رئیس سازمان حفاظت محیطزیست در سفر استان مازندران خبر داد
تدوین لایحه تشویق به سرمایهگذاری در صنعت بازیافت
رئیس سازمان حفاظت محیطزیست در سفر به استان مازندران با اشاره به همهگیری مشکل زباله و پسماند در کشور گفته است که رفع مشکل زباله در کشور نیازمند راهکار اقتصادی است که باعث مدیریت مصرف و وارد کردن بخش خصوصی به حل مشکل زباله خواهد شد. در این زمینه از تدوین لایحه برای مشوقدهی به سرمایهگذاران بخش خصوصی خبر داده است.
به گزارش پایگاه خبری گسترش، روزنامه صمت نوشت: استان مازندران با جمعیت حدود ۳ میلیون نفر، روزانه ۳ هزار و ۱۵۰ تن زباله تولید میکند؛ اگرچه بیشک، این تولید فقط به مردم بومی مازندران متعلق نیست بلکه نمایی از گردشگری ناپایداری است که توانسته شمال زیبا را به زبالهدانی بدل کند. این استان با جمعیت ۳ میلیون نفری که نزدیک به ۷/۳درصد جمعیت کل کشور است، سهم ۶درصدی در تولید زباله هر سال در کشور دارد. ایرانیان در سال، ۲۰ میلیون تن زباله تولید میکنند. اگر جمعیت کشور را ۸۰ میلیون نفر درنظر بگیریم و معیار روزهای سال را بر ۳۶۵ روز قرار دهیم، سهم هر ایرانی بهصورت میانگین در تولید روزانه زباله ۶۸۴ گرم خواهد بود. حال با توجه به اینکه شهرهای شمالی کشور در کنار دریای خزر و رودخانههای محلی هستند هنگامی که زبالهها روی هم انباشته میشوند، شیرابه تولید میکنند. این شیرابه بسیار خطرناک و مضر است زیرا عصاره آلودگی زباله است. میزان اکسیژن زیستی آب کشاورزی (BOD)، ۲۰ تعیین شده و این رقم در شیرابه به ۲۰ هزار افزایش پیدا میکند. هرچه میزان BOD آب کمتر باشد، سلامت آب بیشتر است. بهاینترتیب، ورود شیرابه به رودخانه و آب دریا، آبزیان و زیستگاههای دریایی را تهدید میکند و چرخه غذایی مختل خواهد شد و همه این موارد بهواسطه دپوی زباله است که بهصورت سیستمی انجام میشود و رسیدگی به آن در اولویت قرار نمیگیرد. سهیل اولادزاد، فعال محیطزیست شمال کشور درباره آلودگیهای محیطزیست گفته است: «شهرهای شمالی رتبه یک سرطان گوارشی در کل کشور را دارد. این مسئله نشاندهنده ایجاد مرگ خاموش در شمال کشور است و پیشروی این معضل در شمال که منطقهای گردشگری و قطب کشاورزی کل کشور است، کل ایران را تحتتاثیر قرار خواهد داد.» حمایت از بخش خصوصی معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیطزیست عصر پنجشنبه در بازدید از محل ۶۰ ساله دپوی زباله شهرستان قائمشهر گفت: شهرداریها باید برای آینده مدیریت پسماند برنامه داشته باشند. به طور قطع هم دولت و هم شهرداریها و شوراهای شهر باید به حل این مشکل توجه کافی داشته باشند. امروز مهمترین موضوع و راهحل فوری پسماند، آموزش به مردم است تا علاوه بر کاهش تولید زباله، جداسازی از مبدا هم در دستور کار قرارگیرد. به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیطزیست مازندران، وی از تدبیر دولت یازدهم برای گام برداشتن در این زمینه خبر داده و گفته که هماکنون لایحهای در دست تدوین است که در آن تلاش شده است تا مشوقهایی برای ورود بخش خصوصی درنظر گرفته شود. هدف از این لایحه تلاش برای وارد کردن بخش خصوصی به موضوع پسماند و زباله است تا این مشکل تنها بر دوش دولت و شهرداریها نباشد. وی تاکید کرد که ورود بخش خصوصی به این موضوع همچنین سبب ایجاد اشتغال در کشور خواهد شد. وی بازیافت و استفاده دوباره از تمامی اجزای پسماند را با سرمایهگذاری امکانپذیر دانست و افزود: یکی از راهکارها در این زمینه، تبدیل زباله به کمپوست است. رئیس سازمان حفاظت محیطزیست راهکار حل مشکل انباشت زباله از گذشته را ایجاد نیروگاه زبالهسوز و تولید انرژی از آن دانست و اظهار کرد: هماکنون ساخت ۲ واحد نیروگاه تولید انرژی در مازندران در مرحله نیمه نهایی قرار دارد و با بهرهبرداری آنها بخشی از مشکلات زیستمحیطی حل میشود. ابتکار همچنین یکی از دلایل حاد شدن مشکل زباله و پسماند در مازندران را گردشگرپذیر بودن این استان دانست و بر ضرورت مدیریت این بخش تاکید کرد. به طور قطع بخشی از مشکلات زیستمحیطی به ورود گردشگر برمیگردد و باید این مشکل در مکانهای گردشگرپذیر مدیریت شود. گردشگر باید در قبال زبالهای که ایجاد میکند، عوارض پرداخت کند. گسترش زباله در استانهای شمالی بر اساس آمارهای رسمی، استان مازندران سالانه پذیرای بیش از ۴۰ میلیون مسافر و گردشگر است. فقط در تعطیلات عید فطر امسال بیش از ۳ میلیون مسافر به مازندران سفر کردند. زباله شهرستان قائمشهر از ۶۰ سال پیش تاکنون در حاشیه جاده قائمشهر به سیمرغ انباشته میشود. براساس آمارهای رسمی، روزانه به طور میانگین ۲۵۰ تن زباله قائمشهر، سیمرغ و ۱۲۰ روستای تابع در این مکان ریخته میشود. با توجه به اینکه شهرستان قائمشهر، یکی از بدترین نقاط انباشت زباله را دارد، حجم زبالههای این شهر بسیار زیاد است و به فاصله یک کیلومتری دریا دپو و در همان نقطه دفع میشود. یک زمین چند هکتاری است که کوههای زباله ۱۵ متری آنجا دیده میشود. زباله در شهرهای ساحلی بیشتر در ساحل انباشت میشود. در بابلسر، فریدون کنار و محمودآباد هم زباله با فاصله کم از دریا انباشت میشود. همه شهرهای شمالی درگیر این معضل و مشکل هستند. برخی شهرها که جمعیت بیشتری دارند، با این مشکل جدیتر درگیر هستند. زبالههای شهرهای رشت و رامسر، بیشتر در جنگل دپو میشوند؛ در چالوس و نوشهر هم همینطور. زبالههای آمل در جاده هراز دپو میشوند؛ حجم زبالههای آمل بسیار زیاد است که باید فکری اساسی برای آن کرد زیرا به قدری شیرابه وارد آن خاک شده که ممکن است هر لحظه کوهی که زبالهها بر آن انباشت شده، بترکد. این زبالهها بهصورت سیال درآمده است. زبالههای شهر ساری به فاصله ۱۳۰ کیلومتری از این شهر و بین ساری و سمنان دپو میشوند. از آنجا که این استان در مناطق ساحلی شمال کشور قرار دارد وسطح آبهای زیرزمینی آن بالا است و نظر به اینکه نحوه نامناسب اسکان جمعیت و رشد و توسعه فعالیتهای کشاورزی و تا حدی صنعتی، همه اراضی مناطق مختلف استان را زیرپوشش قرار داده از طرفی دارای منابع طبیعی بسیار غنی و باارزش است، ضرورت دارد پس از مطالعه و بررسی کامل، مناسبترین و اقتصادیترین روش جمعآوری دفع زبالههای شهری بهویژه زباله غیربهداشتی و خطرناک را تعیین کرد اما نهتنها در مرکز استان مازندران مشکل دفع بهداشتی زبالههای آن همچنان ادامه دارد بلکه این مشکل به دیگر شهرهای پرجمعیت استان مازندران نیز سرایت کرده است. علاوهبر زبالههای ثابتی که شهروندان مازندرانی تولید میکنند باید هزاران تن زباله متغیر که بهدست انبوه مسافران و گردشگران تولید میشود را درنظر گرفت، این زبالهها اغلب از جنس پلاستیک و تجزیهناپذیر هستند که مانند کوهی از آلودگیهای انگلی و میکروبی هر روز در گوشهای از این استان سر برمیآورند. معلوم نیست که چرا دستاندرکاران کشوری معضل زباله شمال را به حال خود رها کردهاند و چگونه است که راضی به آلوده شدن هزاران هکتار از منابع طبیعی مازندران به دلیل دفع غیربهداشتی زباله شدهاند!
ارسال نظر