هجوم جهانگردان چینی به مقاصد گردشگری جهان

سیل مسافران چینی باعث ظهور پدیده جدیدی در صنعت گردشگری جهان شده است.

گسترش نیوز: براساس آمار، در سال ۲۰۱۷ سفر‌های شهروندان چینی با ۱۳۸۰ درصد افزایش به رقم شگفت‌انگیز ۱۴۵ میلیون سفر رسید.

درآمد صنعت گردشگری از بازار چین در کمتر از دو دهه چین با پشت سر گذاشتن امریکا، توانست از یک بازار کوچک گردشگری، به ارزشمند‌ترین بازار گردشگر خارجی در دنیا تبدیل ‌شود. طبق گزارش‌های سازمان جهانی گردشگری UNWTO در سال ۲۰۱۶ گردشگران چینی ۲۶۱٫۱ میلیارد دلار خارج از چین خرج کرده‌اند. در مقابل جهانگردان امریکایی ۱۲۳٫۶ میلیارد دلار در سفرهای خارجی خرج کرده‌اند. رقم ۱/۲۶۱ میلیارد دلاری مخارج گردشگران چینی در خارج از این کشور وقتی جالب‌تر می‌شود که می‌بینیم تنها ۷ درصد از شهروندان چینی (حدوداً ۹۹ میلیون نفر)گذرنامه دارند.

رشد افسار گسیخته جهانگردان چینی با توجه به جمعیت ۴۱۵/۱ میلیارد نفری چین قابلیت رشد این بازار سرسام‌آور است. انستیتو گردشگری خارجی چین پیش‌بینی می‌کند که سفر‌های خارجی شهروندان چینی از رقم ۱۴۵ میلیون سفر در سال ۲۰۱۷ به ۴۰۰ میلیون سفر در سال ۲۰۳۰ افزایش پیدا خواهد کرد. این بدین معناست که از ۶۰۰ میلیون سفر خارجی که طبق گزارش سازمان جهانی گردشگری تا سال ۲۰۳۰ به مجموع سفر‌های جهانی اضافه می‌شود، بیش از نیمی از آن به چین تعلق خواهد داشت. به این ترتیب چین یک‌چهارم از سهم صنعت گردشگری جهان را در دست می‌گیرد.

تلاش برای جذب گردشگران چینی

اصلا جای تعجب نیست که شرکت‌های گردشگری جهان برای جذب این ارتش طبقه متوسط سر و دست می‌شکنند. به‌عنوان‌مثال، کمپین «چین بزرگ» شرکت ویزیت بریتانیا در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد. در این کمپین از هتل‌ها، اپراتورهای تور و جاذبه‌های گردشگری خواسته شد با ارائه اطلاعات به زبان ماندارین یا کانتون (زبان‌های چینی) و تطبیق محصولات خود برای بازار و فرهنگ چینی خودشان را برای جذب گردشگران چینی آماده کنند. موزه بریتانیا، هتل چتسورث و هتل‌های ماریوت، از جمله ۴۰۰ کسب‌وکاری هستند که تاکنون به این موضوع توجه کرده‌اند. جالب‌تر این‌که هیات گردشگری بریتانیا از مسافران چینی خواسته برای برخی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری بریتانیا نام جدید انتخاب کنند. با انتخاب نام‌های جدید گرکین به خیارشور کوچولو و بازی‌های سرزمین‌های بلند اسکاتلند به میهمانی دامن مخصوص تغییر کرد.

توریست‌های چینی کجا می‌روند؟ عدد ۱۴۵ میلیون سفر خارجی می‌تواند کمی گمراه‌کننده باشد اما دلیلش این است که این رقم شامل سفرهای ویژه اداری به مناطق هنگ‌کنگ، ماکائو و تایوان نیز می‌شود. (البته در مورد وضعیت تایوان اختلاف است اما بخشی از چین بزرگ به شمار می‌آید).

سفر چینی‌ها به این سه منطقه ۶۹٫۵ میلیون سفر خارج از کشور در سال را شامل می‌شود. در این میان میلیون‌ها نفر از دیگر شهروندان چین به سفرهای داخلی علاقه‌مند‌ هستند. سالی پک، یکی از ساکنان سابق چین و خبرنگار تلگراف، می‌گوید: شهرهای بزرگ مانند پکن و شانگهای مقصد اصلی سفر‌های داخلی چین هستند. آخر هفته‌های عادی آن‌قدر تعداد گردشگران داخلی در این شهرها زیاد می‌شود که پیاده‌رو خیابان‌های مراکز خرید یک‌طرفه می‌شوند و پلیس ترافیک انسانی را هدایت می‌کند.

تایلند، دومین مقصد گردشگران چینی

او اضافه می‌کند: اغلب سفرهای داخلی دلایل میهن دوستانه دارد: به‌عنوان‌مثال، اگر به سد سه دره (یک منطقه صنعتی ترسناک در یکی از فقیرترین مناطق این کشور) بروید، با جمعیت سرسام‌آور بازدید‌کنندگان روبه‌رو شوید. جوانان مرفه نیز به کوه‌های استان یونان که با برمه، لائوس و ویتنام مرز مشترک دارد و یکی از متنوع‌ترین مناطق قومی کشور است، می‌روند. به غیر از چین، کشورهای آسیایی دیگری هم از رشد سریع سفرهای خروجی سود می‌برند. تایلند، ژاپن، ویتنام، کره جنوبی و سنگاپور در آسیا و ایالات‌متحده و ایتالیا در غرب، از جمله ۱۰ مقصد برتر گردشگران چینی هستند. بنابراین نباید برایتان شگفت‌آور باشد که چرا افزایش مسافران چینی باعث افزایش تعداد مسافران خارجی در کشورهای اطراف چین شده است.

آمار سفر به کشور‌های همسایه تایلند، بعد از هنگ‌کنگ و ماکائو، در سال ۲۰۱۷ میزبان ۳۵٫۴ میلیون گردشگر چینی بود. با توجه به اینکه آمار ورود گردشگران چینی به این کشور در سال ۱۹۹۰ میلادی حدود ۳/۵ میلیون نفر بود، می‌توان گفت تعداد گردشگران در طول ۲۷ سال گذشته ۶۶۸ درصد افزایش یافته است. ژاپن نیز سال گذشته از ۲۸٫۴ میلیون مسافر چینی استقبال کرده که نسبت به آمار ۳٫۲ میلیون در سال ۱۹۹۰ حدود ۸۸۷ درصد افزایش یافته است. همچنین در این سال ۱۲٫۹ میلیون نفر بازدیدکننده چینی به ویتنام سفر کردند که در مقایسه با ۲۵۰هزار نفر در سال ۱۹۹۰ میلادی ۱۶۰.۵ درصد افزایش را نشان می‌دهد. همه این‌ها نشان‌دهنده مزایای اقتصادی رشد بازار گردشگری چین است.

رشد فرودگاه‌های چین تمام این سفرهای اضافی، باعث گسترش سریع فرودگاه‌های چین شده است. سال گذشته ۹ فرودگاه از ۵۰ فرودگاه پر جمعیت جهان و سه فرودگاه از ۱۰ فرودگاه شلوغ جهان چینی بودند. این در حالی است که در سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد فرودگاه‌های پرجمعیت چین در سطح جهان ۶ فرودگاه و تعداد فرودگاه‌های چینی شلوغ جهان تنها یکی بود. به عنوان مثال گوانگژو بایون، یکی از فرودگاه‌هایی است که سریع‌ترین نرخ رشد در میان فرودگاه‌های جهان را دارد. این فرودگاه سال گذشته، ۶۵٫۸ میلیون مسافر داشت. این در حالی است که تعداد مسافران گوانگژو بایون در سال ۲۰۰۰ چیزی حدود ۱۲٫۸ میلیون نفر بود.

مسافران چینی چگونه‌اند؟ گزارش اخیر کمیسیون اروپایی نشان می‌دهد که زمان برای بیشتر چینی‌ها «منبع کم یابی» است به همین دلیل هم «جاذبه‌هایی را ترجیح می‌دهد که باعث می‌شود به‌راحتی سفر کنند». کسانی که از اروپا دیدن می‌کنند «بیشتر به هنر و فرهنگ، شهرهای کوچک و آسمان آبی آن علاقه دارند.» این گزارش می‌افزاید: هنگامی که نوبت به هزینه کردن می‌رسد چینی‌ها ترجیح می‌دهند در مورد مواد غذایی، محل اقامت و حمل‌ونقل صرفه‌جویی کنند، اما در هنگام خرید ولخرج هستند. سالی پک این موضوع را تکرار می‌کند که وقتی گردشگران چینی به اروپا می‌آیند، مصمم‌ هستند که به همه شهرهای مهم سر بزنند و آنجا خرید کنند. جالب این است که میان گردشگران چینی تخفیفات روستای بیکستر به اندازه کاخ باکینگهام محبوب است. پک می‌گوید: معمولاً چینی‌ها به دنبال جاذبه‌های گردشگری بکر و دورافتاده نیستند. «آنها دقیقاً به دنبال جاهای تکراری و همه‌پسند هستند. مثل بیگ بن در لندن یا تاکستان‌های بوردو.»

پوشش گردشگران چینی هنگامی که نوبت به لباس می‌رسد، «اغلب گروه‌ها کلاه و نقاب‌های راننده کامیون‌های امریکایی را می‌پوشند و نام اپراتور تور خود را به‌عنوان نام خودشان می‌گویند» و «اغلب تجهیزات عکاسی بسیاری» دارند. «تعداد قابل‌توجهی از آنان لباس نامناسب می‌پوشند. به عنوان مثال خیلی عادی است که در حال صعود از کوه‌های گل آلود استان‌های چین، زنان را در لباس‌های پلی‌استر بسیار شیک و کفش پاشنه‌بلند ببینید.»

خطرات گردشگری افراطی با توجه به رشد سریع سفرهای خارجی چینی‌ها و علاقه آنان برای بازدید از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری اروپا، شهرهایی همچون ونیز، بارسلونا و دوبرونیک دچار مشکل ازدحام جمعیت شده‌اند. این چیزی است که پروفسور دکتر ولفگانگ گیورگ آرلت مدیر COTRI، اخیرا در وبلاگش از آن صحبت کرده است. در سال ۲۰۱۲، هشتگ اورتوریسم(overtourism)) ) برای نخستین بار در توییتر ظاهر شد. با این حال سال گذشته و در پی کم شدن کیفیت زندگی شهروندان اروپایی در نقاطی مانند ونیز، بارسلونا، پاساو، سنک تر و دوبرونیک به این پدیده جدید نسبت داده شد. صدها مقاله درروزنامه‌ها، چندین اجلاس توسط UNWTO، WTTC و WTM لندن و تظاهرات متعددی توسط ساکنان شهرهای اروپایی برگزار شد. چرا که مردم احساس می‌کردند به دلیل هجوم تعداد گردشگران (به ویژه گردشگران چینی) در حال از دست دادن شهریشان هستند.

البته چینی‌ها نه‌تنها بخشی از مشکل بلکه می‌توانند بخشی از راه‌حل نیز باشند. سخت است که بازدیدکنندگان چینی را که نخستین بار است به پاریس می‌روند را از دیدن برج ایفل منع کنید، اما با افزایش شمار بازدید‌کنندگان چینی تکراری، این گردشگران نظرشان راجع به مکان‌های جالب برای بازدید و ساعت‌های مناسب رفت‌وآمد عوض خواهد شد. بسیاری از مقاصد اصلی گردشگری دنیا برای چینی‌ها یک برگ کاغذ سفید است، اما با ایجاد جاذبه‌های متناسب با نیاز بازار گردشگران چینی، امکان پراکنده کردن جمعیت گردشگران چینی در نقاط مختلف وجود دارد.