این روزها، کنار همه حاشیههای اقتصادی، بیشتر از همیشه درگیر فوتبالیم. ورزشی فروشیها هم که پیش از این، روزهای بسیاری سوت و کور بودند، یک ماهی میشود که برای خود، برو بیایی دارند. رونق کوتاه مدتی که به نظر میرسد بعد از این روزهای فوتبالی به فراموشی سپرده میشود.
گسترشنیوز: این روزها، کنار همه حاشیههای اقتصادی، بیشتر از همیشه درگیر فوتبالیم. ورزشی فروشیها هم که پیش از این، روزهای بسیاری سوت و کور بودند، یک ماهی میشود که برای خود، برو بیایی دارند. رونق کوتاه مدتی که به نظر میرسد بعد از این روزهای فوتبالی به فراموشی سپرده میشود.
حصاریها، شکاریها، عقیلیها و... که زمانی تولیدکننده لباس تیمهای ملی کشور در رشتههای ورزشی مختلف بودند، امروز یا تعطیلشدهاند یا کجدار مریز به راه خود ادامه میدهند. عقیلی یکی از قدیمیترین تولیدکنندگان لوازم ورزشی است. دل پری هم دارد و از تعدیل نیرو و خاموش شدن چراغ تولیدیشان خبر میدهد.
۸۰ درصد نسبت به ۱۰ سال گذشته کاهش فروش داشتهایم. چین. چین ما را زمین زده است. مواد اولیه گران شده. آب گران شده. برق گران شده. دستمزد کارگر بالا رفته اما در نهایت اگر ما محصول نهایی را گران کنیم، بازنده ماییم. مدل چینی محصول ما چه قاچاق چه رسمی، فراوان است.
عقیلی ادامه میدهد: این دردسرها را بگذارید کنار نرخ ارز و نوسانهایش. قبل از عید با دلار ۳ هزار و ۶۰۰ تومان برای خرید مواد اولیه و... سفارش دادهایم. حالا دلار ۷ و ۸ هزار تومان شده. چه کار میتوانم بکنم؟
این فعال حوزه ورزشی میگوید با شروع جام جهانی کسب و کارشان بهتر شده اما امیدی به ادامه رونق این روزها ندارند.
«تیم ملی که هیچ، . حتی باشگاههای بزرگ لیگ برترمان به دنبال جنس خارجیاند. از دلالهای خارجی نمونههایی را میخرند که شاید ۱۰ درصد کیفیت بهتری نسبت به تولید خودمان داشته باشد اما گاهی ۵ تا ۱۰ برابر گران تر است. چرا؟ چون دلال خارجی برای باشگاهها سودآورند.»
عقیلی ادامه میدهد: فقط من هم نیستما خانم. تولید دایی، تولید نهنگی و همه و همه یا تعطیل شدهاند یا به سختی به حیات خود ادامه میدهند.
او معتقد است ما به دنبال تولید ملی نیستیم. عقیلی میافزاید: تولیدکننده را ورشکست میکنیم و از دلالی حمایت. خود من اگر با سرمایهام ارز خریده بودم، امروز حال و روز بهتری نداشتم؟ در عرض چند ماه سرمایهام چند برابر میشد.
عقیلی بهترین دوره در صنف خود را، دوران اصلاحات میداند و ادامه میدهد: سالهای ۷۷ تا ۷۴ بهترین دوران صنف ما بود. البته به نظر من بهترین دوران اصناف بود. حمایت واقعی از تولید میشد و همه سراغ تولید میرفتند. رفته رفته اما اصناف سقوط کردند. کار به جایی رسیده که من بیش از ۸۵ درصد نیروهایم را تعدیل کردهام.
گفتنی است پیش از این هم محمد امینزاده رئیس اتحادیه صنفی فروشندگان لوازم ورزشی و سایر فعالان این حوزه به رسانههای مختلف گفته بودند که ۳۰ درصد از پوشاک ورزشی موجود در بازار تولید داخل تهیه میشوند و مابقی نیاز کشور از محل واردات تأمین میشود.
منبع: عصر ایران
