|
کدخبر: 48801

۶ روایت نمایشگاهی از رویدادهای بی‌آبرو!

فعالان نمایشگاهی اعتقاد دارند نبود یک مرجع تصمیم‌گیر مشخص درباره صنعت نمایشگاهی در ایران یکی از ایرادات اساسی در این زمینه است.

گسترش‌نیوز - موضوعی که برای میزگرد سال ۹۸در نظر گرفتیم مربوط به روند برگزاری رویدادهایی است که برپایی آنها ریسک تلقی می‌شود! رویدادهایی که در برخی از آنها بنابر شرایط زمانی و مکانی باید در نحوه اجرای تجدید نظر کرد، اما به برخی دلایل غیرمنطقی، روابط خاص و پافشاری برگزارکنندگان در نهایت بدون برنامه‌ریزی یا پشتوانه علمی کلید می‌خورند.

این رویدادها به‌طور معمول به نتیجه مطلوب نمی‌رسد؛ یعنی یا درآمد خوبی ندارند یا غرفه‌سازان از روند برگزاری آنها راضی نیستند. نمونه‌های بسیاری در این زمینه وجود دارد که البته برای جلوگیری از بروز حواشی بهتر است از آنها نامی برده نشود. غیر از این موضوع، بحث تعدد رویدادها و عنوان‌های شبیه به هم نیز، مدت‌ها است به‌عنوان یک چالش صنعت نمایشگاهی را درگیر می‌کند. فعالان شناخته‌شده عرصه رویدادهای نمایشگاهی در قالب میزگردی تخصصی نکات مهمی را مطرح کردند که در ادامه می‌خوانید. ‍

رویدادی بزرگ را در نمایشگاه‌های کوچک‌تر خرد نکنیم

mirzafarnama.jpg

سید‌حسین میرظفرجویان، معاون امور فنی و مهندسی: لازم است بیان کنم که صنعت نمایشگاهی اگر آن را صنعت بنامیم به‌طور عام چالش‌های بسیاری دارد که بعضی از آنها را بارها و بارها همکاران ما در نشست‌های گوناگون مطرح کردند. همان‌گونه که می‌دانید از مشکلات اساسی این صنعت نداشتن نقشه راه است که این مهم متاسفانه تعدد مراکز تصمیم‌گیری در برگزاری نمایشگاه‌ها را به دنبال داشته است. برخی سایت‌های نمایشگاهی با نگاهی صرفا اقتصادی، با منافع زودگذر و بدون دغدغه، فعال هستند. این سایت‌ها در نهایت منجر به آسیب دیدن این صنعت شده که کاهش مشارکت غرفه‌داران و بازدیدکنندگان را در این برهه به‌دنبال دارد. یکی از مهم‌ترین چالش‌های امروز ما خرد کردن نمایشگاه‌های بزرگ و با سابقه بدون برنامه‌ریزی درست و جامع و با نگاه توسعه‌ای و رو به آینده است. البته در این مجال کوتاه فرصت پرداختن به همه این مسائل نیست. پیش‌تر پیشنهاد داده بودم که نشست‌ها با وقت قبلی و به‌طور ماهانه در محل دائمی شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران برگزار شود تا بتوان هم‌افزایی بهتری ایجاد و نشست‌ها را نیز کاربردی‌تر برگزار کرد. در برنامه‌های آینده این مجموعه که به‌طور مدون شورای هماهنگی و توسعه صنعت نمایشگاهی در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران سالن خلیج‌فارس و با حضور دست‌اندرکاران این صنعت برگزار می‌شود زمان مناسبی برای دیدار و همفکری و هماهنگی این میزگردها خواهد بود.

تعدد سایت‌های نمایشگاهی عامل سقوط و پسرفت

fadaii.jpg

امید فدایی، مدیرعامل نمایشگاه بین‌المللی جنوب‌شرق ایران: نخست باید یک نگاه واقع‌بینانه به وضعیت صنعت نمایشگاهی کشور به‌طور ‌ویژه در استان‌های گوناگون داشته باشیم. متاسفانه به جرات می‌توانم بگویم برگزاری نمایشگاه‌ها از ریل اصلی خود خارج شده و وضعیت اقتصادی سال ۹۷ و شاید وخیم‌تر شدن این وضعیت در سال جدید، بسیاری از سایت‌های نمایشگاهی را با چالش جدی و حتی تعطیلی روبه‌رو خواهد کرد. به نظر من تشکیل شرکت‌ها و سایت‌های متعدد و گاه غیرضروری در برخی استان‌ها بدون برنامه بوده و با احترام به همه آنها معتقد هستم این مراکز بدون در نظر گرفتن هزینه-‌فایده هر استان حتی بدون داشتن ظرفیت در زمینه نمایشگاهی ایجاد شده‌اند. برخی استان‌ها ۲ سایت نمایشگاهی دارند که این امر به هیچ عنوان توجیه اقتصادی ندارد. شاید یکی از دلایلی که دیگر موضوع تخصصی بودن نمایشگاه‌ها اهمیتی ندارد همین بحث باشد که فقط شرکت‌ها به فکر درآمدزایی و پرداخت هزینه‌های گاه سنگین خود هستند و در این شرایط دست به برگزاری هر رویدادی با هر کیفیتی می‌زنند. بهتر است روزنامه صمت بررسی کند و ببیند اگر نمایشگاه‌های مبلمان را از برنامه نمایشگاهی سایت‌های استانی حذف کنند، چند سایت امکان ادامه فعالیت خواهند داشت. این وضعیت درباره سایت خود ما در کرمان نیز صادق است. واقعا من تجربه خوبی در این زمینه ندارم! من و همکارانم در سایت نمایشگاهی جنوب‌شرق با توجه به علاقه‌مندی به فعالیت‌های نمایشگاهی و تجربه خوبی که در این چندسال به‌دست آوردیم و با وجود حرکت خوبی که به سمت تخصصی کردن فعالیت‌ها داشتیم باز هم هزینه‌های بالا را نتوانستیم پوشش دهیم. یک مورد مهم دیگر ورود افراد متفرقه به این صنعت است همه به‌راحتی و بدون کوچک‌ترین تجربه وارد مرحله برگزاری می‌شوند. این افراد با ورود و استفاده از روابط خاص از عناوینی که چندین سال سایر برگزارکنندگان در برگزاری آنها تلاش کردند، کپی‌برداری کرده و روند برپایی نمونه‌های موفق را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. در برخی موارد نیز باعث افت این رویدادها می‌شوند. یک نگاه ساده به وضعیت برگزاری رویدادها در کشورهای همسایه می‌تواند شرایط نامناسب ما را به شکل روشن‌تری بازگو کند. به‌عنوان نمونه، مرکز تجارت جهانی دوبی محل برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی در این شهر است که می‌تواند با سایت تهران مقایسه شود. اگر واقع‌بین باشیم فاصله میان این دو مجموعه خیلی زیاد است. در شرایطی که سایت دوبی از سال‌ها قبل اطلاعات بازدیدکنندگان را دسته‌بندی کرده و برمبنای آنها تصمیم‌گیری می‌کند، ما هنوز در سایت تهران امکان کنترل، رصد و پالایش اطلاعات بازدیدکنندگان را نداریم. به‌نوعی دچار تکرار شده‌ایم و درحال‌حاضر با وجود سایت جدید شهرآفتاب نیز با چالش جدی روبه‌رو شده است. عناوین تکراری و گاه نزدیک به هم باعث افت در بلندمدت خواهد شد و البته یک نکته مهم تحریم‌های ظالمانه و امکان‌پذیر نبودن حضور شرکت‌های بزرگ و دسته اول خارجی در نمایشگاه‌ها است. نکته مهم پایانی هم نبود یک مرجع تصمیم‌گیر مشخص درباره صنعت نمایشگاهی در ایران است. واقعا ما هنوز نفهمیدیم چه سازمانی مسئول نمایشگاه‌ها است؛ شرکت نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران! سازمان توسعه تجارت ایران! وزارت اقتصاد! یا وزارت صنعت، معدن و تجارت. در هر حال همه این عوامل دست به‌دست هم می‌دهد که در نهایت برگزاری نمایشگاه‌ها را از مسیر اصلی خود خارج می‌کند. امروز بسیاری از برگزارگنندگان برای حفظ آبرو حتی در بعضی موارد با خسارت بعضی عناوین را برگزار می‌کنند و بدون اینکه به آسیب‌های آینده آن فکر کنند نسبت به برگزاری عناوین مورد نظرشان اقدام می‌کنند. البته چالش‌های امروز ما به رویدادهای شناخته شده و قدیمی برنمی‌گردد، بلکه مشکل اصلی درباره رویدادهای نوظهور است. نمایشگاه‌هایی که بدون تدابیر مهندسی شده و صرفا به‌واسطه ایده‌های گذرا برگزار و اغلب به‌دلیل نداشتن نقشه راه، ناموفق اجرا می‌شوند.

۱۰ شاخص مهم برای خلق رویدادهای جدید

ebrahimzade.JPG علی ابراهیم‌زاده، عضو هیات مدیره انجمن برگزارکنندگان نمایشگاهی ایران: در شرایطی که برندهای نمایشگاهی تحت‌تاثیر مشکلات پیش‌روی صنعت نمایشگاهی به‌شدت آسیب‌دیده و تعدادی از آنها نیز امسال برگزار نشده‌اند، باید با دو رویکرد به این موضوع توجه کرد. نخست حفظ برندهای نمایشگاهی که سالیان طولانی برای آنها تلاش و انرژی صرف شده است و دوم بررسی عناوین جدیدی که در شرایط فعلی دارای جذابیت تخصصی در حوزه‌های مرتبط هستند.به‌طور قطع برای خلق یک عنوان نمایشگاهی جدید باید به چند نکته توجه کرد: -موضوع کاملا تخصصی باشد و جامعه مخاطب خود را داشته باشد. -با سایر عناوین نمایشگاهی مشابهت نداشته باشد. بدیهی است در غیر این‌صورت امکان رقابت با آن رویداد را نخواهد داشت و عنوان جدید در بدو شروع شکست خواهد خورد. -زمان و مکان مناسب برای آن در نظر گرفته شود زیرا امکان دارد یک عنوان جدید و جذاب به‌واسطه انتخاب‌نکردن زمان و مکان مناسب با استقبال روبه‌رو نشود. -با فاصله زمانی مناسب مجوز دریافت کند تا امکان اطلاع‌رسانی مناسب و گسترده آن مهیا باشد و جامعه هدف از آن رویداد آگاه شود. -برنامه‌های جانبی در حوزه‌های محتوایی مرتبط با آن رویداد برای معرفی هر چه بهتر نمایشگاه پیش‌بینی شود. -تمامی سازمان‌ها و نهادهای بخش خصوصی و دولتی مرتبط با موضوع جدید به‌طور جدی در این رویداد مشارکت داشته باشند. -در برپایی نخستین دوره نمایشگاه به‌طورجدی در ۳حوزه مشارکت‌کننده، بازدید‌کننده، و برگزارکننده، نمایشگاه مورد بررسی و افکارسنجی قرار گیرد و در صورت ارزیابی مثبت برای دوره‌های بعدی برنامه‌ریزی شود. -امکان توسعه و ظرفیت‌های جدید برای عنوان جدید پیش‌بینی شود. -در حوزه خارجی برای معرفی نمایشگاه و جذب شرکت‌های خارجی مرتبط برنامه‌ریزی بلندمدت انجام شود. و در پایان با توجه به اینکه موضوع جدید است زمان مناسب برای به بلوغ رسیدن نمایشگاه در نظر گرفته شود و ابعاد کیفی آن بیش از بخش‌های کمی مورد توجه باشد.

نیاز جدی به ثبات در سازکارهای سازمان توسعه‌تجارت

mazandarania.jpg

ادریس مازندرانی، مدیر برگزاری رویدادهای نمایشگاهی: بسیار خوشحالم دوباره میزگردى از سوی موسسه صمت تشکیل شد و من مى‌توانم از نظر بزرگان و پیشکسوتان صنعت نمایشگاهى کشور بهره‌مند شوم. به یاد دارم سال گذشته در یکى از میزگردهاى این گروه عرض کردم یکى از دلایل رکود صنعت نمایشگاهى در سال‌هاى پیش‌رو برگزارى رویدادهاى سنتى و قدیمى است که دست‌کم در اقتصاد امروز کارکرد خود را از دست داده است. دلیل دیگرى که به نظر من باعث برگزارى این نوع نمایشگاه‌ها مى‌شود نبود ‌ثبات در ساختار مدون سازمان توسعه‌تجارت ایران است. این مجموعه متاسفانه در چند سال گذشته بارها دستخوش تغییرات مدیریتى و ساختارى شده و بدون شک صنعت نمایشگاهى کشور در اداره سلیقه‌اى آسیب‌های جبران‌ناپذیرى را تجربه کرده است. اما یکى از مهم‌ترین عوامل برگزارى نمایشگاه‌هاى کم‌بازده اعمال فشار به مدیران ارشد برای صدور مجوزهاى سفارشى است که در چند ماه گذشته شاهد نمونه‌هایى از آن بودیم. نمایشگاه محیط‌زیست که نتیجه زحمات برگزارکنندگان توانمندى مانند آقایان آذرگشب و ابراهیم‌زاده بود در کمال ناباورى به‌دلیل معرفینامه رئیس سازمان محیط‌زیست به فرد دیگری واگذار شد. بروز چنین مسائلى نشان از ضعف ساختار در روند صدور مجوزهاى نمایشگاهى دارد که سازمانى ثالث مى‌تواند براى متولى صنعت نمایشگاهى کشور برگزارکننده یا عناوین نمایشگاهى تعیین کند. امیدوارم با تثبیت جناب آقاى مودودى در سازمان توسعه‌تجارت و تقویت ساختار این سازمان به‌عنوان متولى صنعت نمایشگاهى کشور شاهد شکوفایى این صنعت در سال‌هاى سخت پیش‌رو باشیم.

صنعت نمایشگاهی؛ بدون متر و معیار حمید شهابیان، کارشناس و فعال صنعت نمایشگاهی: وقتی صحبت از موفقیت یا شکست یک عنوان نمایشگاهی می‌شود، نخستین پرسشی که در ذهن من به‌وجود می‌آید این است که با چه میزان و متری این نتیجه به‌دست آمده است؟ در صنعتی که هیچ فردی، در هیچ سمت و جایگاهی توانایی پاسخگویی به این پرسش را ندارد که سالانه چند نمایشگاه در مراکز نمایشگاهی و غیرنمایشگاهی ایران برگزار می‌شود، چگونه می‌توان نقشه راه تدوین کرد؟ وقتی ما نه امکان رصد رویدادها را داریم، نه حمایتی از کسانی که در این زمینه فعال هستند، می‌کنیم، چه آینده‌ای را برای این صنعت ترسیم خواهیم کرد؟ اصلا ما برای چه چیزی و با کدام حدود و ثغور قرار است برنامه‌ریزی کنیم؟ نکته دیگر اینکه برگزارکننده‌ای که می‌خواهد یک رویداد جدید برگزار کند از روی کدام داده و نمودار باید میزان موفقیت رویداد خود را تخمین بزند؟ حرف در این‌باره خیلی زیاد است و در این گفتمان مجال بیان نیست. با این حال، فکر می‌کنم تا ۳ نهاد قانون‌گذار، رصدکننده و ناظر قابل تفکیک از هم در این صنعت فعال نباشد و یک پنجره واحد برای رصد تمامی رویدادها، از جمله سالن رازی، بوستان گفت‌وگو، مصلا، برج میلاد و... وجود نداشته باشد، این‌گونه بحث‌ها و میزگردها مزین به اعداد و ارقام قابل بررسی نخواهد بود.

از نقش روابط‌عمومی‌ها غافل نباشیم امیر صفایی‌پور، کارشناس و فعال روابط‌عمومی: درباره ناکارآمدی برخی رویدادهای نمایشگاهی نباید موضوع روابط‌عمومی و تبلیغات را هم نادیده گرفت. نقش روابط‌عمومی‌ها در برگزاری نمایشگاه‌های داخلی و خارجی بر کسی پوشیده نیست. با توجه به اینکه علم مدیریت روابط‌عمومی‌ها و ارتباطات از علوم نو پا در کشور به‌شمار می‌رود، هنوز جایگاه و نقش آن در برگزاری نمایشگاه‌ها مشخص نشده است، اما با توجه به رویکرد نامناسب برخی دست‌اندرکاران و برگزار‌کنندگان نباید از نقش و اهمیت این مقوله به‌راحتی عبور کرد. هنوز در کشور و نمایشگاه‌ها، روابط‌عمومی را در حد تشریفات و این قبیل مقوله‌ها می‌دانند و توجه خاصی به استفاده از ظرفیت‌های موجود در روابط درون‌سازمانی و برون‌سازمانی مشاهده نمی‌شود. اطمینان دارم با استفاده بهینه از علم ارتباطات و سود بردن از نظر صاحب‌نظران این علم، توان بالا بردن سطح کمی و کیفی نمایشگاه‌ها را داریم. پیشنهاد من این است که با مشارکت انجمن‌ها و صاحب‌نظران نمایشگاهی در سطح کشور با همفکری و برگزاری نشست‌های تخصصی بتوان این امر مهم را ساماندهی کرد. اطمینان دارم با توجه به حسن‌نظر و استقبال آقای حسین‌زاده که سکان نمایشگاه تهران را در دست دارد و از صاحب‌نظران این فن هستند، نتایج مطلوبی حاصل خواهد شد.

ارسال نظر

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    سایر رسانه ها