درسی که آنفولانزا داد

نظام سلامت واحد یا یکپارچه زمانی به خوبی کار می‌کند که گستره وسیعی از متخصصان شاغل در بخش‌ سلامت همگانی، دامپزشکی، کنترل آفات گیاهان و بهداشت محیط به هم ملحق شوند.

گسترش نیوز: شیوع آنفولانزا و پیامدهای ناشی از آن یک‌بار دیگر جای خالی یک مفهوم مهم در نظام درمانی ما را نشان داد. نماینده مردم سراب در گفتگو با گسترش‌نیوز حرکت به سوی نظام one heath را یک ضرورت عنوان کرد. یوسف داوودی دراین‌باره گفت: «اگر این ویروس دستخوش تغییر شود و میزبان خود را تغییر دهد احتمال دارد با شیوع آنفولانزای انسانی روبرو شویم. همه این‌ها به آن معناست که یکپارچگی سلامت باید هرچه زودتر در دستور کار قرار گیرد. موضوع بسیار مهمی است، همه دیدیم که آنفلوآنزا چه تلفاتی می‌تواند به دنبال داشته باشد».

اما وان هلس که هر از چند گاهی به آن پرداخته می‌شود به چه معناست؟ رویکرد نظام سلامت واحد یا نظام سلامت یکپارچه یعنی سازمان‌دهی مجموعه‌ای از افراد، نهادها و سازمان‌ها و منابع به‌منظور خدمت‌رسانی جامع و یکپارچه به جمعیت‌های هدف و تامین نیازهای آنها. در نظام درمانی که بر این مفهوم مبتنی باشد بخش‌های مختلف ارتباطی تنگاتنگ دارند تا سلامت عمومی جامعه به نحو احسن برآورده شود. بهداشت غذایی، پیشگیری و کنترل بیماری‌های مشترک (مثل آنفولانزا، هاری)، حل مشکل مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک (باکتری‌های بعد از مواجه با آنتی‌بیوتیک‌ها تغیر پیدا می‌کنند و درمان بیماری‌ها آنها سخت‌تر می‌شود) سه محوری مهمی هستند که در نظام سلامت واحد بر آنها تاکید می‌شود.

چرا به نظام سلامت یکپارچه نیاز داریم؟ در گزارشی که سازمان جهانی بهداشت دراین‌باره منتشر کرده، آمده است: بسیاری از بیماری‌هایی که حیوانات و انسان‌ها را مبتلا می‌کنند در زیست‌بوم مشترکی زندگی می‌کنند. تلاش‌هایی که توسط یک بخش از نظام درمانی به عمل می‌آید (به‌عنوان‌مثال توسط سازمان دامپزشکی یا وزارت بهداشت) نمی‌تواند جلوی شیوع بیماری را بگیرد یا موجب کنترل آن شود. به‌عنوان‌مثال فقط زمانی می‌توان جلوی شیوع هاری در جمعیت انسانی را گرفت که منشأ ویروس ناقل این بیماری در حیوانات را هدف قرار داد. به عنوان یک مثال دیگر برای انتخاب واکسن‌ مناسب برای آنفولانزا و جلوگیری از همه‌گیر شدن آن باید اطلاعات مربوط به چرخه انتشار آنفولانزا در میان حیوانات را جمع‌آوری کرد.

نظام سلامت واحد یا یکپارچه زمانی به خوبی کار می‌کند که گستره وسیعی از متخصصان شاغل در بخش‌ سلامت همگانی، دامپزشکی، کنترل آفات گیاهان و بهداشت محیط به هم ملحق شوند. برای جلوگیری موثر از شیوع بیماری‌ها و مشکلاتی که در زمینه بهداشت غذایی ایجاد می‌شود اطلاعات مربوط به همه‌گیری بیماری‌ها باید در میان دست‌اندرکاران بخش‌های مختلف به اشتراک گذاشته شود. مدیران و مسئولان و پژوهشگران در سطوح مختلف محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی باید تجارب و یافته‌های خود را باهم به اشتراک بگذارند.