آب آشامیدنی مردم این استانها ناسالم است
کارشناس آب و معاون سابق برنامه‌ریزی آبفای وزارت نیرو گفت: آب شرب، زلال، بی‌بو، بی‌رنگ و فاقد املاح خطرناک است. رنگ و بوی آب در تامین استانداردهای آب نقش بسزایی دارد. اگر این فاکتورها رعایت نشود، آب از نظر سلامت، شرایط کامل را ندارد و نباید آن را خورد.
چند روز پیش ویدیویی از بی‌کیفیتی آب سنندج منتشر شد. معاون سابق برنامه‌ریزی آبفای وزارت نیرو توضیح می‌دهد آب شرب در این استانها، سالم نیست.
چند روزی است که کیفیت آب‌شان از همیشه پایین‌تر آمده. حالا ویدیویی در فضای مجازی دست به دست می‌شود که در آن نوجوانی با صدای مستاصل گلایه می‌کند: «تمام آب سنندج گله! ما باید گل و لای بخوریم؟ رسیدگی کنین لطفا!» بعد هم تصویر، آب آشامیدنی را نشان می‌دهد که قهوه‌ای رنگ است.
احتمالا دختر بارها در کتاب علوم خوانده باشد که آب سالم و قابل خوردن، بی‌رنگ، بی‌بو و بی‌طعم است و حالا مجبور است از آبی سیراب شود که هم رنگ دارد، هم بو و هم مزه.
چرا آب برخی مناطق گل‌آلود است؟
هدایت فهمی، کارشناس آب و معاون سابق برنامه‌ریزی آبفای وزارت نیرو در همین باره می‌گوید: چنین اتفاقی یعنی تصفیه آب کامل انجام نمی‌شود. آب باید تصفیه شود و ماده معلق آن به طور کامل ته‌نشین شود. این فرآیند تصفیه آب سالم و بهداشتی قابل شرب است و آب باید چندین بار تصفیه شود؛ بعد آب در اختیار مصرف‌کننده قرار بگیرد. اگر آب در برخی مناطق گل‌آلود باشد یعنی تصفیه آب ناتمام می‌ماند و شامل حذف ماده معلق نبوده است.
با این حال، آبفای شهرستان سنندج در مورد گل‌آلودبودن آب برخی از محلات این طور اطلاع‌رسانی کرده بود: «با توجه به عملیات شستشوی مخازن آب شرب سطح شهر؛ ممکن است پس از شستشو و ورود آب به شبکه توزیع مقداری کدورت ایجاد شود که طبیعی بوده و پس از مدتی این کدورت با شستشوی شبکه برطرف خواهد شد.»
فهمی سه گمانه اصلی برای گل‌آلود بودن آب مطرح می‌کند و معتقد است بی‌کیفیت بودن آب به چند دلیل اتفاق می‌افتد: این اتفاق گاهی به دلیل غفلت اتفاق می‌افتد و گاهی هم دلیل آن، عجله آبفا در به دست مصرف‌کننده رسیدن آب است. یعنی آب مراحل تصفیه را به سرعت طی می‌کند و در نتیجه تصفیه به درستی انجام نمی‌شود. ممکن هم هست شبکه توزیع آب شکسته شده باشد و گل از این طریق وارد آب شود.
بالاخره کدام آب قابل آشامیدن است؟
اما چه زمانی می‌توانیم مطمئن باشیم آبی که مصرف می‌کنیم، آبی بهداشتی است؟ فهمی یادآوری می‌کند: آب شرب، زلال، بی‌بو، بی‌رنگ و فاقد املاح خطرناک است. رنگ و بوی آب در تامین استانداردهای آب نقش بسزایی دارد. اگر این فاکتورها رعایت نشود، آب از نظر سلامت، شرایط کامل را ندارد و نباید آن را خورد.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که آب بسیاری از استان‌های کشور طعم شور دارند. کیفیت آب شرب در استان‌های مانند قم، شیراز و اصفهان مدت زیادی است که باعث شکایت شهروندان این استانها شده و حالا هدایت فهمی، کارشناس آب و معاون سابق برنامه‌ریزی آبفای وزارت نیرو یادآوری می‌کند: املاح آب استان‌هایی مانند اصفهان، شیراز و قم کمی سنگین است و به همین دلیل هم این املاح شور مزه‌اند. املاح درون آب باید استاندارد و حد مجازی داشته باشد. اگر طعم و مزه آب تغییر کرد یعنی املاح بیش از حد استاندارد هستند و نباید برای شرب مصرف شود. شور بودن آب یعنی این آب اصلا برای آشامیدن مناسب نیستند و باید شوری آن کاهش یابد تا قابل شرب شود.
او در آخر بیان می‌کند: به طور کلی هر جای ایران که فرآیند تصفیه به طور کامل انجام نشود یا شبکه توزیع معایبی داشته باشد ممکن است آب جاری در شبکه گل‌آلود شود.
ارسال نظر