ماچادو نوبل را دو دستی به ترامپ تقدیم کرد
در بیانیهای که در حساب «ایکس (اکس-سِریس سابق توییتر)» منتشر شد، ماریا کورینا ماچادو اعلام کرد که جایزه نوبل صلح ۲۰۲۵ را «به مردم رنجکشیده ونزوئلا» و به «رئیسجمهور ترامپ» تقدیم میکند، به پاس پشتیبانی او از آرمان دموکراسی و آزادی. او نوشت: «این قدردانی از مبارزه همه ونزوئلاییها، انگیزهای برای به پایان رساندن وظیفهمان است: فتح آزادی.» و تأکید کرد که در آستانه پیروزی هستند و امروز، بیش از هر زمان دیگری، روی ترامپ، مردم ایالات متحده، مردم آمریکای لاتین و کشورهای دموکراتیک جهان به عنوان متحدان اصلی خود حساب میکنند.

کمیته نوبل در بیانیه رسمی خود تأکید کرده است که ماریا کورینا ماچادو به دلیل «کار خستگی ناپذیر در ترویج حقوق دموکراتیک مردم ونزوئلا» و «تلاش برای انتقال عادلانه و مسالمتآمیز از دیکتاتوری به دموکراسی» برنده نوبل صلح ۲۰۲۵ شد.
کمیته او را «یکی از برجستهترین نمونههای شجاعت مدنی در آمریکای لاتین در زمان معاصر» خوانده است.
ماچادو در طول سالهای اخیر بسیاری از فشارها و تهدیدها را تجربه کرده است؛ از ممنوعیت شرکت در انتخابات تا زنده ماندن در شرایط پنهانکاری سیاسی، اما همچنان رهبری و نماد مقاومت برای اپوزیسیون ونزوئلا به شمار میرود.
واکنشها و بازتاب جهانی
واکنش به اهدای جایزه
پس از اعلام برنده شدن ماچادو، او در ویدئویی احساسی اعلام کرد که:
«ما در آستانه پیروزی هستیم … امروز، بیش از هر زمان، روی رئیسجمهور ترامپ، مردم ایالات متحده، مردم آمریکای لاتین و کشورهای دموکراتیک جهان به عنوان متحدان اصلی خود حساب میکنیم.»
«این جایزه را به مردم رنجکشیده ونزوئلا و رئیسجمهور ترامپ به خاطر حمایت قاطعش از آرمان ما تقدیم میکنم!»
بسیاری از رسانههای بینالمللی نیز به ارزیابی معنای این انتخاب پرداختهاند. از یک سو این انتخاب به عنوان نشانهای از پشتیبانی جهانی از حرکت دموکراسیخواهی ونزوئلا تعبیر شده؛ از سوی دیگر، انتقادات آن را دخالت سیاسی در امور سایر کشورها دانستهاند.
موضع ترامپ و واکنش دولت ایالات متحده
رئیسجمهور ترامپ، نامزدی خود برای دریافت جایزه صلح را در دوره جاری پیگیری کرده بود، اما در نهایت موفق به کسب آن نشد.
دولت آمریکا از این انتخاب انتقاد کرد؛ سخنگوی کاخ سفید گفت که کمیته نوبل با این انتخاب نشان داده «سیاست را بر صلح ارجح دانسته است.»
در مقابل، ماچادو از ترامپ به عنوان «پشتیبان قاطع آرمان ما» یاد کرد و اعلام داشت که بدون همکاری متحدان بینالمللی، دست یافتن به آزادی دشوار خواهد بود.
تحلیل احتمالی پیامدها
-
افزایش فشار بینالمللی بر رژیم مادورو
اهدای جایزه نوبل به رهبر اپوزیسیون، سیگنال مهمی است برای جامعه جهانی تا بیشتر به بحران ونزوئلا توجه کند و فشارهای سیاسی، دیپلماتیک و حقوق بشری را افزایش دهد. -
اعتبار و حمایت برای اپوزیسیون داخلی
این جایزه میتواند انرژی جدیدی به مخالفان داخلی بدهد و موجب انسجام بیشتر آنها شود، به ویژه آنکه ماچادو با نقش متحدکنندهای در اپوزیسیون شناخته میشود. -
چالشهای عملیاتی انتقال به دموکراسی
با وجود نمادگرایی قوی، راهبرد مشخصی برای انتقال از وضع استبدادی به حکومت مردمی هنوز دشوار و پرریسک است؛ فشار نظامی، کنترل رسانهها، و مخالفت نیروهای مسلح هم احتمال دارد مانع شوند. -
رقابت نمادین در عرصه جهانی
انتخاب ماچادو بر کسی پوشیده نیست که در بخشهایی پیام رمزی به ایالات متحده و دیگر قدرتها نیز داشت؛ اینکه حمایت از آزادیخواهی در آمریکا لاتین نیز به رسمیت شناخته شود.