تاسیس موزه نساجی در انتظار نظر مسئولان

مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی با بیان اینکه به وزارت صنعت، معدن و تجارت پیشنهاد کردیم موزه‌های نساجی احداث کند، افزود: هنوز موفق نشده‌ایم هیچ نهادی را متقاعد کنیم موزه بافندگی و نساجی احداث کند. امیدواریم روزی موزه نساجی ایجاد شود.

به گزارش پایگاه خبری گسترش، محمدرضا کارگر در گفت‌وگو با روزنامه «گسترش تجارت» با تاکید بر اینکه در زمینه موزه‌های تخصصی باید صاحبان امر، فعالان حوزه مربوط و دست‌اندرکاران اقدام کنند؛ گفت: به ویژه در حوزه موزه‌های صنعتی یا اقتصادی باید فعالان بخش خصوصی یا متولیان دولتی آن صنایع درباره ایجاد موزه تصمیم بگیرند و سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری و اداره کل موزه‌های کشور فقط در زمینه ایجاد موزه‌های تاریخی و موزه‌های دوران اسلامی و دوران باستانی موظف به فعالیت هستند. به عبارت دیگر سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در زمینه ایجاد موزه در حوزه تاریخ و وقایع رخ داده در۲قرن اخیر مسئولیت چندانی ندارند.

مدیر‌کل اداره موزه‌ها و اموال منقول تاریخی در ادامه بیان کرد: به طور کلی بافندگی در ایران به ۲ بخش تقسیم می‌شود یک بخش تاریخی است که در موزه‌های تاریخی ایران به نمایش درآمده است. بخش دیگر صنعت نساجی است که به ۲ شیوه سنتی و مدرن تقسیم می‌شود. در روش سنتی دستگاه‌های پارچه بافی مختلفی داریم که در یزد، کرمان و بسیاری از مناطق کشور مورد استفاده برای پارچه بافی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در شیوه صنعتی نیز دستگاه‌های بافندگی از غرب وارد کشور شده و در کارخانه‌های نساجی مورد استفاده قرار می‌گیرند. نساجی سنتی در رده صنایع‌دستی قرار می‌گیرد و آثار مرتبط با آن در موزه هنرهای ملی و موزه کاشان دارهای بافندگی نیز وجود دارند. با اینکه اداره موزه‌ها و اموال منقول تاریخی متولی ایجاد موزه‌های صنعتی نیست اما از حامیان جدی این موزه‌ها است.

او با اشاره به قدمت تاریخی صنعت نساجی در ایران بیان کرد: در دوره‌های پیش از تاریخ در شهر‌سوخته و مکان‌های مختلف کشور مدارک و شواهدی مبنی بر فعالیت در زمینه نساجی به‌دست آمده و بافته‌های حصیری و چوبی در موزه‌های باستان شناسی وجود دارد.

کارگر درباره موزه ریسندگی و بافندگی اظهار کرد: ایجاد موزه نساجی به دو قرن اخیر مربوط می‌شود و به صورت ملموس فعالیت‌های مرتبط با نساجی را به عنوان یک هنر و صنعت می‌توان در دو قرن گذشته مشاهده کرد، پیش از آن تنها آثار و شواهد تاریخی وجود دارد که صنعت نساجی در ایران وجود داشته است.

وی با اشاره به اینکه از نساجی در کشور به عنوان یک صنعت یاد می‌شود، گفت: به نظر اداره کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی و سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری احداث موزه‌های صنعتی مانند موزه نساجی در حوزه وزارت صنعت، معدن و تجارت و فعالان صنعت نساجی بوده و آنها متولیان ایجاد چنین موزه‌هایی هستند. به وزارت صنعت، معدن و تجارت پیشنهاد کردیم موزه‌های نساجی احداث کند. به عنوان نمونه کارگاه‌ها و کارخانه‌های بافندگی قدیمی در ایران مانند کارخانه ریزباف در کرمان این قابلیت را دارند که قسمتی از آنها را تبدیل به موزه نساجی کنیم و دستگاه‌های بافندگی را نیز در این موزه‌ها قرار دهیم.