سهم نهادهای غیرمردمی از بازارسرمایه بیشتر است

مهکامه علیقلی:اجرای استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی بدون توجه به زیرساخت‌ها امکان‌پذیر نیست و آنچه که درحال حاضر پیگیر آن هستیم، نیازمند سرمایه‌گذار خارجی است. سرمایه‌گذاران خارجی یا به طور مستقیم یا غیرمستقیم سرمایه‌گذاری می‌کنند. درحال حاضر، دنیا دنبال سرمایه‌گذاری خارجی غیرمستقیم است، اینکه سهام شرکت‌های ما را بخرند و پول را به صنایع ما تزریق کنند و مدیریت را در اختیار مدیران خودمان قرار دهند تا در کنار مدیریت سرمایه‌گذاری، انتقال فناوری هم شکل بگیرد. به گزارش پایگاه خبری گسترش به نقل از روزنامه صمت، ایرج نوروش استاد تمام و پژوهشگر دانشگاه با بیان این مطلب گفت: نخستین موضوعی که برای جذب سرمایه‌گذاری غیرمستقیم لازم است، بورس و بازارسرمایه کشور است که به دلیل اینکه هنوز شکل و شمایل علمی ندارد، درمورد جذب سرمایه‌های داخلی مشکل هم دارد. در هیج جای دنیا نمی‌بینید که یک شرکت بورسی و یک نهاد یا شرکت دولتی بیش از ۴۰درصد سهامدار باشد و هر وقت که بخواهد، بدون توجه به صورت‌های مالی در قیمت‌ها دستکاری کند. بنابراین سرمایه‌گذار خارجی ترجیح می‌دهد اصلا وارد چنین بورسی نشود. بنابراین زیرساخت‌هایی که برای اجرای استانداردهای گزارشگری مالی است باید اصلاح شود تا سرمایه‌گذار خارجی برای سرمایه‌گذاری ترغیب شود. نوروش تاکید کرد: برای جذب سرمایه‌گذار خارجی ابتدا باید دولت از بازارسرمایه خارج شده و سهام شرکت‌ها را به مردم واگذار کند تا مردم بتوانند مدیریت سهامشان را خودشان در دست بگیرند. این حسابرس ارشد بازارسرمایه با انتقاد از ساختار دولتی بازارسرمایه تصریح کرد: در هیج جای دنیا دیده نمی‌شود که دبیرکل یک نهاد دولتی اختیار داشته باشد و بگوید حجم مبنا دارم و اگر بیشتر از این حجمی که تعیین شده معامله شود باطلش می‌کنم. در این صورت ممکن است یک سهامدار چند سال در انتظار این بماند که سهمش به آن حجم تعیین شده برسد، بنابراین وقتی سهامدار خرد نتواند سهمش را خرید و فروش کند، نمی‌تواند سهمی از بازارداشته باشد. نوروش افزود: تا وقتی که ساختار بورس غیرمردمی باشد سرمایه‌گذار خارجی هم تمایلی به مشارکت در بازارسرمایه نخواهد داشت. وی با تاکید بر فراهم کردن زیرساخت‌های اجرای"‌ای اف آر اس" به‌ویژه شروع آموزش از مراکز آموزشی کشور، گفت: کارشناسان حسابداری ما با مفاهیم بازنشستگی، تورم، مالیات و... ناآشنا هستند. وقتی در مراکز آموزشی این مفاهیم به صورت کاربردی تدریس نشود بنابراین نمی‌توان انتظار داشت در مدت زمان کم، استانداردها را اجرا کرد. زمانی شرایط انتقال دانش در این‌خصوص فراهم می‌شود که اساتید این استانداردها را آموخته و به دانشجویان انتقال دهند، پس از آن راحت‌تر می‌توان این استانداردها را اجرا کرد. نوروش ادامه داد: پرداختن به این موضوع فرآیند۳۰ تا۴۰ساله نیاز دارد. تا زیرساخت‌ها اصلاح نشود، کتاب‌های آموزشی چاپ نشوند و دانشجویان دراین‌باره نیاموزند بنابراین رفتن به سمت استانداردهای مالی گزارشگری بین‌المللی دشوارتر خواهد بود. در کشورهای پیشرفته صنعتی تصمیمات سرمایه‌گذاری در بازار ایجاد می‌شود، می‌گوییم حداقل بورس را خصوصی کنند البته به غیر از چندشاخه صنعتی که جنبه استراتژیک دارد، در سایر حوزه‌ها شرکت‌ها نباید توسط ساختار دولتی کنترل شود بلکه مردم باید مشارکت داشته و سهم بیشتری داشته باشند. بدون دانش کافی، رفتن به سوی مباحث جدیدی مثل استانداردهای مالی گزارشگری بین‌المللی و پرداختن به این مباحث جدید اشتباه است.