حسین پناهی زندگی کوتاهی داشت، اما توانست در همین زمان کوتاه، آثار ادبی و هنری تأثیرگذار و ماندگاری از خود به یادگار بگذارد.

بعد از تحصیلات حوزوی که لباس روحانیت هم پوشیده بود تصمیم گرفت راهی زادگاه خود در کهگیلویه و بویر احمد شود و به تبلیغ بپردازد. روزی زنی به او مراجعه کرد و گفت تمام دست‌مایه و دارایی او یک ظرف روغن است که در آن فضله موش افتاده. آیا تمام آن دچار نجاست شده است؟ ‌شیخ جوان می‌دانست حکم شرع چیست و زن باید تمام روغن را دور بریزد. در عین حال زن را نیکو می‌شناخت و این که تأمین مخارج خانواده با اوست. پس حکم داد همه ظرف نجس نیست و تنها همان قسمت را دور بریزد. چون در لباس روحانی خلاف شرع حکم داده بود دانست که با روحیات او سازگار نیست و از آن کسوت بیرون شد.