روز گذشته مدیرعامل شرکت بهرهبرداری مترو تهران از کاهش ۱۰۰ هزار نفری آمار مسافران مترو پایتخت طی یک هفته اخیر خبر داد.
فرنوش نوبخت، درباره آمار مسافران مترو تهران طی روزهای اخیر، اظهارکرد: تعداد مسافران در روزهای گذشته به حدود ۸۳۰ هزار نفر رسیده است و این در حالی است که تعداد قطارها و سرفاصله آنها کم نشده است.
این ادعای عجیب در شرایطی مطرح شده که بررسی خطوط مختلف مترو نشان میدهد مردم به روال سابق از مترو و دیگر وسایط نقلیه عمومی استفاده میکنند و البته رعایت اصول بهداشتی هم به حداقل رسیده است.
در شرایطی که شهرداری تهران راضی به لغو طرح ترافیک نشده و کسبوکارها نیز به صورت اجباری تعطیل نشدند، ادعای مدیرعامل مترو تهران در رابطه با کاهش تعداد ترددهای مردمی عجیب و دور از ذهن به نظر میرسد.
مدیران شهرداری تهران علاقهای به کاهش درآمدهای خود در حوزه طرح ترافیک ندارند و بنابراین مردم اجازه حضور به مرکز شهر با خودروهای شخصی را ندارند. روز گذشته ۳۳۷ نفر در کشور به واسطه کرونا جان خود را از دست دادند اما به نظر میرسد این امر برای شهرداری اهمیتی نداشته و تصمیمگیران به جای ارائه راهکار تصمیم گرفتند آمارهای کذب بدهند!
حسین ج از کارمندانی است که هر روز از کرج به تهران میآید. او درباره وضعیت استفاده از مترو و اینکه هر روز توجه به قوانین وضع شده در واگنهای مترو توسط مردم کمتر و کمتر میشود به خبرنگار ما گفت: برچسبهایی روی صندلیها چسبانده شده که مسافران را موظف میکند با فاصله از هم روی صندلی ها بنشینند. اما این روزها کمتر کسی این قانون را رعایت میکند و مردم بدون توجه به هشدارها کنار هم قرار میگیرند.
وی ادامه داد: البته تقصیری هم ندارند. تعداد مسافران بالاست و طولانی مدت سرپا ایستادن هرکسی را ممکن است اذیت کند. خصوصا که از نظر من اصلا معلوم نیست این وضعیت تا کی قرار است ادامه داشته باشد.
فائزه م.ش مسافر دیگری بود که به خبرنگار گسترش گفت: اگر طرح ترافیک دوباره لغو بشود برای ما بهتر است. شرایط کار من به گونه ای نیست که بخواهم دورکار باشم. تعطیل هم نمیکنند. با خودرو شخصی هم که نمیشود به مرکز شهر رفت! بنابراین چاره ای جز استفاده از حمل و نقل عمومی نداریم. دولت باید فکری بابت این موضوع بکند.
با طولانی شدن فرآیند کنترل بیماری کرونا و در شرایطی که رکورد مرگ و میرناشی از این بیماری هر روز بیشتر و بیشتر میشود اما مردم برای کسب درآمد و تامین نیازهای اولیه خود چارهای جز خروج از منازل و حضور در سطح شهر ندارند. در این شرایط متروها و اتوبوسهای بیآر تی همواره مملو از جمعیت بوده و همین امر زمینههای شیوع گستردهتر بیماری را فراهم کرده است.
