|
کدخبر: 44663

توجه به زیرساخت‌ها؛ نگاهی دوباره به توسعه فولاد

خداداد غریب پور / معاون وزیر و رئیس هیات عامل ایمیدرو

البته صاحبنظران و مدیران این صنعت به خوبی واقفند که فولاد به عنوان صنعت مادر، در قامت نیروی هدایت گر بسیاری از صنایع پایین دستی و بالادستی و همچنین بخش‌های طراحی، مهندسی، ساخت قطعات، اجرا و بهره‌برداری عمل می‌کند. در نشستی که به تازگی با روسای تشکل‌های بخش معدن و صنایع معدنی داشتیم، توسعه متوازن زنجیره فولاد به عنوان امری قابل توجه و برجسته مورد تاکید قرار گرفت که البته نگاهی به آمارها نیز چنین موضوعی را نشان می‌دهد. هرچند می‌توان اینگونه گفت که این سرزمین استعدادها و توانمندی‌های به مراتب بالاتری برای توسعه صنعت فولاد دارد اما عملکرد جمعی مدیران و کارشناسان پیشین و کنونی، سبب شده امروزه ظرفیت تولید فولاد خام در ایران به ۳۳ میلیون تن برسد. اکنون باید یادآور شد همانگونه که در نقطه‌ای همچون سنگان، توسعه فراتر از تصور رقم خورده در سال‌های پیش رو و حتی پیش از ۱۴۰۴ نیز ممکن است هدف ۵۵ میلیون تنی ظرفیت تولید این فلز محقق شود.

یک سوی این جریان رشد تولید، افزایش اشتغال نیروی کار، توسعه مناطق معدنی و صنایع معدنی با رعایت اصول محیط‌زیست است اما سوی دیگر این مهم، تمرکز بر زیرساخت‌ها است. شاید بتوان اذعان کرد توسعه زیرساخت‌ها محوری‌ترین و یکی از حوزه‌های کلیدی توسعه صنعت فولاد است.

خوشبختانه اقدامات شرکت هایی که طی ده‌های گذشته در ایران پا گرفته‌اند و صاحب دانش شده اند، قابل توجه است و این دستاورد به ویژه در سرمایه گذاری، اشتغال و ظرفیت سازی، قابل تحسین؛‌ اما اکنون می‌توان نیروی بیشتری از شرکت‌های خصوصی و سرمایه‌گذاران را به توسعه زیرساخت‌ها معطوف کرد.

به گمان اینجانب، شرکت‌های خصوصی به خوبی به ایفای نقش در مشارکت و توسعه پرداخته‌اند و در شرایط حاضر ایمیدرو نیز در تلاش است تا به جلب مشارکت سرمایه گذران در حوزه زیرساخت‌ها بپردازد. این امر ضمن اینکه آرامش بیشتری نصیب هموطنان گرامی در نقاط مختلف معدنی و صنایع می‌کند، خود عامل دیگری برای تحریک در بخش تقاضای زنجیره فولاد، سیمان، مس و دیگر تولیدات محسوب می‌شود که معنای کلی آن، خلق فرصتی جدید برای رشد اشتغال و درآمدزایی است.

تولیدکنندگان زنجیره فولاد خوشبختانه به رغم تنگناهای خارجی و فشار از ناحیه برخی کشورها، تاکنون توانسته‌اند در بخش صادرات محصولات فولادی موفق عمل و تا حدودی مسئله کاهش تقاضای داخلی را با هدایت تولیدات به بازارهای خارجی، جبران کنند. اکنون برآنیم که با توجه روزافزون به توسعه زیرساخت هایی همچون جاده‌های زمینی و ریلی، دریایی و نیز تامین آب، برق و گاز، فضایی برای مصرف و تقاصای تولیدات معدنی و صنایع معدنی ایجاد شود. این مهم نیز همچون سال‌های اخیر، با مشارکت بخش خصوصی به‌دست می‌آید که هدف نهایی آن توجه به مسوولیت اجتماعی است.

ارسال نظر