|
کدخبر: 17798

حمل‌ونقل ریلی در آیینه چشم‌انداز فولاد

سارا اصغری/ روزنامه‌نگار

asghari-s.jpg

صنعت فولاد جزو صنایعی به‌شمار می‌رود که قبل از احداث آن باید به فکر تامین آب، برق و راه‌اندازی سامانه حمل‌ونقل برای آن بود که در غیر این صورت جز هدررفت سرمایه چیزی نصیب‌مان نخواهد شد. با توجه به این موضوع که براساس آمارهای سال گذشته تولید فولاد نزدیک به ۲۰ میلیون تن رسیده است و با توجه به آمارهای ارائه‌شده در افزایش تولید فولاد در امسال و رکوردهایی که هر سال شاهد شکسته شدن آن در میزان تولید فولاد هستیم، چشم‌انداز تولید ۵۵ میلیون تن دیگر چندان دور از انتظار نخواهد بود. اما باید دید آیا سامانه حمل‌ونقل کشور برای صنعت راهبردی فولاد که جزو مزیت‌های نسبی برای ما به‌شمار می‌رود به همین اندازه رشد کرده است؟ این در حالی است که کارشناسان و دست‌اندرکاران معتقدند صنعت فولاد کشور بیش از این نیازمند توسعه ریلی است. برای حمل فولاد و محصولات فولادی ارزان‌ترین و مناسب‌ترین نوع سامانه جابه‌جایی، حمل‌ونقل ریلی و پس از آن جاده‌ای است. از این‌رو صنعت ریل همگام نتوانسته است با صنعت فولاد رشد کند و با توجه به عملکرد دولتمردان در وضعیت کنونی چشم‌انداز آن در افق ۱۴۰۴ نیز چنین رشدی را نوید نمی‌دهد. موضوعی که اگر همچنان نادیده انگاشته شود ممکن است در آینده تبدیل به یک بحران شود. با توجه به افق چشم‌انداز برای حمل ۵۵ میلیون تن فولاد نیازمند جابه‌جایی ۲۰۰ میلیون تن هستیم، امری که همت متولیان امر در این مسیر را جدی‌تر می‌طلبد. زیرا احداث راه‌آهن زمان‌بر و نیازمند هزینه‌های بالایی است و از آنجا که تا رسیدن به افق چشم‌انداز زمان چندانی باقی نمانده است، سرعت در ارائه راهکارهای عملی برای توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل بیش از پیش ضروری به‌نظر می‌رسید. هرچند ایجاد حمل‌ونقل ریلی جزو وظایف دولت است، اما در زمینه کشنده‌ها و واگن‌ها بخش خصوصی نیز می‌تواند ورود پیدا کند تا با همراهی و همیاری دولت و بخش خصوصی زمینه رشد سریع‌تر این امر مهیا شود. البته دولت‌ها باید با تخصیص بودجه‌های بیشتر به سامانه‌های حمل‌ونقلی ریلی به این امر ضروری اهتمام ورزند و در این بین وزارتخانه‌ای چون صنعت، معدن و تجارت به‌عنوان مطالبه‌گر این موضوع و وزارت راه، شهرسازی و مسکن به‌عنوان متولی این امر باید تا افق چشم‌انداز که زمان چندانی هم به آن نمانده است همت بیشتری گمارند.

ارسال نظر