قطع دست یک زائر به جرم زیارت اباعبدالله (ع)

طبق گفته برخی پژوهشگران، راهپیمایی در روز اربعین از زمان امامان شیعه رایج بوده‌است.

گسترش نیوز - سید محمدعلی قاضی طباطبایی، راهپیمایی اربعین را سنت و رفتار مداومِ شیعیان از زمان ائمه دانسته که در زمان بنی‌امیه و بنی‌عباس نیز به این حرکت پایبند بوده‌اند. با این حال، از اواسط دوران حکومت بنی عباس سخت گیریهای شدیدی به‌صورت سازمان یافته بر اعمال و رفتار شیعیان می‌شد. اوج این سختگیری در زمان متوکل عباسی مشاهده می‌شود.

متوکل زیارت قبر مطهر امام(ع) را ممنوع اعلام کرده و تاکید شدید بر ممانعت از زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین داشت. در سال ۲۴۷ هجری قمری به متوکل خبر رسید که مردم و اهل سواد و کوفه به سمت کربلا برای زیارت بارگاه ملکوتی امام حسین(ع) روانه شده‌اند و جمعیت فراوانی بدین منظور گرد هم آمده و کاروان بزرگی به راه افتاده است. او نیز سپاه بزرگی به همراه یکی از سرلشگرانش به سمت آنها گسیل ساخت و دستور داد بین مردم به بیزاری از زائران قبر مطهر امام (ع) جار بزنند و یک بار دیگر نبش قبر کرد و زمین آنجا را شخم زد و مردم را از رفتن به زیارت بازداشت و به تعقیب خاندان أبی طالب و شیعیان پرداخت و تعداد بیشماری از آنان را به قتل رساند.

مشهور است که متوکل در سال ۲۳۶ هجری قمری دستوری صادر کرده است مبنی بر اینکه زوار امام (ع) قطع عضو شدند. بر اساس یک روایت تاریخی با ایجاد این شرایط سخت، امام هادی علیه السلام به شیعیان امر می‌کنند تا برای مدتی به زیارت امام (ع) نروند.

با این حال حتی در زمان متوکل هم برخی شیعیان جسور و عاشق به زیارت قبر سید الشهدا(ع) می‌رفتند. در تاریخ مشهور است که فردی به نام زید مجنون از مصر با پای پیاده به زیارت کربلا در روز اربعین رفت. زید عالم اهل فضلی بود که پس از شنیدن اقدامات متوکل برای بقای زیارت اربعین از مصر با پای پیاده راهی عراق می‌شود. مشهور است که او در سال ۲۳۷ به کوفه می‌رسد و از آنجا به همراهی بهلول حکیم پیاده به زیارت امام (ع) می‌روند.

منبع: خبر فوری