|
کدخبر: 46998

با اختلاس پیامکی رسانه‌ملی چه باید کرد؟

میلاد محمدی - سردبیر

هر روز در یکی از شبکه‌های تلویزیون، نظرسنجی و قرعه‌کشی پیامکی برگزار می‌شود. روالی که البته با اسپانسرهای گردن کلفت و جوایز قابل توجه همراه است. کاری به درست و غلط بودن این حجم از قمار شسته‌رفته در صداوسیما نداریم. به هر حال مدیران این مجموعه بزرگ ادعا می‌کنند که کفگیرشان به ته دیگ خورده و مجبور به جذب درآمدهای جانبی از طریق اسپانسر و چه و چه هستند. اما واقعا در رابطه با برگزاری این جشنواره‌ها و مسابقات چه نظارتی وجود دارد؟

اتفاقی که اخیرا در رابطه با نظرسنجی جشنواره جام جم و دو برنامه مشهور تلویزیونی رخ داده، باعث می‌شود این سوال مطرح شود که واقعا نظر مردم و پیامک‌هایی که با هزار امید و آرزو برای حضور در نظرسنجی یا مسابقات تلویزیونی ارسال می‌کنند چقدر با صحت و سلامت مورد بررسی قرار می‌گیرد؟

صحبت از جابجا شدن ۱۰۰ یا ۲۰۰ یا هزار یا حتی ۱۰ هزار پیامک نیست!

صحبت درباره یک میلیون رای است.

یعنی ۱۵ درصد از مجموع مردم کلان شهر تهران!

یعنی ۱۰ برابر ظرفیت استادیوم آزادی!

یعنی ۸۰ درصد ظرفیت روزانه حمل و نقل مترو پایتخت!

یعنی به اندازه کل آدمهایی که در کرمانشاه زندگی می‌کنند!

یک میلیون نفر آدم اگر جمع بشوند، خیلی می‌شوند.

همه اینها به کنار! اصلا چطور می‌شود از تلفن همراه یک نفر پیامکی ارسال کرد بدون اینکه خودش خبر داشته باشد! بعد هم یک پیام تشکر برایش فرستاد که: «دست شما درد نکنه رای دادین! شرمندمون کردین! جبران کنیم ان‌شالله» این سطح از لابی و نفود چطور بدست آمده؟ چطور با اپراتورهای تلفن همراه قرارداد بستند که هم شماره‌های محرمانه مردم را در اختیار دارند هم از طریق آنها به نفع یک جریان یا برنامه خاص پیامک ارسال می‌کنند.

خیلی از رسانه‌ها و حتی مسئولان به سادگی از کنار این موضوع گذر کردند و هیمنکه آرای تقلبی باطل اعلام شد، برایشان کافی بود. اما چطور باید مطمئن شد که در باقی برنامه‌های تلویزیونی که هر روز میلیون‌ها پیامک به آنها ارسال می‌شود، تقلب صورت نخواهد گرفت؟ البته به عقیده نگارنده این کار نه تقلب بلکه یک اختلاس سراسری بوده که قطعا باعث خواهد شد اعتماد عامه مردم به تلویزیون رسمی کشور از همیشه کمرنگ تر بشود.

هر چند دبیر جشنواره جام‌جم همه تقصیرها را به گردن یک شرکت پیمانکار انداخت و از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد اما به نظر می‌رسد شورای نظارت بر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران باید تحقیق و بررسی دقیق‌تری روی این امر داشته باشد. اینکه برخی مدیران رسانه ملی از مجری یا تهیه‌کننده یک برنامه پر مخاطب خوششان نمی‌آید و قصد حذف اون را دارند، قرار نیست باعث بشود، حریم شخصی ۱ میلیون ایرانی مورد تجاوز فرار بگیرد! برای بازگشت اعتبار و آبروی تلویزیون بهتر است به نهادهای نظارتی بیشتری اجازه بررسی پرونده‌های پیامکی و آرای مردمی داده شود.

ارسال نظر