|
کدخبر: 47624

گسترش‌نیوز بررسی می‌کند:

هنر در خدمت پول‌شویی

سرمایه‌گذاری در بازار خریدوفروش آثار هنری، احیای واحدهای اقتصادی ورشکسته و تاسیس بنگاه‌های خیریه و نیکوکاری از جمله روش‌های پول‌شویی هستند.

گسترش‌نیوز: پول‌شویی در ساده‌ترین تعریف یعنی مشروع جلوه دادن پولی که از راه نامشروع به‌دست آمده است. هدف از پول‌شویی گم کردن منشاء و نحوه به دست آوردن سرمایه است. وقتی بحث پول‌شویی به میان می‌آید بیشتر مردم به یاد باندهای خلاف‌کار، سوداگران مواد مخدر و... می‌افتند اما واقعیت آن است که بخش زیادی از پول‌شویی توسط شرکت‌های معتبر و به‌ظاهر موجه انجام می‌شود. افراد و شرکت‌ها برای گم کردن منشا پول‌های نامشروع یا به‌اصطلاح خود، روش‌های بسیاری در اختیار دارند. در اینجا شما را با چند روش کمتر شناخته‌شده آشنا می‌کنیم.

MONYLANDERIN.jpg

آثار هنری

بحث در مورد این روش را با طرح دو سوال آغاز می‌کنیم: چه نهادی بر خریدوفروش آثار هنری نظارت می‌کند؟ قیمت‌گذاری آثار هنری بر اساس چه معیارهایی انجام می‌شود؟ سوال دوم را می‌توان این‌گونه هم مطرح کرد: آیا دولت می‌تواند در قیمت‌گذاری آثار هنری دخالت کند؟ تقریبا هیچ دولتی بر خریدوفروش آثار هنری نظارت نمی‌کند. خریدوفروش این قبیل اقلام تماما به عرضه و تقاضا و توافق طرفین بستگی دارد. پول‌شویان دنبال عرصه‌هایی هستند که دولت کمترین توجه را به آن دارد؛ همین موضوع بازار خریدوفروش انواع و اقسام آثار هنری را برای آنها جذاب کرده است. حسن دیگر تزریق پول مشروع به این بازار آن است که از نظر قیمت‌گذاری هیچ حدومرزی نمی‌شناسد. در بیشتر روش‌های پول‌شویی معمولا اصل پول را به واحدهای کوچک‌تر تقسیم می‌کنند اما در اینجا می‌توان تعداد واحدها را به حداقل رساند.

سرمایه‌گذاری روی بازنده‌ها

سرمایه‌گذاری در بعضی کسب‌وکارها و شرکت‌ها ممکن است به‌نظر من و شما منطقی نباشد اما یکی از شیوه‌های جدید پول‌شویی همین است. آنها کسب‌وکار، کارگاه و کارخانه‌ای که در حال ضرر دادن است یا ورشکست شده است را می‌خرند و با دست‌کاری در دفاتر مالی، آن را بنگاه اقتصادی جلوه می‌دهند که از بحران‌ها عبور کرده، دوران ضرردهی را پشت سر گذاشته و به سوددهی رسیده است. پول‌شویان معمولا از جنجال رسانه‌ای اجتناب می‌کنند اما در این مورد تاثیر ایده‌ها و برنامه‌های جدید مدیریتی در تحول بنگاه اقتصادی را در بوق و کرنا می‌کنند.

در لباس نیکوکاری

کمتر کشوری پیدا می‌شود که دولت و مردم آن دید مثبتی به موسسات خیریه نداشته باشند. موسسات خیریه هم در نهایت ماهیت اقتصادی دارند اما قوانین حقوقی و تجاری ملایم‌تری در مورد آنها اعمال می‌شود و به اندازه بنگاه‌های دیگر، زیر ذره‌بین دولت نیستند. موسسات نیکوکاری بسته به قوانین کشور آن از مالیات‌ و عوارض معاف هستند یا در مقایسه با بنگاه‌های دیگر، پرداختی کمتری دارند.

ارسال نظر