دسترسی، شفافیت و امنیت ۳ مولفه لازم برای سرمایه‌گذاری

بازار سرمایه در کنار بازار پول دو جزء مهم نظام مالی یک کشور است که بستر دریافت و پرداخت پول را فراهم می‌کند.

به گزارش پایگاه خبری گسترش، روزنامه صمت نوشت: در ادبیات مالی، بازار پول، بازاری کوتاه‌مدت تعریف می‌شود در حالی که در بازار سرمایه دریافت و پرداخت پول در بلندمدت اتفاق می‌افتد. اینکه این ۲ بازار نیازمند چه بسترهایی هستند، از مهم‌ترین آنها می‌توان آشنایی، فرهنگ‌سازی و اعتماد در آن بازار را نام برد. هر قدر دسترسی، شفافیت و امنیت سرمایه‌گذاری به‌عنوان ۳جزء اصلی و اولیه بازار بیشتر باشد، تمایل به سرمایه‌گذاری هم بیشتر است. در این بازارها باید یکسری ابزارهای مناسب وجود داشته باشد که افراد را به سرمایه‌گذاری ترغیب کند. خصوصی‌سازی موثر در گسترش بازار برای جذب سرمایه و سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه ابزارهایی وجود دارد که در هیچ بازاری آنها را نمی‌توان یافت، چه از نظر نقدشوندگی، کیفیت یا تزریق منابع، این بازار نسبت به سایر بازارها سهم بیشتری در تامین مالی دارد. به گفته مشاوران سرمایه‌گذاری، بازار سرمایه از نظر تنوع ابزارهای سرمایه‌گذاری پیشرو است اما ظرفیت‌های کنونی بازار سرمایه پاسخگوی نیاز فعلی سرمایه و سرمایه‌گذار نیست. از سوی دیگر به نظر می‌رسد موتور محرک سرازیر شدن نقدینگی به بازار سرمایه که همان بخش خصوصی است، هنوز به معنای واقعی روشن و از انحصار خارج نشده و تحت‌تاثیر برخی تصمیم‌های بالادستی قرار گرفته است. به گواه آمار، بیش از ۲۰ میلیارد دلار برای خروج از بحران سرمایه‌گذاری نیاز است تا به متوسط جهانی و کشورهای درحال توسعه نزدیک‌تر شویم. در همین زمینه محمدرضا مایلی، کارشناس بازار سرمایه و استاد دانشگاه گفت: زمانی که ابزارهای مناسب موجود پاسخگوی نیاز قشرهای مختلف سرمایه‌گذاران باشد، مخاطبان بازار گسترده‌تر می‌شود. به‌عنوان مثال برخی سرمایه‌گذاران به ابزارهای با درآمد ثابت نیاز دارند و برخی سرمایه‌گذاری‌های ریسکی را می‌پسندند و برای عده‌ای نیز نرخ سود و شریعت مهم است که در این صورت صندوق‌ها و ابزارهای اسلامی، برای آنها مناسب‌تر است. وی افزود: وقتی این ابزارها، ابزارهای کامل و جامعی باشند در کنار موضوع دسترسی، خدمت‌رسانی، آشنایی و بستر عملیاتی که باید بستر ایمنی باشد، همه این ابزارها می‌توانند برای تقویت بازار و امنیت سرمایه‌گذاری مفید واقع شوند. این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به اینکه آیا بسترهای فعلی بازار سرمایه پاسخگوی جذب سرمایه‌گذار است، افزود: باید بپذیریم بازار سرمایه، بازار نوپایی است که در چند سال گذشته بنا به دلایل مختلف از جمله ورود نیروهای جوان و خوش‌فکر به بازار، رشد قابل‌توجهی داشته و همچنین نسبت به سال‌های گذشته شناخت از بازار سرمایه بین مردم و ابزارسازی و بسترهای عملیاتی هم در بازار سرمایه تقویت شده اما هنوز تا رسیدن به ایده‌آل فاصله داریم. مایلی درباره نقش خصوصی‌سازی در جذب سرمایه‌های بیشتر، تصریح کرد: خصوصی‌سازی به معنای فاصله گرفتن مدیریت دولتی و واگذاری مدیریت شرکت‌ها به بخش خصوصی، عرضه شرکت‌ها در بازار سرمایه و... به‌طور قطع در گسترش بازار مفید خواهد بود. البته شرایط شرکت و چگونگی واگذاری از عوامل مهمی است که باید به آن توجه کرد. به گفته وی، هر قدر شرکت‌های بهتر، قوی‌تر و با دردسرهای کمتر وارد بازار سرمایه شوند به‌دنبال آن گزینه‌های در دسترس سرمایه‌گذاران بیشتر شده و باعث بزرگتر شدن حجم بازار خواهد شد؛ بنابراین افرادی که قصد سرمایه‌گذاری در صنایع مختلف را دارند با شرایط متنوع‌تری روبه‌رو خواهند بود. نقش خصوصی‌سازی در تحریک سرمایه‌گذاری مفهوم و فلسفه خصوصی‌سازی در همه کشورها، تقویت بخش خصوصی است و فرآیند خصوصی‌سازی به‌عنوان یک راهبرد انتخاب می‌شود تا نقش دولت در اقتصاد ضعیف شود. احمد پویانفر، مدیرعامل یک شرکت مشاور سرمایه‌گذاری با بیان این مطلب گفت: با این دیدگاه، خصوصی‌سازی فرآیندی برای افزایش بهره‌وری در صنعت و در نهایت افزایش رشد اقتصادی کشور بوده و باعث ارتقای بهره‌وری و افزایش کارآیی شده و بیشتر از اینکه سرمایه‌گذار را برای سرمایه‌گذاری ترغیب کند کل اقتصاد را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. این کارشناس بازار سرمایه، درباره ارزیابی نقش دولت در حوزه خصوصی‌سازی، اظهار کرد: در حوزه خصوصی‌سازی واقعی نباید فقط دولت را در نظر بگیریم، بلکه باید در کنار نقش دولت، حکومت را نیز درنظر داشته باشیم. وی افزود: براساس آمار در خوشبینانه‌ترین حالت، دولت در ۶۰ درصد اقتصاد کشور سهم دارد و حدود ۴۰ درصد مربوط به بخش غیردولتی و حکومتی است. در نتیجه نهادهای موجود چه عمومی، اجتماعی، نظامی و غیرانتفاعی یا عام‌المنفعه، سهم بزرگی از اقتصاد را به خود اختصاص داده‌اند؛ بنابراین با بررسی عملکرد دولت در حوزه خصوصی‌سازی نمی‌توانیم همه انتقادها را متوجه دولت کنیم. پویانفر با بیان اینکه در حوزه خصوصی‌سازی باید نقش نهاد سیاست‌گذار و حاکمیت را نیز در نظر داشته باشیم، افزود: زمانی‌که در بحث ارزیابی از سرمایه‌گذاری، موضوع خصوصی‌سازی را مدنظر قرار می‌دهیم باید توجه داشته باشیم دولت در برخی عرصه‌ها به هیچ وجه نمی‌تواند نقشی داشته باشد. تا زمانی‌که دیدگاه ایدئولوژیک نسبت به حکومت‌داری اصلاح نشود سایر مباحث در اولویت بعدی قرار می‌گیرند.