استقبال نکردن از قطعات بزرگ
مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری پرشیا فلز اسپادانا اظهار کرد: جشنواره فولاد موقعیتی است تا شرکت‌های فولادی از ظرفیت تامین‌کنندگان داخلی و پیمانکاران از نیازمندی‌های کارفرمایان مطلع شوند. به عنوان نخستین جشنواره هم کارش خوب بود با این حال نکاتی هست که باید مد نظر قرار بگیرد. پارسال که موضوع جشنواره اول، ساخت داخل مطرح شد، هم پیمانکاران و سازندگان و هم کارفرمایان استقبال کردند. بعد از جشنواره هم اعلام کردند تعداد زیادی تفاهمنامه و قرارداد مبادله شده که مزیت این جشنواره بود.
گسترش‌نیوز: وی افزود: باید به موضوع ساخت داخل کلان‌تر نگاه کنیم. موضوع ساخت داخل فقط این نیست که شرکتی را شناسایی کنیم که فقط قطعه‌ای را بسازد یا آمار بدهیم چند صد قرارداد بستیم البته این خوب هست اما کافی نیست.
ابکا ادامه داد: سال ۱۳۷۵ قانون حداکثر استفاده از ساخت داخل تصویب شد و هنوز داریم می‌گوییم چرا ساخت داخل انجام نمی‌شود. در حالی که در همین مدت ۲۳ سال ظرفیت ساخت داخل خیلی ارتقا یافته و ۷۰ تا ۸۰ درصد هر پلنت فولادی ساخت داخل است. تنها آیتم‌های کمی وجود دارد که دارای فناوری پیچیده‌ای است و هنوز رویش کار نشده و باید آنها را از خارج وارد کرد.
مدیرعامل پرشیافلز ادامه داد: در مقابل این قانون، کارفرمایان می‌گویند از آنجا که تامین منابع مالی خارجی به شرط استفاده۵۰ تا۷۰ درصدی از آن کشور است نمی‌توانند نیاز خود را از داخل تامین کنند. اما وقتی منابع مالی از صندوق توسعه ملی، صندوق ذخیره ارزی در گذشته یا سیستم بانکی یا حتی منابع مالی داخلی شرکت‌ها تامین می‌شود حق ندارند قانون حداکثری را رعایت نکنند. در این قانون قید شده که مشاور حتما باید ایرانی باشد و اگر نیاز به مشاوره از خارج داشت خود شرکت مشاوره‌ای از خارج نیرو بگیرد یا جوینت خارجی بیاورد این در حالی است که کارفرمایان درحال‌حاضر دارند به راحتی مشاور یا پیمانکار خارجی می‌گیرند که این امر با روح قانون و با ظرفیت عظیم ساخت داخل مغایرت دارد.
آقای ابکا افزود کارفرمایان بیشتر تامین قطعات کوچک را به شرکت‌ها داخلی می‌دهند و از خرید قطعات بزرگ خودداری می‌کنند البته بد نیست ولی این امر منجر به این نمی‌شود که پیمانکاران و سازندگان ایرانی، سازنده شوند. شرکت بزرگی مثل دانیلی ایتالیا که سازنده فناوری پلنت فولادی است اما قطعات هم می‌سازد.
ابکا با اشاره به اینکه البته مشکل اصلی سازندگان داخلی، تامین مالی است گفت: سیستم بانکی باید تامین مالی ساخت داخل را بپذیرند چرا که کارفرمایان از پیمانکاران اصلی، تامین سرمایه را نیز می‌خواهند و از آنجا که داخلی‌ها نمی‌توانند تامین مالی کنند کارفرمایان به سرعت به سراغ خارجی‌ها می‌روند و دوباره همان بازی شروع می‌شود.
مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری پرشیافلز اسپادانا در پاسخ به این سوال که کم و کاستی‌های جشنواره نخست چه بود نیز گفت: همانطور که گفتم روز آخر جشنواره آمار خوبی از عقد قراردادها داده شد و من اطلاعی ندارم که چند درصد آن تفاهمنامه‌ها عملیاتی شده و به همین دلیل اظهار نظری نمی‌کنم. با این حال از سازندگان و تامین‌کنندگان دیگر می‌توانید بپرسید چند قرارداد شما عملیاتی شد؟ ابکا ادامه داد: ما به عنوان یک شرکت مهندسی بعد از جشنواره نخست، واگن‌برگردان را که قطعه مهمی در واحدهای صنعتی فولادی و معدنی به شمار می‌رود را مهندسی کرده و ساختیم؛ وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز به همه شرکت‌های فولادی ابلاغ کرد که این ماشین، ثبت اختراع و ساخته شده است و در صورت نیاز از این شرکت آن را خریداری کنید.
همان زمان نیز ایمیدرو به واحدهای استانی فولاد خود اعلام کرد که واگن‌برگردان را از شرکت فولادتکنیک (یکی از شرکت‌های زیر مجموعه پرشیا فلز)تامین کنید اما هیچ کدامشان نخریدند. حتی یکی از شرکت‌های معدنی گفتند ما پول نداریم شما این قطعه را به صورت BOT بسازید ماهم قبول کردیم که خود نیز بهره‌بردار آن باشیم اما آن را هم نخرید.
در حالی که این قطعه، ۳۰ تا ۴۰ درصد از مشابه خارجی ارزانتر است و دو برابر نمونه خارجی ضمانت و پشتیبانی دارد از طرف دیگر این قطعه بزرگ است ما به دنبال قطعه کوچک نرفتیم که یک قطعه مکانیکی بسازیم که نیازش هم در بازار داخل زیاد است تستش هم به خوبی انجام شد با وجود حمایت وزارتخانه و ایمیدرو موفق به فروش یک دستگاه آن هم نشدیم.
ارسال نظر