانواده کارگری از ۳.۷درصد به ۸درصد رسیده است و در خانواده روستایی از۴.۹ به ۱۲.۹ درصد می‌رسد. اگر فرد بالای ۶۰سال در خانواده باشد این رقم به ۱۲.۳درصد می‌رسد.این هزینه به جز هزینه درمان است و اگر خانواده‌ای بخواهد به توصیه‌ها گوش کند هزینه هایی مانند مصرف مکمل ها، گیاهان دارویی، برخی غذاها هم به میان می‌آید. هزینه‌های غیر مستقیم کرونا برای جامعه کارگری استرس‌های طاقت فرسا است، چرا که تعداد زیادی از کارگران به دلیل کاهش اضافه کارها در مجموعه‌های مختلف درآمدشان کاهش یافته است. از سوی دیگر نگران این موضوع هستند که مبادا با کرونا، مجموعه‌ای که در آن اشتغال دارند، تعطیل شود و آنها بیکار بمانند.

توفیقی ادامه داد: برخی از کارگران دو شغله بودند با کرونا شغل دوم که کمک هزینه زندگی بود را از دست داده‌اند. همین باعث شده است که کارگران با مشکلات متعدد روبه‌رو هستند. دستمزد به یک موضوع مسخره تبدیل شده است. کارگران اصلاح دستمزد در نیمه دوم سال را نمی‌خواهند، همین حق مسکن تعیین تکلیف شود.من حقوق سال ۹۹را می‌خواهم.

 وی ادامه داد: آقای همتی می‌گوید مدیون هستید تصور کنید که ما نرخ ارز را برای ایجاد درآمد افزایش داده‌ایم. چراهمان روزی که نرخ ارز افزایش می‌یابد، اوراق قرضه چاپ می‌شود؟ درباره توزیع کالای اساسی هم مشکلاتی وجود دارد. مانند ماجرای بن می‌شود. ارائه بن در اوایل انقلاب با اکنون تفاوت دارد. آن زمان مشکلات در سیستم‌های اداری نبود. درحال‌حاضر به حد بسیار زیادی آلوده به انواع رانت‌ها وسواستفاده‌ها هستند. زمانی که رانت وجود دارد، کوپن دادن برای کالای اساسی بی‌معنی است. چرا که فضایی برای اجحاف بیشتر طبقه کارگری فراهم می‌شود. چرا که احساس می‌کنم آنچه به جایی نرسد فریاد است.