در سال‌های اخیر، نقش دولت در کنترل تصادفات شهری و بین‌ شهری بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است، زیرا افزایش حجم ترافیک، گسترش ناوگان حمل‌ونقل و چالش‌های زیرساختی، نیاز به مداخله و سیاست‌گذاری هوشمندانه را پررنگ‌تر کرده است. وظیفه دولت تنها صدور هشدار یا اعلام آمار نیست؛ بلکه ایجاد یک نظام جامع، پیشگیرانه و پایدار برای کاهش تلفات جاده‌ای و ارتقای ایمنی شهری است.

مدل تامین مالی شهرداری، که به شدت وابسته به فروش زمین، تراکم و تغییر کاربری است، عملاً دسترسی شهروندان به «مسکن مناسب» را تضعیف کرده و یکی از اصلی‌ترین ستون‌های کیفیت زندگی شهری را نشانه گرفته است.

در پی هشدارهای بهداشتی، برگزاری یک اجلاس ملی در رشت و همچنین افزایش آلایندگی هوا در تهران، موج تازه‌ای از تعطیلی و غیرحضوری‌ شدن فعالیت‌های آموزشی در چند استان کشور شکل گرفت.

طی سال‌های اخیر، بازار مسکن ایران با رشد بی‌ضابطه قیمت‌ها مواجه بوده و توان خانوارها برای خانه‌دار شدن به‌طور فزاینده‌ای کاهش یافته است؛ ناتوانی دولت در مدیریت عرضه، کنترل سوداگری و اجرای سیاست‌های پایدار، این بحران را تشدید کرده و افق کوتاه‌مدت برای تثبیت قیمت‌ها همچنان نامشخص است.

ایتالیا، کشوری که با خانه‌های تاریخی، معماری کلاسیک و مناظر طبیعی خیره‌کننده شناخته می‌شود، همچون موزه‌ای زنده از هنر و تاریخ در هر گوشه‌اش جریان دارد.

پاییز امسال با نشانه‌هایی آغاز شده که بار دیگر زنگ خطر کم‌آبی در ایران را به صدا درآورده است. کاهش بارش‌ها در بسیاری از استان‌ها، افت محسوس رطوبت خاک و احتمال تأخیر در ورود سامانه‌های بارشی نسبت به میانگین بلندمدت، فضای نگرانی را در میان کارشناسان و افکار عمومی افزایش داده است. این وضعیت در حالی رخ می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از منابع آبی سطحی و زیرزمینی کشور طی سال‌های اخیر با افت شدید مواجه بوده و بسیاری از سدها با حداقل ذخیره در آستانه پاییز و زمستان قرار گرفته‌اند.

رویای خانه‌دار شدن در شمال تهران طی یک دهه به کابوسی میلیاردی تبدیل شد؛ آگهی‌های امسال با سال ۹۴ حتی قابل مقایسه هم نیستند.

تهران در آستانه بحران آب؛ سد لتیان، شاهرگ حیاتی پایتخت، با ثبت کمترین ذخیره در ۶۰ سال اخیر، هشدار قرمز صادر کرد؛ در حالی که تهران وارد ششمین سال متوالی خشکسالی می‌شود، تنها ۹۵ میلیون مترمکعب آب در این سد باقی مانده است.

انتخاب پایتخت یک کشور همواره فرآیندی پیچیده و چندبعدی است که عوامل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و محیطی در آن نقش‌آفرینی می‌کنند. در میان این عوامل، اقلیم یکی از مولفه‌های کلیدی و اثرگذار است که می‌تواند تعیین‌کننده مکان مناسب برای استقرار نهادهای مرکزی و تمرکز جمعیتی باشد. اقلیم نه تنها بر کیفیت زندگی ساکنان تأثیر می‌گذارد، بلکه بر بهره‌وری اقتصادی، توسعه کشاورزی و امکان فعالیت‌های تجاری و صنعتی نیز اثرگذار است.

آب از خلیج فارس تا سفره تهرانی‌ها! طولانی‌ترین رودخانه مصنوعی ایران افتتاح شد؛ پروژه‌ای هزار کیلومتری که توسط متخصصان داخلی اجرا شده و هم‌اکنون تنها منبع مطمئن تأمین آب پایتخت به شمار می‌رود.

تشدید بحران کم‌آبی در ایران و فشار بی‌سابقه بر منابع آبی تهران، بار دیگر بحث انتقال پایتخت را به صدر گفت‌وگوهای کارشناسی و مدیریتی بازگردانده است؛ شهری که امروز با فرونشست زمین، کاهش ذخایر سدها و تراکم جمعیت، به مرز ظرفیت زیستی خود رسیده و ادامه وضعیت موجود را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده است.

تهران وارد ‘حالت بقاء آبی’ شد: ششمین سال خشکسالی متوالی، سدها را خالی کرد و سخنگوی صنعت آب از ‘وضعیت شکننده’ برای عبور از پاییز خبر می‌دهد؛ حالا زمان صرفه‌جویی نیست، زمان اجرای تدابیر اضطراری است.

رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوا گفت: طی پنج روز آینده سامانه بارشی مؤثری وارد کشور نمی‌شود و در پی پایداری جو، آلودگی هوا در تهران تشدید خواهد شد.

همزمان با روز جهانی شهرسازی، که شهرها و سیاستگذاران مهم‌ترین برنامه‌ها و سیاست‌های کلان حوزه شهرسازی و معماری را در جهت شهرهای بهتر مورد بررسی قرار می‌دهند، زندگی شهری در تهران به‌عنوان پایتخت کشور، با پایین‌ترین سطح کیفیت زندگی همراه است و هر بار با یکی از چالش‌ها و بحران‌های بزرگ و مهم مواجه است، روزی با آلودگی هوا، روز دیگر با چالش تغییر کاربری و اکنون با ابر بحرانی به‌نام آب. از این رو، در نشست خبری وزارت راه و شهرسازی با حضور غلامرضا کاظمیان، معاون شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی به سه سوال با محوریت بی انضباطی ساختمانی، بحران آب و اختلاف بر سر حریم پایتخت پاسخ داده شد.

تهران در آستانه یکی از جدی‌ترین بحران‌های آبی سال‌های اخیر قرار گرفته؛ افت ذخایر سدها، کاهش بارش‌ها و فرسودگی شبکه توزیع، پایتخت را با هشدار کمبود آب روبه‌رو کرده است. در حالی که کارشناسان از خطر ورود تهران به وضعیت «تنش شدید آبی» می‌گویند، دولت برای مدیریت مصرف و اصلاح زیرساخت‌ها تحت فشار است و تاکید می‌کند که تصمیمات سخت و فوری در راه است.

پاییز ۱۴۰۴ با کاهش بی‌سابقه بارش در ایران همراه بود؛ داده‌های هواشناسی نشان می‌دهد میزان بارندگی در بسیاری از مناطق کشور تا ۴۴ درصد کمتر از میانگین بلندمدت ثبت شده و برف نیز در برخی نقاط تا ۸۴ درصد کاهش یافته است. کارشناسان تأکید می‌کنند این وضعیت، پدیده‌ای طبیعی و منطقه‌ای است و هیچ شواهد علمی از «دزدیده شدن ابرها» یا دخالت انسانی در جریان بارش‌ها وجود ندارد.

توسعه عمودی بی‌ضابطه در تهران، اکنون به یک چالش جدی تبدیل شده است. ساختمان‌های بلندمرتبه بدون برنامه‌ریزی دقیق و بدون توجه به سرانه‌های خدماتی، در حال پر کردن فضای شهر هستند و زیرساخت‌ها برای پشتیبانی از جمعیت روزافزون آن، ناکافی به نظر می‌رسند. این روند، علاوه بر فشار مضاعف بر شبکه حمل‌ونقل، زمینه بروز مشکلات اجتماعی و محیط‌زیستی را نیز فراهم کرده است.

در بحبوحه خطر جیره‌بندی و تخلیه تهران، افشا شده است که عملیات بارورسازی ابرها با بودجه ۱۰ میلیارد تومانی و با استفاده ترکیبی از هواپیماهای روسی آنتونوف ۲۶ و یک فروند هواپیمای اختصاصی سپاه پاسداران، در حال انجام است تا بارش‌ها را ۵ تا ۲۰ درصد افزایش دهد؛ تلاشی که کارشناسان آن را تنها یک راهکار مکمل می‌دانند.

هشدار جدی به پایتخت: در پی کاهش ۴۳ درصدی ورودی‌ها، ذخایر سد امیرکبیر تنها برای تامین آب شرب تهران به مدت دو هفته دوام خواهد آورد. مدیرعامل آب منطقه‌ای تهران از شهروندان خواست تا با مدیریت مصرف، از ورود به مرحله بحران جلوگیری کنند.

اداره کل هواشناسی استان تهران از کاهش نسبتا محسوس دمای هوای این استان طی روزهای آینده خبر داد.