بی مهری هایی که در حق مشاهیر فرهنگی روا می شود

صبا رضایی/ روزنامه نگار

خانه نیما یوشیج از فهرست ثبت ملی خارج شد، این خانه ۱۶ سال پیش در تهران ثبت ملی شد و اکنون به اندازه ای تخریب شده و توجهی به مرمت و بازسازی آن نشده که از ثبت ملی خارج شد. مسئولان میراث فرهنگی و مدیران حاذق شهرداری که خود چند صباحی در حوزه میراث فرهنگی کشور فعالیت می کردند به دلیل اینکه درباره تملک نیما بر این خانه، آن را از فهرست آثار ملی کشور خارج کردند. اگر مقایسه ای سرانگشتی مابین موزه ها، آثار باستانی و میراث فرهنگی دیگر کشورهای جهان با ایران داشته باشیم به تفاوت اهمیتی که دیگر کشورها به میراث فرهنگی به ویژه در زمینه مشاهیر پی می بریم. در برخی کشورها حتی آدامس جویده شده یک مربی فوتبال در موزه قرار می گیرد، نویسنده ای مانند چخوف دارای ۷ مزوه می شود، برای مشاهیری مانند همینگوی جشنواره برگزار می شود و مردان خود را شبیه وی می کنند، تپه ای که نویسندگان در آن داستان می نوشتند در استانبول مکان گردشگری می شود، حتی مناطقی که نویسندگان و مشاهیر ادبی و فرهنگی در آن با دوستان خود گفت و گو می کردند مانند کافه های پاریس تبدیل به میراث فرهنگی و جاذبه های گردشگری می شوند و درایران حتی خانه های محل اقامت نویسندگان و مشاهیر فرهنگی نیز از اهمیتی برخوردار نیستند. خانه صادق هدایت چند سال پیش تبدیل به مهد کودک شده بود و اکنون نیز شرایط مناسبی ندارد، هر چندماه خبرهایی مبنی بر تخریب یکی از خانه های تاریخی و آثار باستانی برای علم کردن آپارتمانی چند طبقه منتشر می شود که اگر فعالان میراث فرهنگی دست نجنبانند با ویرانه این آثار مواجه می شوند. برای بیشتر مشاهیر فرهنگی هیچ مناسبت و یادبوی برگزار نمی شود مگرآنکه سمن ها اقدام کرده و البته هزینه های مناسبت ها را از جیب بپردازند. مسئولان نیز با گوشه چشم نازک کردن به انها اجازه می دهند همایشی در باب فردوسی و یا مولوی برگزار کنند!