سرمربی جدید پرسپولیس انتخاب شد

گسترش نیوز: برانکو ایوانکوویچ بار دیگر خود را آماده بازگشت به نیمکت پرسپولیس کرده است؛ این نکته را می‌توان به‌وضوح از لابه‌لای حرف‌های تازه او در گفت‌وگویی با یکی از رسانه‌های ورزشی کشورش دریافت. او در این مصاحبه نه‌تنها از خاطرات شیرینش در تهران گفت، بلکه با لحنی امیدوارانه از علاقه‌اش برای تجربه‌ای دوباره در فوتبال ایران پرده برداشت.

برانکو خارجی‌ها را دوست دارند و وقتی خارجی‌ها را می‌بینند خوشحال می‌شوند. مردم ایران رسم بزرگ مهمان‌نوازی و ذات مهربانی دارند. ایران مهد تمدن‌های بسیاری است و قطعاً وقتی برای مدت طولانی در آنجا بمانید می‌توانید این را حس کنید.»

با گذشت زمان، شانس بازگشت اسماعیل کارتال به نیمکت پرسپولیس هر روز کمرنگ‌تر از قبل می‌شود. مدیران باشگاه که تا همین اواخر به بازگشت این سرمربی تُرک‌تبار امیدوار بودند، حالا نشانه‌ای از تمایل او برای ادامه همکاری نمی‌بینند و عملاً از تحقق این گزینه ناامید شده‌اند. در پی افزایش نگرانی‌ها در بین هواداران و فضای رسانه‌ای ملتهب، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس به‌سرعت دست به کار شده و مذاکرات تازه‌ای را با چند چهره محبوب و شناخته‌شده آغاز کرده است. اکنون شنیده‌ها حاکی از آن است که رضا درویش در آستانه نهایی کردن توافق با گزینه‌ای قرار دارد که محبوبیت بالایی نزد عموم هواداران دارد.

شرایط اخیر پیرامون انتخاب سرمربی پرسپولیس نشان می‌دهد که باشگاه بار دیگر درگیر یک معمای تاکتیکی و مدیریتی شده است. در حالی‌که بسیاری از هواداران از عملکرد اسماعیل کارتال در فصل گذشته رضایت نسبی داشتند، اما روند مذاکرات برای تمدید همکاری با او وارد مرحله‌ای مبهم و فرسایشی شد؛ مسأله‌ای که باعث شد مدیران باشگاه دیگر چشم‌انتظاری را بی‌فایده بدانند.

فاصله گرفتن کارتال از نیمکت پرسپولیس، علاوه بر دلایل فنی و مالی، به نظر می‌رسد ریشه در ناهماهنگی‌های شخصی و تفاوت دیدگاه با بدنه مدیریتی باشگاه داشته باشد. عدم دریافت پاسخ روشن از سوی این مربی، باعث شد تا اعتماد طرف ایرانی به ادامه همکاری به شکل محسوسی کاهش یابد و برنامه‌ریزی برای فصل جدید وارد فاز جدیدی شود.

هواداران که به‌درستی نگران تکرار سناریوهای سردرگم‌کننده سال‌های گذشته بودند، در روزهای اخیر فشار زیادی به مدیران وارد کردند تا هرچه سریع‌تر تکلیف نیمکت پرسپولیس را روشن کنند. فضای رسانه‌ای نیز با گمانه‌زنی‌های متنوع، بار انتظارات را سنگین‌تر کرد. در چنین فضایی، درویش ناچار شد از موضع انتظار خارج شود و با چند گزینه محبوب وارد مذاکره شود.

آنچه بر جذابیت این چرخش در سیاست جذب سرمربی افزوده، خبرهایی است که از پشت پرده مذاکرات فاش شده است. گویا یکی از گزینه‌هایی که همواره مورد علاقه و اعتماد هواداران بوده، اکنون بیش از دیگران به نیمکت پرسپولیس نزدیک شده و مذاکرات به مراحل نهایی رسیده است. این گزینه، نه‌تنها از نظر فنی مورد تأیید بدنه کارشناسی فوتبال است، بلکه ارتباط خوبی نیز با بدنه هواداری دارد و می‌تواند فضای پرتنش کنونی را آرام کند.

نکته قابل توجه در این فرآیند، سرعت عمل مدیریت باشگاه در تغییر مسیر مذاکرات بود. برخلاف گذشته که معمولاً تصمیم‌گیری‌های پرسپولیس با تأخیر و حاشیه زیاد همراه بود، این‌بار واکنش سریع به بن‌بست مذاکرات با کارتال و ورود فوری به گزینه‌های جایگزین، نشان از درسی دارد که باشگاه از گذشته آموخته است.

انتخاب سرمربی جدید در مقطع کنونی فقط یک تصمیم فنی نیست، بلکه بار سیاسی، روانی و رسانه‌ای سنگینی دارد. از یک سو، باشگاه باید اعتماد هوادار را بازسازی کند و از سوی دیگر، باید با نگاهی آینده‌نگر، سکان هدایت تیم را به کسی بسپارد که بتواند پروژه فصل آینده را بدون حواشی جدی هدایت کند.

گزینه‌ای که اکنون گفته می‌شود با درویش به توافق اولیه رسیده، باید از همین ابتدا با اعتماد به نفس وارد میدان شود؛ چرا که فصل پیش‌رو با توجه به حضور احتمالی رقبای قدرتمند و فشار بالای توقعات، بدون شک یکی از فصل‌های سخت پرسپولیس خواهد بود. ثبات فنی، مهم‌ترین کلید موفقیت در این شرایط است.

باشگاه پرسپولیس با یکی از گسترده‌ترین و پرشورترین پایگاه‌های هواداری در کشور روبه‌روست؛ انتخاب سرمربی در چنین باشگاهی، یک تصمیم صرفاً درون‌باشگاهی نیست، بلکه پالس مهمی به کل جامعه فوتبال ایران است. اگر گزینه نهایی انتخاب شود و از حمایت رسانه‌ای برخوردار باشد، پرسپولیس می‌تواند با امید بیشتری وارد فصل آینده شود.

صدای پای پروفسور می آید

در سوی دیگر ماجرا، اسماعیل کارتال نیز با خروج تدریجی از فضای تیم، شاید مسیر جدیدی را در پیش گیرد. اما از منظر پرسپولیس، اکنون تمرکز اصلی باید روی فصل جدید، جذب مهره‌های مکمل، و تثبیت ساختار تیم باشد؛ چیزی که فقط با انتخاب سرمربی مشخص و شروع رسمی تمرینات پیش‌فصل ممکن خواهد شد.

در مجموع، پرسپولیس در نقطه‌ای تعیین‌کننده قرار دارد؛ جایی که تصمیم‌گیری سریع و دقیق درباره هدایت تیم، می‌تواند مسیر یک فصل را رقم بزند. حالا که احتمال بازگشت کارتال به کمترین حد خود رسیده، انتخاب درست جانشین او باید با درایت، تعامل و آگاهی کامل از خواسته‌های هواداران و نیازهای فنی تیم انجام گیرد تا دوباره پرسپولیس بتواند با صلابت وارد میدان رقابت شود.

سایت dnevno کرواسی درباره جوسازی رسانه‌های غربی درباره ایران صحبت‌های قبلی میرسلاو بلاژویچ فقید را بازنشر کرده و با برانکو ایوانکوویچ نیز گفت‌وگو کرده است.  

این سایت می نویسد؛ ایران به معنای واقعی کلمه یک مقصد سنتی برای مربیان کروات بوده است. مربیان کروات زیادی در ایران کار کرده‌اند و نکته شگفت‌انگیز اینکه همه آنها دوره‌های موفقی داشته‌اند. استانکو پوکله‌پوویچ اولین نفر بود و عملکرد بسیار خوبی داشت. تومیسلاو ایویچ هنوز هم نام مطرحی است. بلاژویچ، لوکا بوناچیچ و وینگو بگوویچ نیز در ایران بودند و ملادن فرانچیچ، برانکو ایوانکوویچ و دراگان اسکوچیچ نیز در ایران قهرمان شدند. 

بلاژویچ

میرسلاو بلژویچ در انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ هدایت ایران را بر عهده گرفت اما نتوانست تیم‌ملی را به جام جهانی برساند و پس از شکست مقابل جمهوری ایرلند دوران حضورش در ایران به پایان رسید.

زمان چیرو ایران به دلیل توسعه فناوری هسته‌ای با فشار غرب روبه‌رو بود. چیرو قبلا در مصاحبه‌ای  گفته بود: «ایران کاملا حق دارد فناوری هسته‌ای را برای اهداف صلح‌آمیز توسعه دهد.»

بلاژویچ بازیکنان جدیدی مانند رحمان رضایی، جواد نکونام و ابراهیم میرزاپور را به فوتبال ایران معرفی کرد و در ادامه برانکو جایگزینش شد. برانکو ایوانکوویچ در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان هدایت ایران را بر عهده داشت و به عنوان سرمربی پرسپولیس، سه بار متوالی از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ قهرمان ایران شد، جام حذفی و سه سوپرجام را برد و در فینال لیگ قهرمانان آسیا بازی کرد.

برانکو ایوانکوویچ

برانکو چه زمانی که ایران بود و چه اکنون که در چین است، علاقه‌اش را به ایران نشان می‌دهد. او امروز هم همین حرف را می‌زند: «ایران کشوری است که فوتبال در آن محبوب است اما جهان غرب کمترین درک را از آن دارد. خوشحالم وقتی کسی پیش من می‌آید تا از ایران سوال کند پاسخی به آنها می‌دهم که متوجه می‌شوند چقدر با رسانه‌ها متفاوت است. ایران کشوری بسیار امن است. به جرات می‌توانم بگویم یکی از امن‌ترین کشورهای جهان است.»

او افزود: «مردم ایران بسیار مهربان و مودب هستند. خارجی‌ها را دوست دارند و وقتی خارجی‌ها را می‌بینند خوشحال می‌شوند. مردم ایران رسم بزرگ مهمان‌نوازی و ذات مهربانی دارند. ایران مهد تمدن‌های بسیاری است و قطعاً وقتی برای مدت طولانی در آنجا بمانید می‌توانید این را حس کنید.»