|
کدخبر: 16484

ایران در تعمیر کشتی نشان‌سازی کند

حسن تیمورتاش / دبیرکل پیشین اتحادیه مالکان کشتی

ایران می‌تواند در حوزه ساخت کشتی‌های زیر ۳ هزار تن و یدک‌کش و تعمیر انواع کشتی تبدیل به نشان شود زیرا زیرساخت و توان این مسئله در کشور وجود دارد. درحال‌حاضر ۳۵ محوطه بزرگ کشتی‌سازی در کشور فعال هستند که از جمله ظرفیت‌های مهم ایران در حوزه کشتی‌سازی و تعمیرات کشتی است.

این نشان می‌دهد ظرفیت‌های زیرساختی در این حوزه در کشور وجود دارد اما آنچه تعمیرات کشتی را با مشکل مواجه کرده مسائل مدیریتی و بلاتکلیفی است.

از چند سال پیش از انقلاب کارگاه‌های کوچک تعمیرات کشتی در ایران تاسیس شد اما برنامه‌ریزی در این زمینه به طور مرتب تغییر کرد و به کشتی‌سازی روی آوردیم و نتوانستیم در این زمینه تبدیل به یک نشان شویم. اگرچه در شرایط و با امکانات فعلی کشور، توان ساخت شناور در ابعاد بزرگ (مانند نفتکش) را نداریم اما می‌توانیم بر حوزه تعمیرات، پاکسازی، رنگ‌آمیزی و... تمرکز کرده و آن را در اولویت قرار دهیم تا بتوانیم نشان‌سازی کنیم.

در زمینه توسعه تعمیرات کشتی در ایران، یکی از مسائل مهمی که باید روی آن تمرکز شود، مسئله زمان یعنی تحویل به موقع سفارش‌هاست. مالکان کشتی انتظار دارند کشتی در زمان مشخصی، به آنها تحویل داده شود تا بتوانند برنامه‌ریزی لازم را برای فعالیت‌های خود داشته باشند؛ بنابراین برای اینکه بتوانیم پیش‌بینی درست درباره امکانات لازم را داشته باشیم نیاز به گروهی از متخصصان داریم که وضعیت و نیازهای کشتی را پیش از قرار گرفتن روی داک (حوضچه ساخت و تعمیر) ارزیابی کنند، در غیراین صورت کشتی به مدت طولانی روی داک می‌ماند و زیان مالی برای صاحب کشتی و فعالان حوزه تعمیر خواهد داشت.

مشکلات مالی و نبود حمایت‌های کافی از یک سو و بدعهدی بانک‌ها در ارائه تسهیلات به کشتی‌سازان ازسوی دیگر، از موانع اصلی در مسیر توسعه تعمیرات کشتی در ایران است. از دیگر مشکلات این است که نیازسنجی مناسبی در بخش کشتی‌سازی و تعمیرات کشتی نمی‌شود، به همین دلیل اقدامات در این بخش به طور معمول، به نتیجه مطلوب نمی‌رسد و همین مسئله موجب شده تجهیزات ایران در زمینه تعمیر کشتی با مشکلات فنی مواجه باشد. از دیگر مسائلی که مانع نشان‌سازی ایران در حوزه تعمیرات کشتی شده نبود برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی صحیح است که موجب صرف بیهوده زمان و هزینه در مسائلی می‌شود که ما را از مسائل مهم غافل کرده است.

نبود برنامه‌ریزی کوتاه و بلندمدت در کشتی‌سازی‌ها، تغییر پی‌درپی مدیران وتغییر برنامه و اولویت‌ها در حوزه دریایی، استفاده نکردن از نظرات جامعه دریایی در تصمیم‌گیری‌های کلان، نبود شناخت نسبت به دریا در مسئولان و نمایندگان مجلس از دیگر مشکلاتی است که تبدیل به مانعی برای توسعه دریامحور ایران در بخش‌های مختلف از جمله تعمیر و نگهداری کشتی شده است.

ارسال نظر