حسینعلی شهریاری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، در اظهاراتی بحث‌برانگیز از خرید و فروش کلیه دفاع کرده و آن را راهی برای تحول زندگی افراد فقیر دانسته است. این سخنان، واکنش‌های تند کاربران فضای مجازی و منتقدان حوزه سلامت را در پی داشته است.

رئیس انجمن حمایت از بیماران کلیوی کرمانشاه می‌گوید: «اهدا کننده و اهدا گیرنده کلیه بیرون از ضوابط انجمن بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون تومان برای اهدای کلیه توافق می‌کنند.»

نداری از همان دردهای بی‌درمانی است که خود را به وحشتناک‌ترین شکل ممکن در سال ۱۴۰۱ نشان داد و بسیاری را از پای انداخت.

جوانانی هستند که خود را در کانال های تلگرامی تبلیغ می‌کنند تا اعضایشان را بفروشند. جوان بودن یکی از آپشن‌های مهم معامله است. آن ها همچنین تاکید می کنند که ورزشکار هستند.

همزمان با تشدید فقر در جامعه، بازار فروش اعضای بدن افزایش یافته و تعداد کانال‌های تلگرامی و صفحات اینستاگرامی که بستری برای این مبادلات فراهم کرده‌اند روز‌به‌روز بیشتر می‌شوند. البته این بازار سال‌های طولانی است که در ایران شکل گرفته و اگر در گذشته به صورت غیررسمی فعالیت داشت، اکنون حالت رسمی‌تری گرفته و گسترش هم یافته است. برخی از کانال‌های خریدوفروش اعضای بدن هزاران عضو دارند و نحوه کارشان این‌گونه است که فروشنده مشخصات خود را در این کانال‌ها آگهی می‌کند و خریداران می‌توانند از میان صدها متقاضی فروش، فردی متناسب با نیاز خود را پیدا کنند.

رئیس انجمن حمایت از بیماران کلیوی کرمانشاه گفت: گاهی اهدا کننده‌ها به ما می‌گویند می‌رویم تهران ۲۵۰ میلیون تومان کلیه را می‌فروشیم و کلی هدیه‌ام دریافت می‌کنیم و با پولِ آن ماشین می‌خریم.

مدیر انجمن بیماران کلیوی کرمانشاه در خصوص انتشار یک خبر در فضای مجازی در خصوص فروش کلیه شهروندان ایرانی در عراق، این خبر را تکذیب کرد.

زن جوان که یکبار طلاق و جدایی را تجربه کرده بود، تصمیم داشت مجدد ازدواج کند اما راهی که او برای شوهر کردن انتخاب کرده بود سرانجام خوشی نداشت.

اخیرا دیده شده برخی سودجویان سعی دارند از وضعیت اقتصادی نه چندان مساعدی که مردم با آن مواجه هستند، ایجاد درآمد کرده و آنها را به دردسر بیاندازند.

برخی از فروشندگان کلیه اذعان دارند به دلیل مشکلات مالی حاضرند با ۵۰۰میلیون تومان کلیه خود را به فروش برسانند؛ البته هستند بسیاری از افراد که آنچنان غرق در مشکلات شده‌اند که حاضرند با هر قیمتی که خریدار بتواند پرداخت کند، کلیه خود را بفروشند.

وقتی زندگی نامه یا مصاحبه با خلافکاران را در صفحه حوادث روزنامه خراسان می‌خوانم، به یاد دوران جاهلی خودم‌ می‌افتم و عرق شرم بر پیشانی ام می‌نشیند و لحظه‌ای را به یاد می‌آورم که به درون کثافت‌های داخل سرویس بهداشتی دست بردم و مواد مخدر را بیرون آوردم و در دهانم گذاشتم تا....

بر خلاف سایر کشورهای جهان، خرید و فروش کلیه در ایران منع قانونی ندارد و برای آن بازار غیررسمی شکل گرفته‌است.

«آدم از بدبختی این کارا رو می‌کنه، وگرنه چرا باید کلیه‌مو بفروشم و خودمو ناقص کنم؟» این جمله مشترک افرادی است که فشار اقتصادی و بسته بودن راه‌های تامین هزینه، آنها را وادار کرده که عضوی از بدن خود را بفروشند تا بتوانند زندگی کنند.